به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، دکتر تیرنگ رضا نیستانی، دکترای تخصصی علوم تغذیه، با تأکید بر نقش غیرمستقیم و حیاتی ریزمغذی‌ها در بدن، اظهار داشت: برخلاف تصور رایج، ویتامین‌ها و مواد معدنی مستقیماً انرژی تولید نمی‌کنند. این مواد در واقع به‌عنوان کاتالیزورهایی در واکنش‌های متابولیکی، از جمله در مسیرهای تولید انرژی، عمل می‌کنند.
وی افزود: بسیاری گمان می‌کنند که با مصرف مکمل‌هایی مانند ویتامین‌های گروه B یا آهن، به‌سرعت انرژی بیشتری خواهند داشت یا حتی ممکن است وزن بگیرند، در حالی‌که تنها در صورت وجود کمبود در بدن، این مکمل‌ها می‌توانند تغییری ایجاد کنند.
نیاز اندک اما حیاتی
نیستانی با اشاره به مقدار مورد نیاز بدن به ریزمغذی‌ها گفت: نیاز روزانه بدن به این ترکیبات بسیار ناچیز است؛ به‌عنوان مثال، میزان توصیه‌شده برای ویتامین B2 کمتر از ۲.۵ میلی‌گرم و برای کلسیم حدود یک گرم در روز است. مواد معدنی نیز بر اساس میزان نیاز بدن به دو گروه کلی ماکرومینرال‌ها (مانند کلسیم و فسفر) و میکرومینرال‌ها (مانند آهن و روی) تقسیم می‌شوند
چرا باید غذاهای متنوع بخوریم؟
این متخصص تغذیه با اشاره به توزیع نابرابر ریزمغذی‌ها در مواد غذایی افزود: برخی خوراکی‌ها حاوی مقادیر بالایی از یک یا چند ریزمغذی خاص هستند، در حالی‌که برخی دیگر تقریباً فاقد آن‌ها هستند. به همین دلیل است که تنوع در رژیم غذایی برای تأمین تمام ریزمغذی‌های مورد نیاز بدن اهمیت دارد.
چگالی ریزمغذی؛ معیاری برای سلامت غذایی
نیستانی از چگالی ریزمغذی به‌عنوان شاخصی مهم در ارزش‌گذاری تغذیه‌ای مواد غذایی یاد کرد و توضیح داد: این شاخص نشان می‌دهد چه مقدار ریزمغذی در هر واحد وزن یا کالری یک غذا وجود دارد. مواد غذایی با چگالی بالا، مانند میوه‌ها و سبزیجات، اغلب کالری کمی دارند اما سرشار از ریزمغذی هستند، در حالی‌که مواد پرکالری مانند روغن‌ها، چگالی پایین‌تری دارند و ارزش تغذیه‌ای‌شان کمتر است.
کمبود ریزمغذی‌ها چگونه پدید می‌آید؟
وی هشدار داد که رژیم غذایی یکنواخت می‌تواند منجر به کمبود ریزمغذی‌ها شود. در ابتدا بدن از ذخایر داخلی استفاده می‌کند، اما در صورت تداوم کمبود، این ذخایر کاهش یافته و علائم کمبود آشکار می‌شوند. برای نمونه، ویتامین B12 و آهن از جمله موادی هستند که اگرچه در بدن ذخیره می‌شوند، اما در صورت بی‌توجهی، این ذخایر نیز تمام خواهد شد.