تنظیمات
تصویر
مشخصات خبر
اندازه فونت :
چاپ خبر
شاخه : استان‌ها
لینک : econews.ir/5x3994078
شناسه : 3994078
تاریخ :
لزوم برنامه‌ریزی ملی برای مدیریت پایدار جنگل‌های زاگرس اقتصاد ایران: شهرکرد-رئیس برنامه بودجه چهارمحال و بختیاری گفت: جنگل‌های زاگرس، به‌عنوان یکی از ارزشمندترین اکوسیستم‌های ایران، با بحران‌های جدی زیست‌محیطی مواجه‌اند.

ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار مهر، یحیی رمضانی، پیش از ظهر یک شنبه در نشست تخصصی مدیریت پایدار جنگل‌های زاگرس» بر ضرورت تدوین یک برنامه استراتژیک بلندمدت برای نجات این جنگل‌ها تأکید کرد.

وی با انتقاد از مدیریت ناکارآمد و پروژه‌محور بیان داشت: خشکسالی، بهره‌برداری بی‌رویه، و ضعف سیستم‌های مدیریتی زاگرس را به نقطه بحران و بی‌بازگشت رسانده‌اند. بدون اصلاح فوری، این میراث طبیعی به فراموشی سپرده خواهد شد.

رمضانی در سخنانی تکان‌دهنده، جنگل‌های بلوط زاگرس را پیر و خسته توصیف کرد و گفت: در حالی که جنگل‌های هیرکانی مورد توجه هستند، زاگرس در حاشیه تصمیم‌گیری‌ها قرار گرفته است. آیا این تفاوت ناشی از دلایل علمی است، یا نگاه‌های اقتصادی و سیاسی آن را تشدید کرده است.

وی افزود: عدم زادآوری درختان، قاچاق چوب و کمبود حمایت‌های مالی، تهدیداتی بزرگ‌تر از خشکسالی محسوب می‌شوند. چرا هنوز حسابداری جنگل اجرا نمی‌شود؟ چرا پرداخت‌های زیست‌محیطی در این منطقه ناعادلانه و ناقص است؟

رمضانی با تأکید بر اینکه فقر زاگرس‌نشینان نتیجه نادیده گرفتن آن‌هاست، تصریح کرد: اگر شغل‌های جایگزین برای جوامع محلی تعریف نشود، جرم‌انگاری فعالیت‌های معیشتی آن‌ها بی‌نتیجه خواهد بود، سیاست‌گذاری باید از نگاه متمرکز و نمایشی فاصله بگیرد و مردم و نخبگان محلی محور اصلی تصمیمات باشند.

وی هشدار داد: اگر بی‌توجهی به این منطقه ادامه یابد، کشور با یک شکست زیست‌محیطی نابخردانه روبه‌رو خواهد شد.

رمضانی خواستار تأسیس دادگاه ویژه در قوه قضائیه برای رسیدگی به جرایم زیست‌محیطی شد و پیشنهاد داد جنگل‌های زاگرس تحت پوشش بیمه جامع قرار گیرند تا از آسیب‌های طبیعی و انسانی مصون باشند.

وی همچنین بر ساماندهی نظام مالیاتی جنگل‌ها تأکید کرد و گفت: باید در سیاست‌های بالادستی، حمایت‌های قانونی ویژه‌ای برای زاگرس تعریف شود.

در پایان، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی چهارمحال و بختیاری بر ضرورت مشارکت واقعی مردم تأکید کرد و گفت: زاگرس تنها با همکاری ملی، بازنگری مدیریتی و تغییر نگرش نجات خواهد یافت.