ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرگزاری مهر، «علی غضنفری» رئیس سابق فدراسیون بسکتبال که بین سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ ابتدا نایب رئیس و سپس از ۱۳۷۷ رئیس فدراسیون بسکتبال شد، جان به جان آفرین تسلیم کرد و به دیار باقی شتافت.

به دنبال این اتفاق مراسم ترحیمی از سوی برخی پیشکسوتان و بهنام شاهسوند مدیر یکی از آکادمی های بسکتبال تهران برگزار شد که طی آن احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان، مصطفی هاشمی‌طبا، رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و بسیاری از پیشکسوتان و بزرگان ورزش و بسکتبال در مسجدالرضا حضور یافتند و یاد و خاطره این مدیر خوشنام ورزش را گرامیداشتند.

غضنفری که از بخش صنعت وارد ورزش شده بود، ادعای «تخصص» در بسکتبال نداشت اما «مدیر» بود. دکترای متالوژی از آلمان که پس از تحصیل، در دانشگاه‌های ایران تدریس کرد. عضو هیئت امنای مجموعه ورزشی شهید کشوری شد. تنیس بازی می‌کرد و به واسطه دوستی‌اش با هاشمی‌طبا، یک روز که رئیس وقت سازمان تربیت بدنی گفت «برو بسکتبال را جمع و جور کن»، قبول کرد.

مدتی در فدراسیون بسکتبال به ریاست مهرداد آگین، نایب رئیس شد. در سال ۱۳۷۸، تورنمنت بین‌المللی «ورزش و ملت‌ها» را در اوج «گفت و گوی تمدن‌ها»ی دولت خاتمی تا سه دوره متوالی راه انداخت. یک الگوی مسابقاتی منحصر به فرد در بسکتبال با حضور تیم‌هایی از آلمان، مجارستان، روسیه، منتخبی از بازیکنان آمریکایی شاغل در لیگ‌ها و … مسابقاتی که هنوز در ایران نظیرش برگزار نشده است.

شناخت بیشتر غضنفری را باید در حوزه ادبیات جستجو کرد. شاعر و مترجم ادبیات آلمانی‌زبان، استاد دانشکده مطالعات جهانی و ادبیات و زبان‌های خارجی دانشگاه تهران. در حوزه ادبیات داستانی نیز رمان «توراندخت» از شیللر، «هوش پویا» از دانیل گولمان را در کارنامه‌اش دارد و رمان «کارتن خواب‌ها» را نوشته که هم به آلمانی منتشر کرده هم روایت فارسی آن به بازار آمد.

سرودن شعر سمفونی «خلیج فارس» به آهنگسازی فرهاد فخرالدینی و خوانندگی سالار عقیلی در بزرگداشت کنگره خلیج فارس، و سرودن اشعار «نه گریه‌ای نه خنده‌ای» با اجرای همایون شجریان از دیگر آثار جاودانه علی غضنفری است.

کتاب «چه کسی بال هَزاران را شکست؟» مجموعه‌ای از اشعار دکتر غضنفری، شاعری «سرداده در سکوتی» سنگین است که بعدِ رفتنش از بسکتبال، به جز در اردیبهشت ۱۳۹۸ در فدراسیون رامین طباطبایی، کسی او را ندید. او پس از سال‌ها به همان سالن بازگشت. همان سالن آزادی که در سال ۱۳۷۷ بازسازی‌اش کرده بود و جای پای یک رئیس فدراسیون دلسوز و متعهد برای همیشه در آنجا پابرجاست.

بزرگان چه گفتند؟

استاد مجید توفیق: «مدیریت و برنامه‌های مرحوم دکتر غضنفری در بسکتبال بی‌نظیر بود.»

عباس مرشدی مربی جوانان دوره فدراسیون غضنفری: «مرحوم غضنفری با مسابقات بین‌المللی ورزش و ملت‌ها فرصت بزرگی برای بسکتبال ایران ساخت؛ فرصتی که بعد از رفتنش از فدراسیون برای همیشه از میان رفت.»

دکتر حسن میرزآقابیک: «در دوران ریاست ایشان، هم در هیئت بسکتبال تهران و هم در تیم ملی فعالیت داشتم. مدیری بود که با رفتار حرفه‌ای و منش و آزادمنشی از او بسیار آموختم.»

مهدی گرامی مسئول کمیته مینی بسکتبال و نونهالان فدراسیون غضنفری: «دوران مدیریت دکتر غضنفری، بنیان بسکتبال نوین ایران بود. آن دوره با همت و بلندنظری ایشان و تیم همراهش، زمینه‌ساز درخشش بسکتبال ایران در آسیا و جهان شد.»