ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرگزاری تسنیم ـ داود فاضل فلاورجانی؛ بی‌تردید بیانیه رهبر معظم انقلاب در سالگشت یکصدمین سال تأسیس حوزۀ علمیۀ قم را باید الگو و مانیفستی دانست که در آن سرفصل‌های حرکت تحولی برای یک حوزه پیشرو و سرآمد به‌تفصیل آمده است. از  سرفصل‌های کانونی این بیانیه، اشاره به وظیفۀ تمدن‌سازی و ایجاد شالوده‌های تمدن نوین توحیدی است که گویا از وظایف انحصاری حوزۀ عملیه است و چه بسا این حرکت تاریخ‌ساز به‌شکل مستقل از عهدۀ هیچ نهاد دیگری برنیاید.

 اینکه چرا تنها حوزۀ علمیه ظرفیت ایجاد این تحول را دارد به دلیل بسترهای نظری و عملی و نیز مبانی توحیدی است که حوزۀ عملیه شیعی بر اساس آن پایه‌گذاری شده و در طول تاریخ با وجود همۀ موانع موجود پیش‌رفته است به‌گونه‌ای که در وضعیت حاضر نهاد علمی دیگری در دنیا نیست که ریشه‌های آن در چشمۀ زلال معارف توحیدی قرآن بوده، در عین‌حال به دلیل بهره‌مندی از معارف اهل‌بیت و برخورداری همزمان از دو عنصر شور حسینی و انتظار مهدوی به‌دنبال طراحی آینده‌ای الهی برای جامعۀ بشری باشد. سایر نهادهای علمی یا خود مولود تمدن و تفکر غربی هستند و برای برنامه‌ریزی و ایجاد فکر و نیروی لازم مورد نیاز این تمدن شکل‌گرفته‌اند یا از ظرفیت‌ها و عناصر لازم برای تحول تمدنی برخوردار نیستند.

طبیعتاٌ شناخت تمدن و اجزای تشکیل‌دهندۀ آن، آشنایی با سابقۀ تمدنی ما، تحلیل دقیق چرایی و چگونگی شکل‌گیری تمدن الحادی موجود و شاخصه‌های آن به عنوان تمدن رقیب و در نهایت انتظار ما از تمدن توحیدی و ظرفیتهای نظام‌ساز معارف اسلامی از مولفه‌های اصلی بسترسازی برای حرکت تمدنی است که لازم است حوزه به آنها بپردازد و نهادینه کردن آن در بدنۀ حوزه نیاز به توجه ویژه دارد به خصوص که در فاصلۀ یک سده از سلطۀ تمدن الحادی غرب تلاش شده تا به حوزویان اینگونه القا شود که تنها کارکرد دین ارائۀ مباحث فردی و عبادی است و دین وظیفه‌ای در قبال سایر ابعاد زندگی بشر ندارد.

حوزۀ علمیه باید عمیقا به این نکته برسد که می‌تواند و باید برای همۀ اجزای یک تمدن طرح و برنامه داشته باشد و حوزۀ مسئولیت او منحصر به برخی مباحث فردی و اجتماعی نیست. حوزۀ علمیه باید نظام آموزشی مطلوب برای ایجاد تمدن دینی را طراحی و احیا نماید. حوزه باید به ریشه‌های غنی و تاریخی خود توجه کند که روزگاری مرکز تربیت اندیشمندان و نظریه‌پردازان در ابعاد مختلف زندگی از سیاست و اقتصاد گرفته تا طب و نجوم و معماری بود و ریاضی‌دانان و طبیعی‌دانان شاخص و برجستۀ تاریخ علم از بستر آن برمی‌خاستند.

و مهمتر از همه حوزه‌ باید بداند بدون چشم‌انداز تمدنی و ارائۀ طریق برای سبک زندگی مردم کارکردهای خود را از دست خواهد داد و به‌آرامی از زندگی مردم حتی متدینین حذف خواهد شد زیرا نظامی که نتواند پاسخگوی نیازهای فردی و اجتماعی انسانها باشد قدر و منزلت خود را از دست خواهد داد. البته روشن است که حوزۀ علمیه با عنایت به پیشنۀ پرافتخار تمدنی خویش و با رقم زدن انقلاب اسلامی و تلاش برای ایجاد حکومت دینی، سالهاست در این مسیر قرار گرفته و انشا‌الله با عنایت الهی بار دیگر تمدن اسلامی را درخشان‌تر و پربارتر از گذشته احیا خواهد کرد.

انتهای پیام/