به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ، سعید عسکرزاده، دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران درباره وضعیت ذخایر سنگ‌آهن کشور اظهار کرد: این‌که ذخایر سنگ‌آهن را صرفاً بر مصرف سالانه تقسیم کرده و نتیجه بگیریم تا چند سال دیگر ذخایر پاسخگوی نیاز خواهد بود، تحلیل دقیقی نیست. ما در کشور معادنی مانند سنگان را داریم که ذخایر قابل توجهی دارند و تا سال‌ها می‌توانند تأمین‌کننده باشند، اما از سوی دیگر، معادنی مانند چادرملو زودتر به مرحله پایان عمر بهره‌برداری می‌رسند.

وی افزود: بنابراین تصور این‌که اگر چادرملو تمام شد، کمبود آن را به راحتی از سنگان جبران کنیم، صحیح نیست؛ زیرا سنگان هم‌اکنون در حال فعالیت با ظرفیت کامل است و امکان افزایش تولید بیش از این وجود ندارد. واقعیت این است که شرایط هر معدن با معدن دیگر متفاوت است و نمی‌توان نسخه واحدی برای همه پیچید.

دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران با اشاره به اهمیت اکتشافات جدید در تأمین پایدار مواد اولیه صنعت فولاد تصریح کرد: اگر روند فعلی اکتشاف تغییر نکند و به سطح مطلوب نرسد، بدون تردید در آینده‌ای نه چندان دور، با کمبود جدی سنگ‌آهن مواجه خواهیم شد. این کمبود در معادن کوچک و متوسط زودتر از سایر بخش‌ها خود را نشان می‌دهد.

عسکرزاده با تأکید بر اینکه مهم‌ترین مؤلفه در اکتشاف، دسترسی به زمین است، گفت: برخلاف تصور عمومی، موضوع اصلی در اکتشاف نه تجهیزات و نه نرم‌افزار و نیروی انسانی، بلکه خود «زمین» است. تا زمانی که زمین در اختیار نباشد، بحث درباره ابزار و روش‌های نوین اکتشاف بی‌فایده است. متأسفانه در حال حاضر بخش عمده‌ای از مساحت کشور، اعم از مناطق دارای پتانسیل معدنی یا فاقد آن، از دسترس خارج شده است.

وی با انتقاد از سطحی‌نگری رایج در اکتشافات معدنی خاطرنشان کرد: همچنان عمده فعالیت‌های اکتشافی ما در لایه‌های سطحی زمین انجام می‌شود و به ذخایر عمقی تقریباً ورود جدی نداشته‌ایم. این در حالی است که بخش عمده‌ای از ظرفیت‌های معدنی ایران در اعماق زمین قرار دارد و همچنان ناشناخته باقی مانده‌اند.

عسکرزاده درباره نقش سرمایه‌گذاری در توسعه اکتشافات اظهار کرد: هرچند بخش خصوصی در این زمینه ورود کرده و فعالیت‌هایی داشته، اما این اقدامات کافی نبوده و همچنان فاصله قابل توجهی بین وضعیت فعلی و وضعیت مطلوب وجود دارد.

وی درباره میزان سرمایه‌گذاری انجام‌شده در این حوزه گفت: آمار دقیقی از سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی در اکتشاف در دست نیست، چراکه این اطلاعات به‌صورت منسجم ثبت نمی‌شود، اما بر اساس برآوردها، با وجود اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ و واگذاری معادن بزرگ به بخش خصوصی، عمده فعالیت‌های اکتشافی، به‌ویژه خارج از شرکت تهیه و تولید مواد معدنی، توسط بخش خصوصی یا شرکت‌های خصولتی انجام شده است.