ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار مهر، مجتبی خان قیطاقی شامگاه چهارشنبه در مراسم اختتامیه بیست و دومین سوگواره تعزیه منطقه ترشیز که در مجتمع فرهنگی هنری سرو کاشمر با حضور مسئولان و گروه‌های تعزیه شهرستان‌های کاشمر، بردسکن، خلیل آباد و کوهسرخ برگزار شد، اظهار کرد: هنر تعزیه با قدمتی بیش از هزار سال، در سال ۲۰۱۰ در فهرست میراث معنوی بشری به ثبت جهانی رسیده است.

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی با اشاره به اینکه اکنون وظیفه ماست که از این میراث فرهنگی با ارزش محافظت کنیم افزود: هنر تعزیه به عنوان یک سنت و ظرفیت فرهنگی در طول تاریخ حفظ شده و به صورت سینه به سینه منتقل شده است که همه ما موظفیم که قدردان این میراث هنری باشیم و تلاش کنیم آن را به نسل‌های آینده منتقل کنیم.

وی تأکید کرد: فرهنگ عاشورا، به ویژه در تعزیه، یکی از مهم‌ترین بخش‌های میراث معنوی بشری است و همه چه به عنوان دولت و چه به عنوان مردم، باید در حفظ و انتقال این میراث کوشا باشیم.

خان قیطاقی همچنین به وجود هنرهای سنتی، گویش‌ها و فرهنگ بومی در تعزیه اشاره کرد و گفت: خوشبختانه هنرمندان تعزیه‌خوان و شبیه‌خوان با احساس و بدون تشریفات خاص، این فرهنگ را به نمایش می‌گذارند که این خود بسیار ارزشمند است.

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی افزود: باید از این هنر مردمی با تاریخچه غنی حمایت کنیم تا زمینه و بستر مناسبی برای انتقال آن به نسل‌های آینده فراهم شود.

وی با یادآوری اینکه باید از نفوذ شیوه‌های نوین و مدرن در هنر تعزیه جلوگیری کرد، تصریح کرد: نسخه‌گردانی‌ها و تعزیه‌گردانی‌ها بخشی از فرهنگ و ادبیات شفاهی ما هستند که باید به صورت سینه به سینه منتقل شوند.

خان قیطاقی تأکید کرد: افرادی که از ریتم‌ها و آهنگ‌های نوین در تعزیه استفاده می‌کنند، باید مراقب باشند که آوازهای کهن و ردیف‌های موسیقی در این هنر حفظ شود.

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی در ادامه به نقش مهم تعزیه در حفظ موسیقی و ردیف‌های دستگاهی اشاره کرد و گفت: سنت تعزیه نه تنها به فرهنگ و هنر ایران کمک کرده، بلکه به حفظ ردیف‌های موسیقی نیز یاری رسانده است.

وی با تأکید بر اهمیت مراقبت از این هنر و انتقال آن به نسل‌های آینده، یادآور شد که کاشمر به عنوان یکی از قطب‌های هنر تعزیه در خراسان، ظرفیت‌های بالقوه‌ای برای این هنر دارد گفت: این هنر ریشه در تاریخ چند هزار ساله ما دارد و باید همواره از آن مراقبت کنیم تا به نسل‌های آینده منتقل شود.