ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار مهر، برنج یکی از مواد غذایی پرمصرف در ایران است. هر ایرانی معمولاً روزانه یک وعده برنج را در فهرست غذایی خود دارد.

سال گذشته به دلیل مناقشات بر سر میزان تولید برنج نرخ این محصول در بازار افزایش یافت. عدم واردات برنج خارجی سبب شده بود تا رقابت کم‌رنگ شده و بازار برای تمام اقشار درآمدی تأمین نباشد.

قاسم پیشه‌ور یکی از کارشناسان و فعالان بخش کشاورزی درباره وضعیت تولید برنج در کشور به خبرنگار مهر گفت: در سال ۱۴۰۳ با توجه به شرایط اقلیمی مناسب به جز ۳ استان شمالی، استان‌های دیگر کشور هم کشت برنج داشتند و در مجموع ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تن برنج تولید شد.

وی افزود: از همین رو اتاق اصناف کشاورزی در سال گذشته اعلام کرد در این محصول نیاز به واردات نداریم و تولید داخل کفاف بازار را می‌دهد.

وی در ادامه با گلایه اظهار کرد: اما دولت برای تأمین ذخایر استراتژیک و بازار عمدتاً از ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان استفاده می‌کند در صورتی که کشاورزان ما با ارز آزاد محصول را تولید می‌کنند. این امر بهای تمام شده کشت برنج ایرانی را نسبت به محصولات خارجی دو برابر کرده است.

این کارشناس حوزه کشاورزی با تاکید بر اینکه اگر ارز مورد نظر به زیرساخت‌های کشاورزان تخصیص پیدا کند به طور قطع به راحتی می‌توانیم از ارقام خوب استفاده کنیم، گفت: تولید ارقام اصلاح شده منجر به افزایش بهره‌وری و افزایش تن در هر هکتار می‌شود؛ به اضافه اینکه کشت دوم هم از سوی برنج‌کاران انجام می‌شود.

وی تصریح کرد: به این ترتیب عملکرد و ضریب کشت از یک به دو می‌رسد و می‌توانیم برنج داخلی را که با مزاج مردم ایران سازگار است را برای بازار داخل تولید و تأمین کنیم.

نسبت تولید و توان مالی بازار تقاضا

کشت برنج در ایران، نسبت ۷۰ برنج‌های گران مانند گروه طارم و ۳۰ برنج‌های ارزان قیمت محصولاتی مانند شمشیری، ندا و… است. فعالان بازار برای افزایش تقاضا و توان خرید بیشتر خانواده‌های ایرانی معتقدند این نسبت باید برعکس شود.

اما پیشه‌ور معتقد است، مشکل این مسئله نیست. مزاج مردم ایران با برنج ایرانی سازگار است. مزاج را که نمی‌توانیم تغییر دهیم و معمولاً مصرف کننده به جای اینکه ۲۰ کیلو گرم برنج خارجی مصرف کند ترجیح می‌دهد ۱۰ کیلو گرم برنج مرغوب ایرانی مصرف کند.

این فعال صنفی گفت: مزاج مردم کشور با عطر و بو برنج ایرانی همخوانی دارد و دولت باید کشاورزان را حمایت کند یا اینکه به مصرف کنندگان برای خرید برنج ایرانی کمک نماید؛ اما اینکه یارانه را به کشاورز خارجی بدهد، نمی‌تواند راهکار مناسبی باشد.