ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

فرارو: دانشمندان با استفاده از سایه زمین، میان هزاران ماهواره و زباله فضایی به شکار اجرام مرموز رفته‌اند. یک شیء ناشناس با سرعت غیرعادی کشف شد که هنوز راز آن فاش نشده است!

دهه‌هاست دانشمندان با تلسکوپ‌های بزرگ به آسمان خیره شده‌اند تا نشانه‌ای از فرازمینی‌ها پیدا کنند؛ جستجویی بی‌وقفه برای یافتن موجوداتی که بتوانند فراتر از حیات ساده، فناوری بسازند و پیام بفرستند.

اکنون گروهی از پژوهشگران به‌جای جستجو در اعماق کیهان به سراغ بررسی اجرام نزدیک به زمین رفته اند. آنها این بار از سایه زمین به‌عنوان ابزاری طبیعی برای فیلتر کردن اختلالات ناشی از ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی استفاده کرده‌اند.

شی ء فرازمینی

تصویر با زمان نوردهی ۳۳۳ ثانیه که شامل ۱۹ یا بیشتر ردِ ستاره‌ای ناشی از ماهواره‌های استارلینک است

چرا سایه زمین؟

آسمان شب با هزاران ماهواره و میلیون‌ها قطعه زباله فضایی پر شده است و همین مساله موجب می شود پیدا کردن هر جسم غیرعادی کار دشواری باشد. دکتر بئاتریس ویارروئل از دانشگاه استکهلم و همکارانش راه حل خلاقانه ای برای رفع این مشکل ارائه دادند: جستجو در ناحیه سایه مخروطی‌شکل زمین، جایی که نور خورشید دیگر نمی‌تواند از ماهواره‌ها و زباله‌ها بازتاب پیدا کند.

این منطقه پاک که در ارتفاع مدار زمین‌ثابت قرار دارد (حدود ۳۵۷۰۰ کیلومتر)، دارای پهنایی معادل ۸ تا ۹ درجه می باشد. ماهواره‌های انسانی معمولا نور مستقلی از خود منتشر نمی‌کنند و تنها در موارد خاص مانند لیزرهای مخابراتی یا پیشران‌ها نور منتشر می‌کنند. بنابراین هر درخشش یا رد نوری در سایه زمین ممکن است نشانه‌ای از یک پدیده غیرمنتظره باشد.

شی ء فرازمینی

سایه زمین (آبی) و کمربند ونوس (صورتی) در سپیده‌دم، دیده شده بالای اقیانوس آرام (آبی‌خاکستری)، در حال نگاه به سمت غرب از تپه‌های توین پیکس، سان‌فرانسیسکو

اولین شواهد

پژوهشگران بیش از ۲۰۰ هزار تصویر ثبت‌شده با تلسکوپ Zwicky Transient Facility (ZTF) در کالیفرنیا را بررسی کردند و سیستم خودکار NEOrion هزاران شیء مشکوک را شناسایی کرد؛ با این حال، بیشتر آن‌ها شهاب‌سنگ، هواپیما یا اجرام فضایی شناخته‌شده بودند.

در حین بررسی یک مورد مرموز توجه تیم را به خود جلب کرد: یک شی ء ناشناس که با سرعت بسیار بیشتر از سیارک‌های معمولی حرکت می‌کرد و در هیچ پایگاه داده‌ای به ثبت نرسیده بود. ماهیت این شیء مشخص نشد و همچنان به عنوان یک معمای حل‌نشده باقی مانده است.

مسیر پیش رو

این مطالعه به بررسی روش‌های نوآورانه دیگری نیز پرداخت؛ از جمله مرور تصاویر نجومی پیش از سال ۱۹۵۷ (زمان آغاز عصر فضایی) و تحلیل طیف رنگی اجرام مشکوک برای تشخیص موادی که ممکن است در طولانی‌مدت در فضا دچار فرسایش شده باشند.

این تحقیق هنوز مدرکی قطعی از فناوری بیگانگان ارائه نکرده، اما نشان می‌دهد که با استفاده از روش‌ها و تجهیزات نوین، می‌توان آثار فرازمینی را به‌صورت هدفمند جستجو کرد.