به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات، در جهان پرشتاب و آکنده از هیاهوی امروز، بسیاری از والدین احساس می‌کنند که از خود، فرزندانشان و لحظه‌های ناب زندگی فاصله گرفته‌اند. فشارهای اقتصادی، دغدغه‌های شغلی، تکنولوژی و حضور بی‌وقفه در فضای مجازی، همه و همه فرصت «در لحظه بودن» را از ما ربوده‌اند.
در این میان، ارتباط اصیل و صمیمانه میان والدین و فرزندان، بیش از هر چیز نیازمند بازنگری و احیاست. یکی از رویکردهایی که در سال‌های اخیر مورد توجه روانشناسان و مربیان تربیتی قرار گرفته، ذهن‌آگاهی (Mindfulness) است. اما برخلاف تصور رایج، ذهن‌آگاهی نیازی به سکوت مطلق، نشستن در کنار شمع یا گوش دادن به موسیقی آرام ندارد. ذهن‌آگاهی یعنی حضور واقعی و آگاهانه در لحظه، بدون قضاوت. و چه لحظه‌ای ارزشمندتر از لحظه‌هایی که با فرزندانمان سپری می‌کنیم؟
لحظه‌هایی که می‌گذرند و دیگر بازنمی‌گردند
کودکان برخلاف بزرگترها، به‌طور طبیعی ذهن‌آگاه هستند. آنها در لحظه زندگی می‌کنند، برایشان مهم نیست ساعت چند است یا باید به چه ایمیلی پاسخ داده شود. وقتی پایشان به گودالی پر از آب می‌رسد، می‌ایستند، نگاه می‌کنند، می‌خندند، و شاید ساعت‌ها غرق تماشای حرکات ساده و کوچک طبیعت می‌شوند.
در مقابل، ما والدین اغلب شتابزده‌ایم. عجله داریم که برسیم، تمام کنیم، کار بعدی را انجام دهیم. واکنش غریزیمان به کودکِ خیره شده به یک مورچه شاید این باشد که او را به جلو هل دهیم و بگوییم: “بدو دیر می‌شه!” اما اگر همان لحظه، فرصتی برای توقف، دیدن و شریک شدن در شگفتی نگاه کودکانه باشد چه؟ شاید همان لحظه ساده، نقطه عطفی در رابطه ما با فرزندمان باشد.
تمرین ساده ذهن‌آگاهی با کودک
تمرین ذهن‌آگاهی با کودک می‌تواند از ساده‌ترین لحظات آغاز شود. نیازی به زمان اضافه یا برنامه خاص نیست. کافی‌است روزی یک‌بار، واقعاً با فرزندتان «هم‌مسیر» شوید:
وقتی کودک سئوالی می‌پرسد (هرچند بی‌ربط یا تکراری)، سعی کنید واقعاً گوش دهید و وارد منطق ذهنی او شوید.
وقتی در حال بازی است، چند دقیقه‌ای بنشینید و فقط تماشایش کنید؛ نه با گوشی، نه با فکر درگیر کار - فقط تماشا.
وقتی نقاشی‌اش را نشان می‌دهد، به‌جای قضاوت یا آموزش، فقط بپرسید: «در موردش بهم بگو!»
این تمرین‌های ساده، ما را به فرزندانمان نزدیکتر می‌کنند و به آنها پیام می‌دهند که «من اینجام، با تمام وجودم، نه فقط فیزیکی.»
ذهن‌آگاهی، فقط برای آرامش نیست
ذهن‌آگاهی فقط برای کاهش اضطراب یا رسیدن به آرامش نیست، بلکه ابزاری است برای تجربه زندگی با کیفیت بهتر. وقتی ذهنمان از گذشته و آینده رها می‌شود، ظرفیت شنیدن، دیدن و حس کردنمان چند برابر می‌شود. به جای واکنش‌های آنی یا عصبی، می‌توانیم با آگاهی تصمیم بگیریم. فرزندی که از پدر یا مادر خود توجه واقعی می‌بیند، حس امنیت، اعتماد به‌نفس و ارزشمندی بیشتری پیدا می‌کند. این تجربه، بسیار عمیق‌تر و ماندگارتر از هر هدیه یا پاداش مادی است.
شگفتی را فراموش نکنیم
شاید یکی از بزرگترین نعمت‌های ذهن‌آگاهی، بازگشت به حس شگفتی باشد. همان حسی که در کودکی داشتیم وقتی برای اولین‌بار باران را حس کردیم، صدای پرنده‌ای عجیب را شنیدیم یا دنبال کفشدوزک دویدیم. کودکان این حس را دائماً تجربه می‌کنند. اگر ما نیز گاه‌گاهی وارد دنیای آنها شویم و بگذاریم نگاهشان ما را هم به شگفتی ببرد، شاید خستگی ذهنی‌مان کمتر شود و دوباره کودک درونمان زنده شود.
سخت نیست، فقط کمی توجه می‌خواهد
ذهن‌آگاهی والدین، برنامه‌ای سنگین یا پروژه‌ای پیچیده نیست. فقط کافی‌است چند دقیقه در روز واقعاً «حاضر» باشید. کودک نیازی ندارد همیشه مشغول شود یا سرگرم شود. گاهی یگانه چیزی که می‌خواهد، نگاه پُر از توجه شماست.
وقتی فرزندتان با اشتیاق از دنیایش می‌گوید، برای چند دقیقه واقعاً گوش دهید. وقتی چیزی را با شوق نشان می‌دهد، با همان اشتیاق نگاه کنید. این حضور، ساده اما جادویی است.