ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

ملیحه خوش آهنگ یکی از پرستاران نمونه مشهدی با ۱۵ سال سابقه کار پرستاری درباره تلخی‌ها و شیرینی‌های حرفه‌اش در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: حدود ۱۵ سال در بخش NICU بیمارستان ام‌البنین فعالیت داشته‌ام و بیشتر تجربه‌ام در زمینه مراقبت از نوزادان نارس و آموزش به خانواده‌ها است.

پرستار نمونه مشهدی بیان کرد: علاقه‌مندم در محیطی پویا و حرفه‌ای، همچنان در جهت ارتقای کیفیت مراقبت‌های پرستاری و آموزش سلامت جامعه فعالیت کنم.

وی در پاسخ به اینکه مشوق وی به شغل پرستاری چه کسی بوده است، گفت: من از دوران کودکی همیشه علاقمند به کمک کردن به دیگران بودم. وقتی می‌دیدم کسی بیمار هست، دلم می‌خواست کاری کنم تا حالش خوب شود و همین حس همدلی باعث شد به پرستاری فکر کنم. می‌خواستم شغلی داشته باشم که هم از نظر اجتماعی مفید باشد و هم فرصت رشد و یادگیری مداوم داشته باشم که با گذشت زمان، وقتی دیدم چقدر حضور پرستار در آرامش بیماران مؤثر است، مطمئن شدم انتخاب درستی کرده‌ام.

خوش آهنگ تاکید کرد: یکی از اعضای خانواده‌ام که در بیمارستان بستری بود، باعث شد از نزدیک ارزش واقعی پرستاران را ببینم و همین تجربه بزرگ‌ترین انگیزه من شد.

پرستار نمونه مشهد عنوان کرد: من همیشه پرستاری را به عنوان یکی از ستون‌های اصلی نظام سلامت معرفی می‌کنم، اما همیشه واقعیت این است که پرستاری شغلی است پر از مسئولیت، استرس و تلاش، اما در عوض رضایتی عمیق از کمک به دیگران به همراه دارد. به نظر من، اگر کسی روحیه خدمت، صبر و علاقه واقعی به مراقبت از بیماران داشته باشد، پرستاری بهترین انتخاب است.

وی درباره سختی‌های شغل پرستاری گفت: در حال حاضر تعداد پرستاران در بیمارستان‌های کشور، نصف آن چیزی است که باید باشد. سختی‌هایی نیز در این شغل وجود دارد از جمله این‌که مجبور به اضافه کاری‌های اجباری هستیم و بازنشستگی‌های زودتر از موعد و به علت سختی کار به دلیل کمبود پرستار انجام نمی‌شود و درآمدها متناسب با زحمات نیست.

خوش آهنگ در خصوص تلخی و شیرینی حرفه پرستاری تاکید کرد: در حرفه پرستاری، تلخی‌ها و شیرینی‌ها در کنار هم معنا پیدا می‌کنند. خاطرات تلخ معمولاً مربوط به از دست دادن بیماران یا دیدن رنج آن‌هاست، اما در عوض، هر بهبودی، هر لبخند و هر ترخیص موفق بیمار، شیرین‌ترین پاداش ماست و برای من، هر بار که می‌بینم نوزادی پس از هفته‌ها بستری در NICU به سلامت به آغوش خانواده‌اش بازمی‌گردد، حس موفقیت و آرامش عمیقی تجربه می‌کنم.