ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ای اف پی، در آزمایشگاهی در شهر ووه سوئیس محققان به توده‌های کوچک سلول‌های مغز انسان مایعات مملو از مواد مغذی می‌رسانند تا زنده بمانند. سالم ماندن این مغزهای کوچک حیاتی است زیرا آنها به عنوان پردازنده‌های رایانشی اولیه فعالیت می‌کنند و برخلاف لپ تاپ، هنگامیکه بمیرند، نمی‌توان آنها را دوباره احیا کرد.

هدف این حوزه جدید تحقیق که رایانش زیستی یا نرم افزار زیستی(wetware)نامیده می‌شود، آن است که از قدرت پردازشی مغز انسان که در طول تکامل به‌دقت بهینه شده اما هنوز ناشناخته است، بهره‌برداری کند. فرد جوردان یکی از بنیانگذاران آزمایشگاه فاینال اسپارک سوئیس معتقد است در آینده پردازشگرهای مبتنی بر سلول‌های مغزی جایگزین تراشه‌هایی می‌شوند که به شکوفایی هوش مصنوعی منجر شدند.

ابر رایانه‌های ورای ابزارهای هوش مصنوعی مانند چت جی پی تی به طور معمول از نیمه رساناهای سیلیکونی برای شبیه سازی عصب‌ها و شبکه‌های مغز انسان استفاده می‌کنند. جوردان در این باره می‌گوید: آنها در عوض سعی در تقلید دارند، بیایید از سلول‌های واقعی استفاده کنید.

رایانش زیستی مزایای زیادی دارد و به عنوان مثال به برطرف کردن نیازهای روزافزون انرژی برای هوش مصنوعی کمک می‌کند. این امر در حال حاضر دستیابی به اهداف در نظر گرفته شده برای انتشار گازهای گلخانه‌ای را به خطر می‌اندازد و سبب شده بسیاری از شرکت‌های بزرگ فناوری به انرژی هسته‌ای رجوع کنند.

جوردان در این باره می‌افزاید: عصب‌های زیستی در مقایسه با عصب‌های مصنوعی یک میلیون بار بیشتر در مصرف انرژی صرفه جویی می‌کنند. همچنین می‌توان تعداد انبوهی از آنها را در آزمایشگاه تولید کرد. حال آنکه تراشه‌های پرتقاضای هوش مصنوعی توسط شرکت‌های بزرگی مانند انویدیا ساخته می‌شود.

در حال حاضر نرم افزار زیستی هنوز راه طولانی در پیش دارد تا بتواند با سخت افزاری که جهان را می‌چرخاند، رقابت کند.