ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
برترینها: نعیمه نظامدوست از نسل بازیگرانی است که در دهه هفتاد با برنامه ماندگار «ساعت خوش» به چهرهای شناختهشده تبدیل شد. نسلی که بار اصلی طنز تلویزیون و سینمای ایران را در سه دهه اخیر به دوش کشید؛ نسلی شامل مهران مدیری، رضا عطاران، سعید آقاخانی، نصرالله رادش، حمید لولایی، نادر سلیمانی و دیگرانی که همچنان در حافظه جمعی مخاطبان حضور پررنگ دارند. قرار گرفتن نام نظامدوست در کنار این چهرهها، نشان میدهد که او نیز در این مسیر توانسته تواناییهای خود را به اثبات برساند.
آنچه درباره نظامدوست قابل توجه است، تسلط او بر ساخت موقعیت طنز است. او از جمله بازیگرانی است که میتواند از شرایط ساده یا حتی پیشپاافتاده، موقعیتی خندهدار و سرگرمکننده خلق کند. شاید همین ویژگی باعث شده که در سالهای اخیر، چه در فضای مجازی و چه در حضورهای رسمی مانند فرش قرمزها، توجه زیادی را به خود جلب کند. بسیاری از مخاطبان گمان میکنند شوخیها و واکنشهای او در برنامههایی مانند «جوکر» یا تازهترین حضورش در «شفرونی»، فیالبداهه و اتفاقی است، اما در واقع او تجربه و مهارت کافی برای مدیریت لحظه و خلق کمدی موقعیت دارد.
از سوی دیگر، فیزیک بدنی خاص نظامدوست هم در مسیر کاری او بیتأثیر نبوده است. اضافه وزن او از یک سو باعث شده که در قاب طنز، باورپذیرتر و بامزهتر جلوه کند؛ مشابه اتفاقی که برای مهران غفوریان در سالهای گذشته رخ داد. از سوی دیگر، همین ویژگی ظاهری موجب میشود که حساسیتها نسبت به شوخیهای او کمتر باشد. بهعنوان نمونه، اگر همان جنس شوخیها و موقعیتسازیها را بازیگری مانند الناز شاکردوست انجام میداد، بدون تردید واکنشهای بیشتری در جامعه برمیانگیخت.
با این حال، عملکرد اخیر نظامدوست در مسابقه «شفرونی» واکنشهای متفاوتی به همراه داشت. پس از محبوبیت چشمگیری که او در مسابقه «اسکار» و سپس در فصل بانوان «جوکر» به دست آورد، حضور دوبارهاش در یک رئالیتیشو دیگر توجهات زیادی را جلب کرد. اما تکرار برخی شوخیها، بهویژه شوخی با ازدواج خود و همچنین شوخیهای تکراری با احسان علیخانی، باعث شد بخشی از مخاطبان احساس کنند که این موقعیتها دیگر تازگی سابق را ندارد.
روزنامه خراسان در نقدی بر عملکرد او در «شفرونی»، معتقد است که زیادهروی در خندیدن و تکرار شوخیهای قبلی نه تنها به جذابیت مسابقه نیفزوده، بلکه گاهی به کلافگی مخاطب منجر شده است. افزون بر این، کیفیت پایین قسمت نخست برنامه، تمرکز بیش از حد بر حواشی آشپزی و تبلیغات حامیان مالی، و البته حضور پررنگ و تکراری نظامدوست در رئالیتیشوها، همگی عواملی بودهاند که به گفته منتقدان، جایگاه اخیر او را تهدید میکند.
با این وجود، نادیده گرفتن هوشمندی نظامدوست در استفاده از ظرفیت مدیومهای جدید منصفانه نیست. او به خوبی میداند که فضای امروز سرگرمی در ایران دیگر فقط به سینما و تلویزیون محدود نیست و رئالیتیشوها سهم قابل توجهی در جذب مخاطب پیدا کردهاند. بنابراین، حضور مداوم او در چنین پروژههایی بیش از هر چیز نشان میدهد که او میکوشد از موج موجود بیشترین بهره را ببرد.
نکته مهم این است که مسئولیت اصلی بر دوش سازندگان و کارگردانان رئالیتیشوهاست. آنها باید با طراحی موقعیتهای متنوع و سناریوهای تازه، ظرفیت بازیگرانی مانند نظامدوست را در مسیر درست هدایت کنند. اگر چنین اتفاقی نیفتد، طبیعی است که حتی بازیگران توانمند نیز به ورطه تکرار و یکنواختی کشیده شوند.
در نهایت باید گفت که انتقاد روزنامه خراسان گرچه قابل تأمل است، اما همهجانبه نیست. به نظر میرسد نقد مستقیم نظامدوست بهعنوان بازیگر، کمی سادهانگارانه باشد، چرا که او تنها یکی از اجزای یک سازوکار بزرگتر است. با این حال، نظامدوست نیز باید مراقب باشد تا کاراکتر کمدی خود را دچار فرسودگی و تکرار نکند؛ چرا که اگر نتواند مسیر تازهای برای شوخیهایش پیدا کند، ممکن است بهزودی جذابیت امروز خود را از دست بدهد.