ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار مهر، فدراسیون فوتبال در حالی پس از کش و قوس‌های فراوان که حدود ۱۸ ماه طول کشید امید روانخواه را به عنوان سرمربی جدید تیم فوتبال زیر ۲۳ سال انتخاب کرد که کمتر کسی تصور می‌کرد گزینه‌ای که دو هفته نامش بر زبان تعدادی از اعضای هیئت رئیسه بود تبدیل به انتخاب نهایی شود.

امید روانخواه از بین اسامی گوناگونی همچون یحیی گل محمدی، مجتبی حسینی، میودراگ بوژوویچ، حسین عبدی، محمد ربیعی، سعید دقیقی و… انتخاب شد تا طیف وسیعی از علاقمندان به فوتبال به تحلیل این انتخاب بپردازند. انتخابی که تعدادی از فدراسیون نشینان آن را از سر ناچاری دانستند و عده دیگر نیز آن را تصمیم پر ایراد می‌دانند.

اما این که گزینه های دیگر به عنوان سرمربی تیم امید انتخاب نشدند دلایلی و شروطی داشت که فدراسیون نتوانست با آنها کنار بیاید. به همین خاطر گزینه ای را سرمربی کرد که شرط خاصی نداشت و کم دردسرترین فرد بود.

یحیی گل محمدی؛ سنگ بزرگ علامت نزدن

مجید جلالی در نخستین روزهای حضورش به عنوان مدیر کمیته فنی و توسعه فدراسیون فوتبال با مهدی تاج در خصوص انتخاب سرمربی تیم امید صحبت کرد. جلالی پس از گذشت نزدیک به یک ماه خبر از جمع بندی درباره نشستن یحیی گل محمدی روی نیمکت تیم امید داد. خبری که با استقبال رئیس فدراسیون نیز روبرو شد تا سرمربی پیشین پرسپولیس قبل از پیوستن به فولاد خوزستان با قراردادی به مدت دو سال هدایت تیم امید را بر عهده بگیرد.

از قرار معلوم گل محمدی در ابتدا آمادگی خود را برای هرگونه همکاری اعلام می‌کند اما در زمستان سال ۱۴۰۲ بحث‌هایی درباره بازگشت مجدد او به فوتبال مطرح بود که همین امر نیز تا حدودی گل محمدی را از نیمکت تیم امید دور کرد و او تصمیم گرفت با توجه به مبلغ قابل توجه باشگاه فولاد خوزستان راهی این تیم شود و خواسته جلالی عملی نشود.

کمیته فنی به مدل اسپانیولی رسید

جلالی پس از برگزاری جلسه‌های متعدد با کارشناسان فوتبال ایران طرحی را به هیئت رئیسه وقت فدراسیون ارائه کرد که طبق آن طرح فوتبال ایران را از لحاظ ساختاری و پتانسیل بازیکن به کشور اسپانیا شبیه سازی کرده بود. از این رو خواستار بررسی پروژه‌ای شبیه به آنچه فدراسیون قطر برای تیم‌های پایه اش با استفاده از دانش مربیان اسپانیایی انجام داده بود را اعلام کرد که بررسی اولیه هزینه‌های این پروژه فراتر از تصور بود تا این موضوع نیز در نطفه خفه شود.

انتخابات فدراسیون همه چیز را معلق کرد

انتخابات اسفندماه ۱۴۰۳ فدراسیون فوتبال برای تعیین رئیس و هیئت رئیسه فدراسیون باعث شد تا پروژه انتخاب سرمربی تیم امید تقریبا ۵ ماه قبل از شروع انتخابات به حالت تعلیق در آید و فدراسیون هیچ گونه فعالیتی در زمینه تعیین تکلیف این موضع نداشت تا همه چیز به ابتدای سال جدید موکول شود.

کمیته فنی انتخاب‌ها را به تاج داد

مهدی تاج با وجود اختلافات فراوان کمیته فنی با ارکان اجرایی فدراسیون به جلالی مدیر وقت کمیته فنی و توسعه اعلام کرد گزینه‌های نهایی خود را برای این موضوع اعلام کند. او نیز ابتدا اسم ۵ و سپس سه نفر را اعلام کرد تا مجتبی حسینی تبدیل به گزینه نخست هر دو لیست شود. لیستی که باعث شد تا حسینی دو جلسه با مجید جلالی و پس از آن یک جلسه هم با تاج داشته باشد.

