ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، تعاملات انرژی چین در آسیای مرکزی از سال 2018 دستخوش تحولی آرام اما تعیین‌کننده شده است. رابطه‌ای که زمانی تقریباً به طور کامل بر خطوط لوله، هیدروکربن‌ها و پروژه‌های سوخت فسیلی تحت حمایت دولت استوار بود، اکنون در حال گسترش به سبدی بسیار متنوع‌تر است که در آن انرژی‌های تجدیدپذیر نقشی فزاینده و محوری ایفا می‌کنند.

در حالی که قزاقستان و ازبکستان اولین کشورهایی بودند که تعهدات گسترده چین در زمینه انرژی خورشیدی و بادی را جذب کردند، قرقیزستان به سرعت در حال ظهور به عنوان جدیدترین مرز در این تغییر راهبرد است.

قراردادهای میلیاردی؛ از ایسیک‌کول تا باتکن

توافق‌نامه‌های اخیر نشان می‌دهد که بیشکک چگونه به سرعت خود را در درون طرح توسعه انرژی پاک چین جای می‌دهد. در سال 2022، قرقیزستان توافق‌نامه‌ای با سرمایه‌گذاران چینی برای ساخت یک نیروگاه خورشیدی 1 گیگاواتی در «ایسیک‌کول» امضا کرد.

علاوه بر این، دولت این کشور قرارداد دیگری با «گروه انرژی شنژن» (Shenzhen Energy Group) برای ساخت دو نیروگاه دیگر، یکی خورشیدی و دیگری بادی، منعقد کرده است.

وزارت انرژی قرقیزستان همچنین به یک توافق سرمایه‌گذاری با شرکت‌های «استیتس تکنولوژی» (States Technology Co) و «سان انرژی» (San Energy Co) برای احداث یک تأسیسات خورشیدی 250 مگاواتی در «باتکن» دست یافته است. این پروژه‌ها نشان می‌دهند که سرمایه چینی نه‌تنها شکاف‌های فوری انرژی قرقیزستان را پر می‌کند، بلکه در حال آغاز تغییر ساختار بلندمدت انرژی این کشور است.

بحران آب و وضعیت اضطراری؛ پایان دوران تکیه مطلق بر برق‌آبی

این حرکت به سمت انرژی خورشیدی و بادی در لحظه‌ای حساس رخ می‌دهد. قرقیزستان همچنان به شدت به نیروی برق‌آبی وابسته است که بیش از 90 درصد برق کشور را تولید می‌کند. با این حال، این منبع حساس به اقلیم، اکنون بسیار کمتر از گذشته پایدار است.

نوسانات سطح آب ناشی از تغییر الگوهای آب و هوایی، عدم قطعیت‌های جدیدی را در توانایی کشور برای تأمین تقاضای داخلی ایجاد کرده است. همزمان، مصرف برق با سرعتی بی‌سابقه افزایش یافته و تنها در یک سال به دلیل راه‌اندازی واحدهای صنعتی جدید و ساخت‌وساز سریع مسکونی، نزدیک به یک میلیارد کیلووات ساعت افزایش یافته است.

ترکیب نوسانات اقلیمی و جهش مصرف، سیستم انرژی را تحت فشار شدید قرار داده است. دولت وضعیت اضطراری انرژی سه ساله اعلام و محدودیت‌های مصرفی را با هدف صرفه‌جویی تقریباً 40 کیلووات ساعت در ماه اعمال کرده است. در این شرایط، تنوع‌بخشی و فاصله گرفتن از تکیه تقریباً کامل به برق‌آبی، دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت استراتژیک فوری است.

کاهش وابستگی به سوخت روسیه و چشم‌انداز صادرات

سرمایه‌گذاری‌های خورشیدی و بادی مسیری عملی برای پیشرفت ارائه می‌دهند. گسترش ظرفیت تجدیدپذیر به قرقیزستان یک پایگاه انرژی قابل پیش‌بینی‌تر و منعطف‌تر می‌دهد و این کشور را قادر می‌سازد تا کمبودهای فصلی و اختلالات ناشی از تغییر اقلیم را بهتر مدیریت کند.

قرقیزستان همچنین تمام سوخت‌های فسیلی خود را وارد می‌کند. با گسترش ظرفیت تجدیدپذیر و افزایش استفاده از خودروهای برقی، این کشور می‌تواند به تدریج وابستگی خود به واردات نفت از روسیه را کاهش دهد و فشارهای مالی و آسیب‌پذیری‌های ژئوپلیتیکی را تعدیل کند.

به همین دلیل، همکاری با چین فراتر از مجموعه‌ای از معاملات تجاری است. این همکاری در حال تبدیل شدن به یک ستون استراتژیک در تلاش گسترده‌تر قرقیزستان برای تقویت امنیت انرژی و نوسازی سیستم برق خود است. شرکت‌های چینی تأمین مالی، فناوری و سرعت اجرا را به ارمغان می‌آورند که همگی برای کشوری که با ریسک‌های فوری و بلندمدت انرژی مواجه است، حیاتی هستند.

مزایا ممکن است فراتر از بازار داخلی باشد. با ظرفیت کافی تجدیدپذیر، قرقیزستان می‌تواند در نهایت دوباره به عنوان یک صادرکننده به تجارت منطقه‌ای برق بازگردد. برخی برآوردها نشان می‌دهد که فروش برون‌مرزی انرژی می‌تواند سالانه تا 220 میلیون دلار درآمد ارزی ایجاد کند و رونق قابل توجهی به اقتصاد ببخشد.

انتهای پیام/