ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، روزنامه معاریو در یادداشتی در این رابطه اعتراف کرد، بعد از گذشت یک سال و نیم از آغاز جنگ علیه نوار غزه، نه خبری از بازگشت اسرا هست و نه موفق شدیم حماس را از بین ببریم، در حالی که کابینه اسرائیل هم هیچ پاسخی برای چرایی عدم وقوع این امر ندارد.

کابینه‌ای که بیشتر احساسات انتقام جویانه و نه سیاست‌های حکیمانه آن را پیش می‌برند و مسئولینش بر این باورند که هر چیزی که نمی‌توان آن را با اعمال زور تحقق بخشید، با اعمال زور بیشتر قابل انجام است.

آورایم گانور نویسنده این یادداشت در ادامه اعتراف می‌کند، در شرایط فعلی، به نظر می‌رسد جنگ ارتش اسرائیل در نوار غزه در مسیر تبدیل شدن به ویتنامی دیگر است.

هفته گذشته، نشانه‌هایی از جنگ چریکی را دیدیم که با کشته شدن چند سرباز اسرائیلی و زخمی‌شدن شمار دیگری از همقطارانشان همراه بود.

آمریکایی‌ها به بیست سال زمان، از 1955 تا 1975، و بیش از 58 هزار کشته نیاز داشتند تا بفهمند در جنگی باخته گرفتار شده‌اند.

جنگی که هیچ امیدی به پیروزی در آن نیست؛ جنگی وحشتناک که جان حدود چهار میلیون نفر، از جمله دو میلیون ویتنامی، را گرفت.

با وجود برتری‌های تکنولوژیک و چربش معادلات قدرت به نفع ارتش آمریکا، آن‌ها پاسخی برای جنگ چریکی سرسختانه ویت‌کنگ نداشتند؛ جنگی که عمدتاً در تونل‌ها، جنگل‌ها و بیشه‌زارها جریان داشت. فرضیه اصلی آمریکایی‌ها این بود که فشار شدید نیروهایشان و کشتار گسترده جنگجویان ویت‌کنگ، آن‌ها را به تسلیم وادار خواهد کرد. اما واقعیت کاملاً برعکس بود. این توهم، هزینه‌ای گزاف برای ایالات متحده به همراه داشت.

می‌توان شباهت بزرگی میان جنگ ویت‌کنگ‌ها علیه آمریکایی‌ها و جنگی که حماس علیه ارتش اسرائیل به راه انداخته، یافت.

درست است که حماس کنونی، همان حماس 6 اکتبر 2023 نیست و دیگر مجهز به ده‌ها هزار موشک و ده‌ها هزار جنگجو نیست، اما حماس امروز موفق شده هزاران جنگجوی جدید، پرانگیزه را به صفوف خود جذب کند؛ کسانی که تنها راه خروجشان تبدیل شدن به جنگجویان چریکی است تا اسرائیل را به عقب‌نشینی از نوار غزه وادار کنند. این جنگ چریکی، که اکنون در اوج خود قرار دارد، تأثیر عمیق و نگران‌کننده‌ای بر سرنوشت اسیران ما خواهد داشت.

حماس با استفاده از صدها تونل و حفره که ارتش اسرائیل هنوز کشف نکرده، جنگی را پیش می‌برد. جنگجویان حماس، که زمین را بسیار بهتر از سربازان ارتش اسرائیل می‌شناسند، می‌دانند چگونه از این مزیت بهره ببرند و نقاط ضعف سربازان را شناسایی کنند تا به آن‌ها ضربه بزنند.

هر قربانی اسرائیلی در این جنگ، تنش‌ها در جامعه اسرائیل را افزایش می‌دهد؛ میان کسانی که با ادامه جنگ به دلیل به خطر افتادن جان اسرا مخالف‌اند و کسانی که به پایان جنگ بدون پیروزی مطلق رضایت نمی‌دهند.

این وضعیت، جامعه اسرائیل را از درون متلاشی می‌کند و ابهام آن را تضعیف می‌کند.

هرچه ارتش اسرائیل در نوار غزه بیشتر خاکریز ایجاد کند و پایگاه‌های دائمی ایجاد کند به هدفی آسان تر برای حماس تبدیل می‌شود و ظرفیت جنگجویان چریکی حماس برای ضربه زدن به سربازان افزایش خواهد یافت.

آنچه روشن است، این است که پیروزی مطلق از این جنگ به دست نخواهد آمد.

انتهای پیام/