ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
همه ما تجربه تلخ نوسانات شدید در بازار ارزهای دیجیتال را داریم؛ یک شب سود کلان، صبح روز بعد ضرر هنگفت. این داستان تکراری معملهگران را به این فکر انداخته که چطور میشود از این بیثباتی خلاص شد؟ چاره کار استیبل کوینها هستند که قیمتشان ثابت و پایدار است.
تتر (USDT) بهعنوان پرچمدار استیبلکوینها شناخته میشود، اما رقبای قدرتمندی مانند یواسدیکوین (USDC) و دای (Dai) هم در میدان حضور دارند. هر یک از این استیبلکوینها ویژگیها، نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند که انتخاب را برای کاربران پیچیده میکنند. در این مطلب با مقایسه تتر و استیبل کوین ها به شما کمک میکنیم تا بهترین گزینه را بر اساس اولویت و نیاز خود انتخاب کنید.
استیبلکوینها دستهای خاص از ارزهای دیجیتال هستند که برای غلبه بر نوسانات ذاتی بازار طراحی شدهاند. این داراییها ارزش خود را از طریق پشتوانهگذاری با داراییهای باثبات مثل دلار آمریکا، طلا یا سایر ارزهای دیجیتال حفظ میکنند.
به عبارت ساده هر واحد استیبلکوین مثل یک رسید معتبر میماند که تضمین میکند در ازای آن، یک دلار واقعی در جایی امن ذخیره شده است. امروز بیش از ۵۰٪ تراکنشهای بلاکچین با استیبلکوینها انجام میشود که نشان از کارایی بسیار بالای آنها دارد.
در بازار استیبلکوینها تتر (USDT)، یواسدیکوین (USDC) و دای (Dai) سه بازیگر اصلی هستند که در ادامه آنها را از همه جوانب در کنار هم محک میزنیم.
برای مقایسه تتر و استیبل کوین ها ابتدا باید نگاهی به ریشههای آنها بیندازیم. تتر که در سال ۲۰۱۴ با نام ریلکوین (Realcoin) توسط شرکت «تتر لیمیتد» راهاندازی شد، اولین استیبلکوین بزرگ بازار بود. این ارز دیجیتال به سرعت به یکی از پرکاربردترین ابزارهای مالی در دنیای کریپتو تبدیل شد. با این حال تتر همیشه با چالشهای قانونی متعددی در زمینه شفافیت ذخایر مواجه بوده است.
یواسدیکوین (USDC) در سال ۲۰۱۸ توسط کنسرسیومی به نام سنتر (Centre) معرفی شد. هدف اصلی USDC ارائه یک استیبلکوین شفاف و مطابق با قوانین نظارتی بود که بتواند اعتماد سرمایهگذاران نهادی را جلب کند. این استیبلکوین با حسابرسیهای منظم و نگهداری ذخایر در مؤسسات مالی معتبر، حکومت تتر را به چالش کشیده است.
دای داستان متفاوتی دارد. این استیبلکوین در سال ۲۰۱۷ توسط پروتکل میکردائو (MakerDAO) راهاندازی شد و برخلاف دو رقیب دیگرش کاملاً غیرمتمرکز است. در این سیستم کاربران با قفل کردن ارزهای دیجیتال خود (مانند اتریوم) بهعنوان وثیقه، توکن جدید تولید میکنند.
تتر (USDT) مثل یک چابکسوار روی بلاکچینهای متعددی از جمله اتریوم (ERC-20)، ترون (TRC-20) ، بایننس اسمارت چین (BEP-20) و سولانا قابل استفاده است. این انعطافپذیری باعث شده در صرافیها و کیفپولها بهراحتی پذیرفته شود؛ چیزی حدود ۶۰ میلیارد دلار حجم معاملات روزانه گواه این محبوبیت است.
