به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،شیرین بیان، گیاهی با طعم خاص و تلخ، برخلاف نامش شیرین نیست اما فواید بسیار شیرینی برای سلامت بدن دارد. این گیاه بومی اروپا و آسیا است و در طب سنتی چین نیز جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است. ریشه این گیاه پر از ترکیبات مفید و مغذی است که می‌توانند سلامت عمومی بدن را بهبود بخشند.
گنجینه‌ای از ویتامین‌ها و مواد معدنی
ریشه شیرین بیان سرشار از ویتامین‌های گروه B، ویتامین E و املاحی نظیر آهن، منیزیم، پتاسیم و روی است. ترکیبات گیاهی فعالی چون گلیسیریزین، گلابریدین و کورستین، خواص درمانی شیرین‌بیان را تقویت می‌کنند.
خواص درمانی شگفت‌انگیز شیرین بیان
سلامت گوارش و معده:
شیرین‌بیان با کاهش اسید معده، تسکین سوزش و التهابات گوارشی و مقابله با باکتری هلیکوباکتر پیلوری، به بهبود زخم معده و سوءهاضمه کمک می‌کند.
تسکین درد قاعدگی و علائم یائسگی:
این گیاه با تنظیم هورمون‌های زنانه، علائم سندروم پیش از قاعدگی (PMS) و گرگرفتگی دوران یائسگی را کاهش می‌دهد.
پاکسازی و محافظت از کبد:
شیرین‌بیان به عنوان یک ضد التهاب طبیعی، در کاهش تجمع چربی در کبد و درمان کبد چرب غیرالکلی مؤثر است.
تقویت سیستم ایمنی و تنفسی:
دارای خواص ضد ویروسی و ضد باکتری بوده و به درمان عفونت‌های تنفسی و سل کمک می‌کند.
کمک به باروری زنان:
با تنظیم هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون، در بهبود شرایطی مانند سندروم تخمدان پلی‌کیستیک مؤثر است.
روش‌های مصرف شیرین‌بیان
-
چای و دمنوش:
۵۰ گرم ریشه خشک را در آب جوش دم کنید و روزانه یک فنجان بنوشید. -
شربت شیرین‌بیان:
با پودر ریشه جوشانده تهیه شده و می‌توان روزانه حداکثر ۳۰ میلی‌لیتر مصرف کرد. -
پودر و قرص:
در صورت توصیه پزشک می‌توان از مکمل‌های آن استفاده کرد.
عوارض و هشدار مصرف
مصرف بیش‌ازحد شیرین‌بیان ممکن است باعث افزایش فشار خون، کاهش پتاسیم خون و حتی مشکلات قلبی شود. افراد با سابقه بیماری‌های قلبی، کلیوی یا فشار خون بالا باید با احتیاط از آن استفاده کنند.
سازمان غذا و داروی آمریکا هشدار داده که مصرف زیاد آن در افراد بالای ۴۰ سال ممکن است عوارض جدی ایجاد کند؛ بنابراین مصرف روزانه باید محدود و تحت نظر پزشک باشد.
شیرین‌بیان با خواص متنوعی از جمله کمک به هضم، تقویت کبد، کاهش استرس، افزایش باروری و محافظت از بدن در برابر بیماری‌ها، می‌تواند به‌عنوان بخشی از یک سبک زندگی سالم مصرف شود—البته با احتیاط و آگاهی.