خواسته‌هایی فراتر از چند میلیارد بیشتر!

پیگیری‌های خبرنگار مهر، نشان می‌دهد خواسته‌های سرمربی آلومینیوم اراک نه تنها از لحاظ مالی برای فدراسیون مقدور نبود بلکه حسینی سودای حضور در نیمکت تیم بزرگسالان را نیز داشت. او تمایل داشت قراردادش به گونه‌ای باشد که علاوه بر سرمربیگری تیم امید به عنوان عضو کادر فنی در تیم بزرگسالان برای جام جهانی ۲۰۲۶ نیز حضور داشته باشد.

حسینی که برای فصل آینده نزدیک به ۱۷ میلیارد تومان از آلومینیوم خواهد گرفت حاضر بود با مبلغ نصف این هم با فدراسیون همراه با همان شرط نانوشته همکاری کند اما نکته اینجاست فدراسیون بودجه‌ای به مراتب کمتر از این اعداد و ارقام دارد.

حسین عبدی شرط گذاشت اما قبول کرد

حسین عبدی دیگر گزینه فدراسیون فوتبال بود. او به دلیل شناخت کامل از بازیکنان تیم‌های پایه به واسطه فعالیت به عنوان سرمربی تیم‌های نوجوانان و جوانان ایران گزینه دوم فدراسیون بود. عبدی شرایط فدراسیون را به طور کامل از لحاظ مالی پذیرفت و اعلام کرد هیچ مشکلی همچون گذشته با این مبالغ ندارد اما بدون شک نیاز به همکاری سازمان لیگ برای در اختیار داشتن بازیکنان برای برگزاری اردوهای متوالی دارد. نکته‌ای که فدراسیون هم نگران آن است و مشخص نیست چه رویکردی در سال بسیار مهم پیش رو برای هماهنگی هرچه بیشتر تیم‌های ملی بزرگسالان و امید با باشگاه‌ها خواهند داشت.

ربیعی و دقیقی و… نه!

محمد ربیعی گزینه‌ای بود که تاج به هیچ وجه حاضر نشد با او جلسه‌ای برگزار کند. کمیته فنی با وجود بررسی نامزدی ربیعی و اعلام نکات مثبت و منفی او به تاج با مخالفت رئیس فدراسیون روبرو شد. گویا بدقولی‌های قبلی ربیعی در قبال فدراسیون و همچنین عدم موافقت اکثر اعضای هیئت رئیسه با این گزینه باعث شد تا او خیلی زود از جمع نامزدها خارج شود.

سعید دقیقی نیز دیگر گزینه‌ای بود که پیغام تمایل برای نشستن روی نیمکت تیم امید را داد و تنی چند از اعضای هیئت رئیسه با مجوز تاج هم با او جلسه‌ای را برگزار کردند اما خروجی آن باب میل فدراسیون نبود.

بوژوویچ تنها گزینه خارجی

میودراگ بوژوویچ تنها گزینه خارجی کمیته فنی بود. جلالی حتی در جریان علاقمندی او برای فعالیت در تیم امید هم بود و اسمش را به مهدی تاج داد اما رویکرد فدراسیون فوتبال استفاده از مربیان داخلی بود تا بوژوویچ هم بدون مذاکره از دایره انتخاب خارج شود.

روانخواه ماند و پذیرش شروط

امید روانخواه گزینه‌ای بود که دو دیدگاه کاملا متفاوت در فدراسیون داشت. عده‌ای از اعضای هیئت رئیسه با پیشنهاد او به تاج باعث مذاکرات فشرده این سرمربی شدند اما تنی چند از اعضای هیئت رئیسه همچون رحمان سالاری به شدت با آن مخالف بودند اما در نهایت روانخواه با پذیرش تمام شرایط فدراسیون نظیر قرارداد مالی، هماهنگی با اردوهای تیم ملی بزرگسالان، تعامل با امیر قلعه نویی در راستای مسائل فنی و هماهنگی با سازمان لیگ برای برگزاری اردو و همچنین تأیید تاج بالاخره به عنوان سرمربی تیم امید معرفی شد تا آخرین گزینه هدایت تیم را برعهده بگیرد.