ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

علی یوسفی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه دانشگاه تنها مهد علم نیست و باید مکانی برای کنشگری سیاسی باشد، اظهار کرد: کنشگری سیاسی با سیاسی‌کاری و جانب‌داری کردن فرق دارد؛ دانشگاه در همه ابعاد خود مانند تشکل‌های اسلامی، انجمن‌های علمی، کانون‌های فرهنگی و نشست‌های متعددی که به مناسبت‌های مختلف برگزار می‌شود، محفلی برای گفت‌وگو است و می‌تواند به رونق گرفتن سرزندگی فکری، فرهنگی و سیاسی کمک کند.

وی با بیان اینکه زمینه و ظرفیت گفت‌وگو در فضای دانشگاهی بسیار فراهم است، اضافه کرد: رشته‌های فراوان در زمینه‌‎های مختلف در دانشگاه اعم از علوم سیاسی و جامعه‌شناسی وجود دارد که به فهم واقعیت‌های اجتماعی و سیاست و تحلیل رفتار دولت‌ها کمک می‌کند. بهترین مکان برای کنشگری سیاسی دانشگاه است که زمینه‌های قانونی خوبی هم برای این کار دارد.

دبیر ستاد انسجام ملی خراسان رضوی با بیان اینکه البته این بدین معنا نیست که دانشگاه به حزب تبدیل شود، بیان کرد: دانشگاه از منظر علمی و حرفه‌ای می‌تواند احزاب و واقعیت‌های دانشگاه را تحلیل کند، اما درست نیست به حزب تبدیل شود. نقد سیاست‌های دولت در چارچوب اصول علمی و حرفه‌ای باید در دانشگاه رخ دهد. مکان تحلیل خیلی از اقدامات دولت که آثار منفی زیادی در زندگی مردم ایجاد کرده، باید در دانشگاه باشد.

یوسفی با اشاره به تحول کنشگری سیاسی دانشجویان طی دهه‌های اخیر، بیان کرد: هر چه جنبش سیاسی دانشجویان محدود و آزادی عمل از آنان گرفته شود، چراغ فعالیت دانشجویان کم نور خواهد شد. به دلیل سیاست‌های محدود و انقباضی که در طی این سال‌ها در دانشگاه‌ها به وجود آمده، رونق فعالیت‌های آزاداندیشانه کم شده و این مسئولیت متوجه نظام حکمرانی است که باید شرایط را باز نگه دارد و مقرراتی وضع نکند که مانع کنشگری شود.

وی با بیان اینکه آزادی آکادمیک جزو ضروری‌ترین نیازهای دانشگاه است تا افراد بتوانند بدون واهمه حرف زنند، گفت: افرادی که می‌خواهند در این قالب‌های جمعی سخنی بگویند، باید بدون واهمه آن را انجام دهند. به مرور زمان به دلیل محدودیت‌هایی که در دانشگاه ایجاد شده، رونق فعالیت‌های سیاسی و انتقادی کاهش یافته، اما زمینه آن کماکان فراهم است و همچنان می‌توان فعالیت‌های سنجیده در دانشگاه انجام داد.

عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: اگر در دانشگاه فعالیت‌ها و کنش‌ها برای روشنگری انجام گیرد و دانشگاه فعال باشد، آثار آن در جامعه و سطح نظام تصمیم‌گیری نمایان خواهد شد و مدیران و سیاست‌گذاران هم از این ظرفیت می‌توانند برای بهبود شرایط زندگی مردم استفاده کنند و نتیجه آن کاهش خطا و بهبود عملکرد خواهد بود.

یوسفی با بیان اینکه سیاست‌گذاران باید از نظرات تخصصی دانشگاهیان استفاده کنند، تاکید کرد: بنده به عنوان استاد دانشگاه کاری جز پژوهشگری و تحلیل ندارم. اگر این جریان در دانشگاه فعال و مدیران پذیرنده آن باشند، قطعا اشتباهات کمتر خواهد شد. خیلی از آسیب‌ها و مشکلات نتیجه تصمیم‌گیری نادرست است و اگر مدیری می‌خواهد تصمیمات کارشناسی و تخصصی بگیرد، باید از نظرات دانشگاهیان استفاده کند.

انتهای پیام