ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - علی ستاری: در تاریخ پر افتخار این مرز و بوم ثبت شده است که در سال ۱۳۴۲، زمانی که رژیم پهلوی امام خمینی (ره) را برای تبعید می‌برد، یکی از مأموران ساواک با طعنه از ایشان پرسید: «پس یاران شما کجا هستند؟» و امام با اطمینان و آرامش پاسخ داد: «یاران من در گهواره‌های مادران‌شان هستند.»

این سخن نه یک پیش‌گویی، بلکه تجلی باور عمیق امام به وعده‌های الهی بود. او به سنت‌های الهی ایمان داشت و می‌دانست که اگر حرکت در مسیر حق را آغاز کنی، سرانجام رویش‌ها و ثمراتش خواهد رسید. آن کودکان گهواره‌نشین سال ۴۲، پانزده سال بعد در قامت جوانان انقلابی، بر صحنه آمدند و پرچم‌دار پیروزی انقلاب اسلامی شدند.

امام خمینی (ره) با تکیه بر همین نسل بود که انقلابش را از دل تهدیدات، تحریم‌ها و جنگ به سرانجام رساند؛ نسلی که بلوک شرق و غرب را در برابر شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» به زانو درآورد.

شهیدان بزرگی چون باقری، حاجی‌زاده، سلیمانی، رشید، شادمان، و ده‌ها فرمانده رشید دیگر، همان کودکانی بودند که در گهواره‌های دهه چهل رشد یافتند و بعدها در میدان‌های دفاع مقدس و محور مقاومت، از ایران تا لبنان و سوریه و غزه، فرماندهان خط مقدم جبهه اسلام شدند و توانستند سنگرهای دفاع از انقلاب اسلامی را تا بلندهای جولان و آخرین روستاهای جنوب لبنان توسعه دهند.

و امروز، همان سنت الهی بار دیگر تکرار می‌شود...

در نخستین جمعه ماه محرم، مادران مؤمن و دل‌باخته‌ی اهل‌بیت (ع)، فرزندان خردسال خود را در آغوش می‌گیرند و در مراسم شیرخوارگان حسینی حاضر می‌شوند؛ آئینی که نه تنها تجدید بیعت با قیام سیدالشهداست، بلکه نوعی نذر مقدس برای آمدن منجی موعود است.

این نوزادان، سربازان در گهواره‌اند؛ تربیت‌شدگان مکتب حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س)، با چشمانی که از کودکی به پرچم‌های سرخ عاشورا خو می‌گیرند و با نفرت از ظلم و صهیونیسم بزرگ می‌شوند. آن‌ها نسل منتظرند؛ نسلی که قرار است در سپاه عدالت‌گستر امام مهدی (عج) تیر خلاص را بر پیکره‌ی متزلزل صهیونیسم جهانی و استکبار جهانی بزنند.

کودکانِ امروزِ حاج قاسم‌های فردا

شیرخوارگان امروز، حاج قاسم‌های فردا و حاجی زاده‌های پس‌فردای این سرزمین‌اند. اینان نذر قدوم عدالت‌اند و صدای فریاد «هیهات منّا الذله» را از گهواره تا میدان‌های نبرد آخرالزمان حمل خواهند کرد.

اگر سنگ هم از آسمان می‌بارید می‌آمدم....

یک مادر که کودکی شیرخواره در آغوش دارد و خود را به گلزار شهدای بندرعباس رسانده است در پاسخ به خبرنگار مهر در رابطه با چرایی حضورش در این مراسم، گفت: چندین سال با دلی سوخته و چشمانی اشکبار در مراسم‌های حضرت علی اصغر علیه السلام شرکت کردم، سال‌ها منتظر بودم که بتوانم یک روز فرزند خودم را در آغوش بگیرم و مراسم و شیرخوارگان بیایم؛ نمی‌توانستم امسال که لطف خاص خداوند شامل حال من شده و فرزندم را بغل کرده‌ام، به مراسم شیرخوارگان نیایم؛ اگر سنگ هم از آسمان می‌بارید می‌آمدم.

خیلی‌ها در این مراسم‌ها حاجت گرفته‌اند

یکی از خادمان گلزار شهدای بندرعباس که معلوم است چند سال است پای ثابت برگزاری همایش‌های شیرخوارگان است نیز در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، گفت: همه ساله مادران زیادی به جمع شرکت کنندگان در مراسم شیرخوارگان حسینی اضافه می‌شود؛ مادرانی که سال‌های گذشته با آغوش خالی به این مراسم می‌آمدند اما امسال به حاجت خود رسیده‌اند و فرزند خود را در آغوش کشیده‌اند.

نمی‌گذارم اتصال فرزندم با اهل بیت (ع) قطع شود

یک مادر دیگر که فرزندش دیگر شیرخواره نیست و بزرگ‌تر شده است در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: فرزندم هم اکنون سه ساله است و از سالی که خداوند این فرزند را به من عنایت کرد، در این مراسم حضور پیدا کرده‌ام تا اتصال فرزندم با خاندان اهل بیت علیهم السلام قطع نشود و به امید سالم و با ایمان زندگی کند و عاقبت بخیر شود.

خیلی‌ها با پدرانشان آمده‌اند

امروز خیلی‌ها هم با پدران خود به مراسم شیرخوارگان آمده‌اند، پدرانی که در مکتب عاشورا، مقاومت و ایستادگی و جان فدا شدن را خوب آموخته‌اند و پای کار هستند تا این روحیه را به فرزندان خود انتقال دهند؛ روحیه‌ای که از پس درهایش سرداران و امیرانی تربیت می‌شوند که دنیا را تکان می‌دهد و انگشت تحیر همگان را به رشادت، شجاعت و ایستادگی ایرانی‌ها بلند می‌کند.

‌