یواسدی کوین (USDC) کمی محافظهکارتر است؛ ابتدا فقط روی اتریوم بود، اما حالا ۱۶ بلاکچین را پشتیبانی میکند و نزد نهادهای مالی جا باز کرده است. دای به خاطر ماهیت غیرمتمرکزش فقط روی اتریوم و چند زنجیره دیگر فعال است ولی در دنیای دیفای حکم یک ستاره را دارد.
پشتوانه یک استیبلکوین حکم سند اعتبار آن را دارد و بین استیبلکوینها از نظر تفاوت زیادی میبینیم:
تتر با حجم معاملات روزانه ۶۰ میلیارد دلاری قاطعانه در صدر جدول قرار دارد. دای با حجم معاملات روزانه ۱۹ میلیارد دلاری در رتبه دوم جاخوش کرده و رتبه سوم هم با حجم معامله ۸ میلیارد دلاری در اختیار USDC است.
این اختلاف فاحش چه پیامی دارد؟ اگر تریدر روزانه هستید یا در بازارهای پرنوسان فعالید، خرید استیبل کوین تتر بهترین گزینه است؛ چون در هر ساعت از شبانهروز خریدار و فروشنده برایش پیدا میشود.
یکی از مهمترین جوانب در مقایسه تتر و استیبل کوین ها به نحوه کنترل آنها برمیگردد:
تتر و یواسدیکوین از یک مدل صدور ساده و متمرکز استفاده میکنند. در این سازوکار کاربران دلار آمریکا را به حساب بانکی شرکت صادرکننده واریز و به همان میزان توکن استیبلکوین دریافت میکنند. برای بازخرید توکنها سوزانده میشوند و دلار به حساب کاربر بازگردانده میشود.
در مقابل دای از یک مکانیزم متفاوت و غیرمتمرکز استفاده میکند. در این سیستم کاربران ارزهای دیجیتال خود (مانند اتریوم) را در قراردادهای هوشمندی قفل میکنند تا دای تولید کنند.
این فرآیند بهصورت خودکار توسط قراردادهای هوشمند مدیریت میشود و سیستم بهطور مداوم سطح وثیقه را بررسی میکند تا ارزش دای حفظ شود. برای بازخرید دای کاربران باید توکنها را به قرارداد بازگردانند تا وثیقه قفلشده آزاد شود.
ارزش بازار (Market Cap) هر استیبلکوین نشان میدهد حجم داراییهای سرمایهگذاری شده روی آن چقدر است. این فاکتور در مقایسه تتر و استیبل کوین ها بسیار حائز اهمیت است:
حالا که مقایسه تتر و استیبل کوین ها را قدم به قدم پیش رفتیم، وقت تصمیمگیری است. برای انتخاب گزینه مناسب باید مزایا و معایب هرکدام را بشناسیم.
· مزایا: نقدینگی بالا، دسترسی گسترده در صرافیها و بلاکچینهای مختلف، حجم معاملات عظیم.
· معایب: نگرانی مربوط به شفافیت ذخایر، تمرکز بالا.
· مناسب برای: معاملهگران و سرمایهگذارانی که دنبال نقدینگی و دسترسی گسترده هستند و نگرانی زیادی درباره شفافیت ندارند. اگر قصد خرید استیبل کوین تتر را دارید، این گزینه برای معاملات کوتاهمدت و پرحجم بسیار مناسب است.
· مزایا: شفافیت بالا، انطباق با قوانین نظارتی، حسابرسی منظم، پشتیبانی از بلاکچینهای متعدد.
· معایب: تمرکز بالا، وابستگی به شرکت سرکل.
· مناسب برای: سرمایهگذاران نهادی و کاربرانی که امنیت و شفافیت را در اولویت قرار میدهند.
· مزایا: غیرمتمرکز بودن، شفافیت کامل به دلیل ثبت تراکنشها روی بلاکچین، ادغام قوی با دیفای.
· معایب: بلاکچینهای محدودتر، وابستگی به نوسانات بازار وثیقهها.
مناسب برای: کاربران حرفهای دیفای و کسانی که به دنبال استقلال از نهادهای متمرکز هستند.