به گزارش سلامت نیوز به نقل از neurosciencenews، فعالیت بدنی منظم تنها برای سلامت جسمانی مفید نیست، بلکه از مغز نیز در برابر پیری محافظت می‌کند. یک مطالعه ۱۶ ساله که بیش از ۱۳٬۰۰۰ بزرگسال را بررسی کرده، نشان داده است که فعالیت بدنی پایدار در طول زمان، به‌طور چشمگیری سرعت زوال شناختی را کاهش می‌دهد.
حتی افزایش‌های جزئی در فعالیت هفتگی – از کارهای سبک خانه گرفته تا تمرینات سنگین – با فواید قابل‌سنجشی برای مغز همراه بوده است. این یافته‌ها بر اهمیت ایجاد عادت‌های ورزشی بلندمدت برای به‌تعویق انداختن زوال عقل و حفظ کیفیت زندگی تأکید دارند.
فعالیت بدنی از دیرباز به‌عنوان یکی از عوامل مهم در سبک زندگی سالم شناخته می‌شود، اما مطالعه‌ای جدید از دانشگاه جورجیا نشان می‌دهد که این فعالیت‌ها یک مزیت اضافی نیز دارند: کاهش زوال شناختی.
پژوهشگران دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه جورجیا داده‌های بیش از ۱۳٬۰۰۰ پاسخ‌دهنده به نظرسنجی را تجزیه‌وتحلیل کردند و دریافتند که فعالیت بدنی مداوم در طول زندگی می‌تواند روند کاهش شناختی را در سالمندان آهسته‌تر کند. به گفته‌ی دکتر «سوهانگ سونگ»، نویسنده‌ی اصلی مقاله:«ما دریافتیم که مشارکت طولانی‌مدت و مکرر در فعالیت بدنی با تأخیر در زوال شناختی مرتبط است. این مزایا با گذشت زمان بیشتر می‌شوند.»
حتی یک بار ورزش در هفته هم مؤثر است
این تحقیق از داده‌های «مطالعه سلامت و بازنشستگی» استفاده کرده است؛ مطالعه‌ای ملی که بزرگسالان ۵۰ سال به بالا را به مدت ۱۶ سال دنبال کرده است.
شرکت‌کنندگان میزان و شدت فعالیت‌های بدنی خود را گزارش داده‌اند. فعالیت‌های شدید شامل دویدن و نرمش‌های سنگین بودند. فعالیت‌هایی مانند باغبانی، رقص یا حرکات کششی در گروه فعالیت‌های متوسط قرار گرفتند و کارهایی نظیر جارو کشیدن، شست‌وشوی لباس یا تعمیرات منزل به‌عنوان فعالیت‌های سبک طبقه‌بندی شدند.
سونگ می‌گوید:«اگر این روند آهسته‌تر شدن زوال ادامه یابد، ممکن است بتوان شروع زوال عقل را برای چندین سال به تعویق انداخت.»
در این مطالعه، مدت زمان دقیق ورزش بررسی نشده، بلکه الگوی کلی فعالیت بدنی ارزیابی شده است. نتایج نشان داد افرادی که به‌طور مداوم در طول زندگی خود فعال بودند، با کاهش شناختی کمتری مواجه شدند.
برای مثال، افزایش تعداد دفعات ورزش شدید از ۱ تا ۳ بار در ماه به یک بار در هفته، با کند شدن قابل‌سنجش زوال شناختی همراه بود. حتی افزایش فعالیت‌های متوسط از یک بار در هفته به چندین بار در هفته نیز اثر مثبتی داشت.«ممکن است میزان بهبود در ابتدا کم به‌نظر برسد، اما این اثرات در طول زمان تجمع می‌یابند. این می‌تواند فرصت بیشتری برای زندگی مستقل و حفظ کیفیت زندگی فراهم کند.»
لزوم تشویق به فعالیت بدنی در سیاست‌گذاری‌ها و مراقبت‌های بالینی
این یافته‌ها بر پژوهش‌های پیشین که ارتباط میان فعالیت بدنی و سلامت شناختی را نشان می‌دادند، تاکید دارد. آنچه این مطالعه را متمایز می‌کند، تمرکز آن بر مدت‌زمان و تداوم فعالیت بدنی در طول زمان است.
به گفته‌ی سونگ، تشویق به فعالیت بدنی مستمر می‌تواند بخش کلیدی برنامه‌هایی باشد که با هدف کاهش خطر زوال عقل طراحی می‌شوند. حمایت از ایجاد و حفظ عادت‌های ورزشی بلندمدت – با راهنمایی پزشکان– می‌تواند به افراد کمک کند تا روال‌هایی پایدار و قابل اجرا ایجاد کنند.
در نهایت، پیام سونگ ساده است:«بیشتر حرکت کنید و فعالیت خود را ادامه دهید.»