ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

روح اله امرالهی در همایش ملی هویت شهری قم که در شهرداری قم برگزار شد با انتقاد از وضعیت فعلی شهرسازی در کشور و قم اظهار کرد: با وجود ۱۵۰۰شهر و سکونت ۸۰ درصد جمعیت ایران در شهرها، هنوز نتوانسته‌ایم کیفیت مطلوبی در معماری، شهرسازی و تأمین مسکن ایجاد کنیم.

رئیس شورای اسلامی شهر قم ضمن تشکر از اقدامات انجام شده در توسط وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، کارشناسان، جامعه‌شناسان و مهندسان افزود: با وجود همه اقداماتی که در حوزه معماری و شهرسازی انجام شده این سؤال اساسی مطرح است که آیا نتیجه امروز واقعاً رضایت‌بخش است.

وی با اشاره به تاریخچه طولانی قوانین شهری بیان کرد: از تدوین طرح هادی و طرح‌های تفصیلی تا امروز در طرح های جامع، مشکل مسکن مردم همچنان حل نشده است. حتی در روستاها شاهد مستأجران هستیم و هیچ یک از طرح‌ها نتوانسته بحران مسکن را درمان کند.

وی با انتقاد از سیاست‌های گذشته تصریح کرد: ما فکر کردیم با جلوگیری از مهاجرت و با اعمال مالیات بر خانه‌های خالی می‌توانیم وضعیت را کنترل کنیم؛ اما امروز با پدیده احتکار مسکن و تبدیل خانه به رانت و سرمایه روبه‌رو هستیم، درواقع با دستان خودمان برای کشور بحران ساختیم.

امرالهی تأکید کرد: سال‌ها گفته‌ایم به خارج از محدوده خدمات نمی‌دهیم؛ آیا این انسانی است؟ آیا با شعار صیانت از زمین‌های کشاورزی، حق مردم را محدود نکردیم؟ کشورهای با جمعیت دو برابر ما و زمین کشاورزی کمتر، امنیت غذایی خود را تضمین کرده‌اند؛ ما چرا نتوانسته‌ایم.

رئیس شورای اسلامی شهر قم یکی از ریشه‌های بحران را اصرار بر کشاورزی سنتی دانست و تصریح کرد: کشاورزی امروز، تمدن چند هزار ساله ایران را تهدید می‌کند، دریاچه‌ها، سفره‌های آب زیرزمینی و رودخانه‌ها خشک شده‌اند، اما همچنان از همان الگوهای کشاورزی صیانت می‌کنیم؛ حتی به قیمت فروپاشی اکولوژیک سرزمینمان که بیش از ۳ هزار سال قدمت دارد.

وی تاکید کرد: این حجم آیین‌نامه و مقررات ما را از کیفیت دور کرده و در شهر قم هم نتیجه‌اش پاساژهای خالی، مکعب‌هایی که هر روز به شهر اضافه می‌شوند بدون اینکه روح زندگی در آن‌ها جریان داشته باشد، است.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی شورای اسلامی شهر قم در روز شنبه ۸ آذر، امرالهی تصریح کرد: شهرسازی یک دانش میان‌رشته‌ای پیچیده است و با وجود تلاش‌های فراوان، هنوز در ایران طرحی واقعاً جامع و کارآمد تدوین نشده است، زیرا مهمترین متغیر این رشته فضا است، ما فضایی زیاد ساخته‌ایم، اما کارکرد درست برای آن ایجاد نکرده‌ایم. زمان بازنگری جدی فرا رسیده؛ شاید لازم باشد دوباره بیندیشیم که آیا می‌شود طور دیگری برای مردم امکان زندگی و کیفیت فراهم کرد.

انتهای پیام