ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش «محمد ابوسلامه»، خبرنگار تسنیم در نوار غزه، در این باریکه، گرسنگی از بحرانی موقت و زودگذر فراتر رفته و عملا به سلاحی هدفمند در دست نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی در چهارچوب سیاست مجازات دسته جمعی و عامدانه اهالی این باریکه مبدل شده است.

.

با بستن گذرگاه‌ها و محرومیت مردم غزه از دسترسی به غذا، گرسنگی دادن به نوعی کشتار تدریجی تبدیل شده است. تصاویر کودکان گرسنه و مادران درمانده به سمبل این روزهای جنایات و قتل عام‌های پرتکرار و بی‌پایان رژیم صهیونیستی در نوار غزه تبدیل شده است.

«احمد ابورکبه»، شهروند فلسطینی ساکن شهر غزه که به همراه خانواده‌اش از هرگونه کمک‌های بشردوستانه نیز محروم مانده‌اند به خبرنگار تسنیم می‌گوید: «در حال حاضر با قحطی دست و پنجه نرم می‌کنیم. چگونه به بچه‌ها غذا بدهیم؟ چگونه برایشان غذا فراهم کنیم؟ از سه ماه قبل تا کنون پسرم یک قرص نان به دستش نگرفته است. رویایش این است که یک قرص نان به دستش بگیرد. من تا همین الان به همراه پسرانم، همسرم و دو دخترم چیزی نخورده‌ایم، چرا که اصلا پولی وجود ندارد تا با آن غذا تهیه کنیم. نمی‌توانم کار کنم چون مجروح شده‌ام و به همین خاطر نمی‌توانم پولی تامین کنم تا غذا و یا سایر نیازهای خانواده را رفع کنم. علاوه بر این حتی اگر پولی هم داشتم در بازار غذایی هم یافت نمی‌شود. در بازار هیچ چیزی ندیدم و نمی‌توانم برای فرزندانم چیزی بخرم».

«یوسف بدران»، دیگر شهروند فلسطینی ساکن شهر غزه که در خلال نبرد اخیر مجروح شده است اظهار می‌دارد: الان دقیقا ده روز شده که به خاطر کمبود غذا چیزی نخورده‌ام. وضعیت بهداشتی در پایین‌ترین سطح قابل تصور است. من به غذا احتیاج دارم رویای من مجروح این است که بتوانم قطعه‌ای گوشت یا میوه‌ای بخورم یا حتی شیری بنوشم تا با کمک آن روند احیای سلامتی‌ام را سرعت ببخشم.

کمبود غذای ناشی از سیاست صهیونیست‌ها برای گرسنگی دادن به مردم تحت محاصره و جنگ در غزه نه تنها موجب مرگ مستقیم صدها نفر از گرسنگی شده بلکه خطرات پنهانی برای جان هزاران نفری داشته که در تلاش برای زنده‌ ماندن به مصرف مواد خطرناک برای سلامتی انسان روی آورده اند. با ناپدید شدن شکر از بازارها، مردم به شیرینی‌جات مصنوعی ارزان‌قیمت روی آورده‌اند، تلاشی از روی ناامیدی برای جبران کمبود شکر اما در واقعیت، این مسئله تهدیدی پنهان را در بطن خود به همراه دارد.

پزشکان معتقدند این جایگزین‌ها بدون هیچ نظارتی تولید می‌شوند و حاوی ترکیبات خطرناکی هستند که به کبد و سیستم عصبی آسیب می‌رسانند. این جایگزین‌ها از یکسو برای رفع گرسنگی و از سوی دیگر خود به منشا بیماری شده‌اند.

«خالد السایس»، یکی از پزشکان فلسطینی با هشدار نسبت به مصرف بی‌رویه این مواد مضر توسط بسیاری از اهالی غزه می‌گوید: با گسترش قحطی در نوار غزه، برخی از مردم به کالاهای جایگزین‌ شکر روی آورده‌اند که منجر به اختلال در عملکرد اعضای بدن مردم شده است. این اختلالات بر کلیه و کبد تأثیر گذاشته و منجر به التهاب جسمی و لاغری مفرط می‌شوند.

این پزشک سختکوش فلسطینی در ادامه از مردم غزه درخواست کرد از مواد جایگزین‌ شکر پرهیز و از جایگزین‌های قند هم که بدن را مختل و منجر به لاغری مفرط و سیروز کبدی و سیروز کلیوی می‌شوند، اجتناب کنند.

قحطی در غزه روز به روز در حال گسترش است و سفره‌ها خالی شده‌اند. غزه با قتل عامی خاموش مواجه است که به آرامی و بدون سر و صدا انجام می‌شود تا جایی که مردم به خاطر گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند.

آمارهای رسمی حاکی از آن است که دست کم 133 فلسطینی به دلیل گرسنگی و سوء تغذیه به شهادت رسیده‌اند که 87 نفر از آنها را کودکان تشکیل می‌دهند. این مسئله در کنار فروپاشی نظام بهداشت و درمان غزه، سلامت شهروندان را با مخاطرات جدی‌تری مواجه ساخته است.

آنچه در غزه می‌گذرد، فقط یک بحران انسانی نیست، بلکه جنایتی هدفمند است که در سایه سکوتی مرگبار رخ می‌دهد؛ جنگی مبتنی بر گرسنگی دادن اهالی این باریکه، جایی که شکم‌های خالی بر توحش این محاصره شهادت می‌دهند.

انتهای پیام/