به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،دکتر بتول نامجو، رئیس اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت، با اشاره به کاهش شدید نرخ باروری در ایران گفت:
«در پی اجرای سیاست‌های کنترل جمعیت از دهه ۷۰، شعارهایی مثل فرزند کمتر، زندگی بهتر در جامعه نهادینه شد و این روند باعث شد نرخ باروری از بیش از ۶ فرزند به ازای هر زن در سال‌های ابتدایی انقلاب، به حدود ۱.۷ و حتی نزدیک به عدد بحرانی ۱ کاهش یابد.»
او افزود: این وضعیت کمتر از سطح جایگزینی جمعیت (۲.۱ فرزند به ازای هر زن) است و اگر ادامه یابد، منجر به پیر شدن جمعیت و کاهش پایدار نیروی انسانی کشور در دهه‌های آینده خواهد شد.
نامجو با بیان اینکه کاهش میل به فرزندآوری تنها تحت تأثیر سیاست‌گذاری‌ها نبوده، گفت:
«فرزندآوری یک میل طبیعی و فطری در انسان است. بسیاری از افرادی که امروز تمایلی به فرزند داشتن نشان نمی‌دهند، در صورت ناباروری حاضرند هزینه‌های هنگفتی برای درمان بپردازند. این نشان می‌دهد میل به مادری و پدری در عمق روان انسان‌ها نهادینه است.»
به گفته او، در کنار سیاست‌های نادرست، علل روانی، اجتماعی و اقتصادی نیز در کاهش میل به فرزندآوری مؤثر بوده‌اند و نیاز به تحلیل‌های عمیق‌تری دارند.
رئیس اداره جوانی جمعیت با اشاره به قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت گفت:
«این قانون تلاشی مثبت برای جبران افت باروری است، اما نرخ فعلی ۱.۶۶ نیز همچنان نگران‌کننده و ناکافی است. برای تغییر شرایط، باید مجموعه‌ای از اقدامات فرهنگی، اقتصادی و حمایتی به شکل جدی‌تری اجرا شود.»
با کاهش شدید نرخ باروری و دور شدن از سطح جایگزینی جمعیت، خطر کاهش پایدار و پیر شدن جمعیت ایران واقعی و جدی است. در چنین شرایطی، بازنگری در باورهای فرهنگی، رفع موانع اقتصادی فرزندآوری و حمایت گسترده از خانواده‌ها می‌تواند کشور را از بحران آینده نجات دهد.