ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، عصر دوشنبه وانگ یی، وزیر امور خارجه چین در همین روز در پکن با سوبرامانیام جایشانکار، وزیر خارجه هند دیدار و گفت‌وگو کرد.

وانگ یی در این دیدار گفت: در شرایطی که ساختار بین‌المللی به‌شدت در حال دگرگونی است و یک‌جانبه‌گرایی، حمایت‌گرایی و زورگویی قدرت‌های بزرگ جهان را با چالش‌های جدی مواجه کرده‌اند، چین و هند به‌عنوان دو تمدن بزرگ شرقی و اقتصادهای نوظهور مهم، باید به این پرسش پاسخ دهند که چگونه می‌توانند به‌صورت مسالمت‌آمیز همزیستی کرده و یکدیگر را تقویت کنند.

او افزود، در دیدار سال گذشته شی جین‌پینگ و نارندرا مودی در کازان، سران دو کشور به توافقات مهمی برای بهبود روابط دست یافتند که باید پیگیری و عملی شوند.

وانگ یی همچنین تأکید کرد که دو طرف باید افق دید خود را گسترش دهند، به آینده بلندمدت نگاه کنند، بر اصل حسن هم‌جواری پایبند بمانند، مفهوم «رقص اژدها و فیل» را محقق کنند و راهی برای احترام متقابل، همزیستی مسالمت‌آمیز، توسعه مشترک و همکاری برد-برد پیدا کنند.

وزیر خارجه چین همچنین با اشاره به روابط چین و هند تصریح کرد که این روابط متوجه هیچ طرف سومی نیستند و نباید تحت تأثیر آن قرار گیرند. دو کشور باید به یکدیگر اعتماد کنند و با هم همکاری کنند.

وانگ یی تصریح کرد که چین آماده است با هند برای اجرای توافقات رهبران دو کشور همکاری کند و در نهادهای چندجانبه مانند سازمان همکاری شانگهای هماهنگی‌های بیشتری انجام دهد تا روابط پایدار، سالم و باثباتی برقرار شود.

وی در پایان تأکید کرد: چین و هند هر دو از چندجانبه‌گرایی حمایت می‌کنند و خواهان نظم بین‌المللی عادلانه‌تر و منطقی‌تر هستند. چین مایل است با هند هماهنگی و ارتباطات خود را تقویت کند، از نظام تجارت چندجانبه، زنجیره تأمین جهانی و محیط بین‌المللی باز حمایت کند، و به همراه هند از منافع کشورهای در حال توسعه در چارچوب جهان جنوب دفاع کند و در جهت صلح، ثبات و توسعه منطقه‌ای و جهانی تلاش کند.

پیش از دیدار وزرای خارجه چین و هند و در همان روز،جایشانکار با هان جِنگ، معاون رئیس‌جمهور چین، دو طرف تأکید کردند که چین و هند باید بر رهبری عالی‌رتبه تکیه کنند، همکاری‌های عملی را به‌طور پیوسته پیش ببرند و به نگرانی‌های مشروع یکدیگر احترام بگذارند.

لازم به ذکر است، در روابط میان دو کشور همچنان موانع عمیق و ریشه‌داری مانند اختلافات ارضی همچون مسئله تبت، تضاد منافع ژئوپلیتیکی، و نگاه منفی افکار عمومی در هر دو کشور وجود دارد.

انتهای پیام/