ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

فرارو: اواخر سال ۱۴۰۳ گزارش یک شلیک مرگبار در یکی از خیابان‌های شرق تهران به پلیس اعلام شد. پس از حضور مأموران و بررسی‌های اولیه مشخص شد که پسر جوانی پس از بحث و جدل با راننده خودرو اینترنتی او را با شلیک گلوله به قتل رسانده است. 

در حالی که مأموران به دنبال ردی از عامل قتل بودند، پلیس گزارش یک درگیری مرگبار در همان نزدیکی را دریافت کرد. مأموران بلافاصله به محل که خانه مقتول بود، رفتند و پس از بررسی‌ها دریافتند که پسر ۲۸ ساله‌ای با شلیک گلوله پدر ۷۵ ساله‌اش را به قتل رسانده است. 

با دستگیری پسر جوان و پس از انتقال به اداره آگاهی، او تحت بازجویی قرار گرفت و به ۲ قتل در فاصله یک ساعت اعتراف کرد و در تشریح ماجرا گفت: سوار خودروی اینترنتی شده بودم، اما در نزدیکی خانه متوجه شدم پول ندارم. وقتی این موضوع را به راننده گفتم، او با لحن بدی به من گفت «یعنی چی که پول نداری، الان پولت می‌کنم».

بعد با هم درگیر شدیم و من با اسلحه‌ای که پشت کمرم داشتم و مدتی قبل آن را خریداری کرده بودم، گلوله‌ای به سرش زدم و به خانه رفتم.  متهم در ادامه به درگیری با پدرش اشاره و اعتراف کرد: خیلی ناراحت بودم و حالم بد بود. وقتی با همان حال وارد خانه شدم، پدرم مثل همیشه سر موضوعات پیش پا افتاده دوباره به من گیر داد و من هم که هنوز به اعصابم مسلط نشده بودم، با همان اسلحه گلوله‌ای به پدرم شلیک کردم و بعد هم به همسایه‌ها گفتم و پلیس دستگیرم کرد. 

با پایان اظهارات و اعترافات متهم، او به زندان منتقل شد و خانواده خودش و راننده اینترنتی با ثبت شکایتی درخواست قصاص او را مطرح کردند. اما وقتی مأموران در حال تکمیل تحقیقات بودند، از ندامتگاه خبر رسید که متهم در زندان فوت کرده است.  با اعلام این خبر، خانواده هر دو مقتول درخواست دریافت دیه از صندوق بیت المال را مطرح کردند. به این ترتیب پرونده برای رسیدگی به شعبه ۸ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. 

در این جلسه دو خانواده به خاطر فوت متهم درخواست کردند تا دیه مقتولان از صندوق بیت‌المال پرداخت شود. با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.