ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها، ریحانه شهبازی: چهل‌وچند سال از آن شام تلخ هفتم تیر می‌گذرد؛ شبی که پیکر پاک سید محمد حسینی بهشتی (مردی که امام خمینی درباره‌اش گفت «بهشتی یک ملت بود») در میان خاکسترهای دفتر حزب جمهوری اسلامی جاودانه شد.

اما اگر چه جسم او را از ما گرفتند، اندیشه‌اش امروز بیش از هر زمان زنده است؛ همان اندیشه‌ای که می‌تواند در مواجهه با ظلم جهانی، استکبار، تحریم و جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی چراغ راه ما باشد.

شهید بهشتی می‌گفت: «من همیشه گفته‌ام و امروز هم می‌گویم، ما با آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، آلمانی‌ها، ژاپنی‌ها یا هر قدرت دیگری اگر لازم باشد، رودررو می‌نشینیم، گفتگو می‌کنیم، استدلال می‌کنیم؛ اما یک شرط دارد: باید حس کنند که ما از موضع عزت و قدرت با آنان سخن می‌گوئیم. اگر بفهمند که کوچک‌ترین نیازی به آنها داریم، تحقیر و سلطه را بر ما تحمیل می‌کنند.

این را به عنوان یک تجربه عینی و موفق در طول مبارزات سیاسی‌ام می‌گویم که در تمام این مواجهه‌ها – بی‌استثناء – وقتی از موضع استقلال و کرامت ایستادیم، پیروز شدیم و آنها را در همان مذاکرات ضعیف‌تر کردیم.

بعضی‌ها آن روزها خیال می‌کردند وقتی می‌گویم اگر حرفی دارند بیایند به خانه، این از تکبر است. اما من برای پاسداری از عزت یک مسلمان این را می‌گفتم. ما نیازمند آنان نبودیم، آنان اگر نیازی داشتند، باید به اینجا بیایند. حتی اگر سران ارتش بودند، حتی اگر مأموران سیا بودند، شرط همان بود: کرامت و بی‌نیازی.»

این نگاه شهید بهشتی امروز هم برای ملت ما و همه ملت‌های مقاوم راهبردی روشن است؛ قدرت واقعی در حفظ عزت و استقلال است، نه در پذیرش تحقیر و امتیاز دادن.

وقتی در برابر صهیونیسم، امپریالیسم رسانه‌ای و فشار تحریم‌ها می‌ایستیم، اگر باور داشته باشیم که هیچ نیازی به تسلیم و وابستگی نداریم، طرف مقابل به‌ناچار ضعف خود را آشکار می‌کند.

امروز این منطق مقاومت (همان منطق بی‌نیازی عزتمندانه) می‌تواند الهام‌بخش همه ملت‌هایی باشد که زیر بار زور نمی‌روند.

شهید بهشتی را شاید بتوان مهم‌ترین معمار قوه قضائیه و ستون‌محکم نظام نوپای جمهوری اسلامی دانست. او از معدود شخصیت‌هایی بود که صداقت، هوشمندی و ایمان را با هم جمع کرده بود و به تعبیر بسیاری از هم‌عصرانش، اهل «جهاد اکبر» بود؛ جهاد با نفس، جهاد با جهالت و جهاد با استکبار.

این روزها که موج کینه‌توزی نظام سلطه علیه ملت‌های مظلوم و فریاد حق‌طلبانه مردم فلسطین به اوج رسیده، مرور سخنان شهید بهشتی در بیداری وجدان‌ها ضرورت دارد. او گفته بود:

«مکتب ما مکتب مبارزه با ظلم است، هر کجا که باشد. چه ظلم حکومت طاغوت، چه ظلم سرمایه‌داری جهانی، چه ظلم صهیونیسم.»

بهشتی، سرمایه ملی بود

در اصفهان، زادگاه علم و فرهنگ و عرفان، همواره یاد شهید بهشتی با احترام و عشق زنده است.

حسین غلامی، پژوهشگر تاریخ انقلاب اسلامی در اصفهان، در گفت‌وگو با خبرنگار ما تاکید می‌کند: «بهشتی قبل از اینکه یک سیاستمدار باشد، یک معلم بود. او با نگاهی عمیق به انسان، می‌خواست جامعه‌ای بیدار و اخلاقی بسازد. اگر امروز ملتی بخواهد در برابر صهیونیسم و تحریم و فشار مقاومت کند، باید از این نگاه الهام بگیرد؛ نگاه عدالت، آگاهی و ایمان.»

همچنین حجت‌الاسلام مرتضی صادقی، از استادان حوزه علمیه اصفهان، معتقد است: «شهید بهشتی به ما یاد داد مبارزه فقط با اسلحه نیست. او همیشه می‌گفت آگاهی مردم از صد لشکر قوی‌تر است. امروز هم باید با تولید فکر و رسانه و اخلاق، چهره استکبار و صهیونیسم را رسوا کنیم.»

سبک زندگی بهشتی: عقلانیت و شجاعت در کنار هم

در دورانی که بسیاری شیفته قدرت و جایگاه بودند، او در جمع همکارانش می‌گفت: «من از مرگ نمی‌ترسم. من از آن می‌ترسم که مرده باشم در حالی که زنده به‌نظر بیایم.»

این جمله، امروز هم خطاب به ماست: نکند در برابر ظلم جهانی، تحریف تاریخ و عادی‌سازی جنایات علیه کودکان غزه، «مرده باشیم» و تماشا کنیم.

شهید بهشتی می‌خواست جامعه‌ای زنده، فکور و مقاوم ساخته شود.

پیامی برای امروز: چگونه باید باشیم؟

اگر بخواهیم جامعه‌ای بر اساس میراث شهید بهشتی بنا کنیم، باید:

آگاه باشیم. چون او می‌گفت: «جهل، بزرگ‌ترین سرمایه استکبار است.»

عادل باشیم. زیرا می‌گفت: «جامعه بی‌عدالت، جامعه مرده است.»

با مظلوم همراه باشیم. او تاکید می‌کرد: «ما برای حمایت از مظلوم، نیاز به اجازه هیچ قدرتی نداریم.»

مرعوب هیاهوی دشمن نشویم. به تعبیر خودش: «حق همیشه مظلوم است، اما هیچ‌گاه شکست‌خورده نیست.»

بهشتی زنده است، اگر ما زنده باشیم

شهید بهشتی الگویی است برای نسل امروز؛ نسلی که در میانه نبرد روایت‌ها، باید حقیقت را بازگو کند و در برابر فریبکاری رسانه‌ای صهیونیسم بایستد.

همان‌طور که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند، «او مظلوم زیست و مظلوم شهید شد و پس از شهادت هم مظلوم ماند»؛ اما همین مظلومیت، ماندگارترین پیروزی بود.

اکنون وظیفه ما است که با امید، آگاهی و شجاعت، پرچم عدالت‌خواهی و مقاومت را برافراشته نگاه داریم.

شهید بهشتی اگرچه در خاک آرمیده، اما فکر و ایمانش هنوز در میان ما است و راه را نشان می‌دهد.

«ما زنده به آنیم که آرام نگیریم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست.»