ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
خبرگزاری مهر، گروه استانها- فائزه نوچمنی *: استان گلستان با خاطرههای تلخ از بحرانهای طبیعی و صنعتی همچون سیل ویرانگر سال ۱۳۹۸ و حادثه انفجار معدن زمستان یورت در سال ۱۳۹۶، همواره به مدیریتی هوشیار و آماده برای مواجهه با حوادث غیرمترقبه نیاز داشته است.
با این حال، چند ماه پس از بازنشستگی قدرتالله حاجیزاده، مدیرکل سابق مدیریت بحران استان، هنوز فردی برای تصدی این مسئولیت حساس معرفی نشده است؛ خلأیی که نگرانیهایی جدی درباره آمادگی استان در برابر بحرانهای احتمالی ایجاد کرده است.
این در حالی است که زمان بازنشستگی مدیر پیشین کاملاً قابل پیشبینی بود و انتظار میرفت که فرآیند تعیین جانشین، بدون وقفه و پیش از ایجاد خلأ مدیریتی انجام شود. تأخیر در انتصاب مدیر جدید، این پرسش را مطرح میکند که در صورت وقوع حادثهای ناگهانی، چه کسی مسئولیت فرماندهی و هماهنگی امدادرسانی را برعهده خواهد داشت؟
تجربههایی که باید جدی گرفته شود
تجربه سیل بزرگ ۹۸ که خسارات گستردهای به زیرساختهای شهری و روستایی وارد کرد و انفجار معدن زمستان یورت که جان دهها کارگر را گرفت، به روشنی اهمیت مدیریت بحران کارآمد را در گلستان نمایان کرد. حوادثی که لحظات اولیه واکنش، نقش تعیینکنندهای در کاهش یا افزایش تلفات داشتند.
مدیریت بحران نیازمند تخصص، آمادگی ۲۴ ساعته و تصمیمگیری لحظهای است. در زمان حادثه، هماهنگی سریع میان دستگاهها و فرماندهی واحد نقش کلیدی در کنترل وضعیت ایفا میکند؛ امری که بدون مدیرکل تخصصی، به سختی قابل تحقق است.
بار مضاعف بر دوش معاون عمرانی
در شرایط فعلی، برخی از وظایف مدیریت بحران به معاون عمرانی استانداری، سید مهدی مهیایی، سپرده شده است. با این حال، گستردگی مأموریتهای عمرانی و توسعهای معاونت عمرانی نشان میدهد که افزودن بار مدیریت بحران، چالشی جدی برای کارایی این بخش ایجاد کرده است.
با شروع فصل بهار و تابستان و افزایش احتمال سیلابهای ناگهانی، طوفانهای شدید و حوادث صنعتی، گلستان بیش از هر زمان دیگری به یک مدیریت بحران قوی، منسجم و تخصصی نیاز دارد.
استانی با این حجم از آسیبپذیری نمیتواند با خلأ مدیریتی در مواجهه با حوادث احتمالی روبهرو باشد.
مردم گلستان حق دارند بدانند چه تدبیری برای تأمین امنیت جان و مال آنها در شرایط بحرانی اندیشیده شده است. انتظار میرود استانداری گلستان و وزارت کشور هرچه سریعتر نسبت به انتصاب مدیرکل مدیریت بحران اقدام کرده و این خلأ مهم را برطرف کنند.
آمادگی در برابر بحران، دیگر یک انتخاب نیست؛ بلکه ضرورتی است که تجربههای گذشته به ما یادآور شدهاند.
* فعال رسانهای