ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرگزاری تسنیم، در زمان باقی‌مانده 15 ثانیه به پایان بازی، یک بازیکن 19 ساله کالج بسکتبال، شوتی 16 فوتی را پرتاب کرد که نه تنها قهرمانی NCAA را برای تیم دانشگاهی کارولینای شمالی به ارمغان آورد، بلکه مفهوم بازاریابی ورزشی را برای همیشه تغییر داد.

در آن زمان، سانی واکارو، مدیر بازاریابی و فعال در زمینه تبلیغات ورزشی، این بازی را تماشا می‌کرد. واکارو از آنچه که دید، چنان تحت تاثیر قرار گرفت که دو سال بعد، برای حمایت از این بازیکن نسبتا ناشناخته، شغل خود را در شرکت نایکی به خطر انداخت.

این بازیکن، مایکل جردن بود!

اما نه جردنی که اکنون می‌شناسیم. زمانی که واکارو شوتی را دید که جردن برای کارولینای شمالی در فینال NCAA سال 1982 زد، او هنوز تنها یک دانش‌آموز سال اول دانشگاه بود.

دو سال بعد، زمانی که واکارو از مدیران نایکی خواست که کل بودجه سالانه خود را برای حمایت از جردن صرف کنند، او فقط 21 سال داشت و هنوز وارد NBA نشده بود و هیچ‌کس هنوز در مورد کفش‌های او صحبت نمی‌کرد.

واکارو می‌گوید اعتماد او به پتانسیل این جوان از همان لحظه‌ای که شوت او را در نیواورلینز دید، شکل گرفت: آن شوت، دنیا را تغییر داد. وقتی او شوت را زد به من اطمینان داد که می‌تواند هر شوتی را در دنیا بزند.

او در یادداشت‌هایش توضیح می‌دهد که چگونه مجبور شد مدیرانش را برای حمایت از یک ستاره در حال ظهور متقاعد کند، در حالی که رقبا در حال حمایت از چهره‌های شناخته شده‌ای مانند مجیک جانسون بودند.

تا آن زمان، واکارو خود را به عنوان یک متخصص بسکتبال با دانش گسترده‌ای از بازیکنان جوان ثابت کرده بود. در سال 1964، زمانی که 24 سال داشت، «راندبال کلاسیک» را به عنوان اولین بازی بسکتبال ستارگان دبیرستانی ملی تاسیس کرد. این تورنمنت تا سال 2007 با نام‌های مختلف برگزار شد و ستارگان آینده NBA از جمله موزس مالون، لبران جیمز، کوین گارنت، کوین لاو، کوبی برایانت، پاتریک ایووینگ و شکیل اونیل را معرفی کرد.

با این حال، واکارو گفت که فیلیپ نایت، رئیس پیشین نایکی تا آخرین لحظه از پیشنهاد جردن راضی نبود.

این ریسک، سرنوشت شرکت نایکی را تغییر داد، دیدگاه جهانی بسکتبال را دگرگون کرد و تاثیر غیرقابل‌انکاری بر فرهنگ کفش ورزشی در سراسر جهان گذاشت. این داستان در فیلم «ایر» سال 2023 که در آن واکارو توسط مت دیمون بازی شد، به خوبی روایت شده است.

در کتابش، علاوه بر توضیح قرارداد جردن، او نحوه شناسایی پتانسیل ستارگان آینده از جمله کوبی برایانت، تریسی مک‌گریدی و لبران جیمز را شرح می‌دهد که به طور غیرمستقیم در سال 2003 برای تبلیغات آنها را از دست داد.

پیشنهاد نایک به جردن در سال 1984 شامل 250 هزار دلار در سال به مدت پنج سال بود، به همراه سهمی از خط تولید محصولات خود. این قرارداد جردن را به یکی از ثروتمندترین ورزشکاران جهان تبدیل می‌کرد.

پس از امضای این قرارداد، جردن تبدیل به برترین بازیکن NBA شد و شش قهرمانی، شش MVP فینال، پنج MVP فصل عادی و رکورد 10 عنوان گلزن برتر را کسب کرد.

شراکت او با نایکی همچنین این شرکت را از یک تولیدکننده کفش‌های دویدن به یک غول جهانی به ارزش نزدیک به 30 میلیارد دلار تبدیل کرد.

واکارو گفت: نظر شخصی من این است که اگر مایکل جردن نبود، شما حتی در مورد شرکت نایکی هم صحبت نمی‌کردید. این قرارداد همان چیزی بود که دیدگاه آمریکا را نسبت به بازیکنان بسکتبال و تبلیغات تغییر داد. دیگران قراردادهای تبلیغاتی و یک کفش را بالا می‌بردند و می‌گفتند: این را بپوشید، من این را می‌پوشم. مایکل نیازی نداشت که کفش را بالا ببرد. او شوت را زد و سپس کفش را پوشید.

کفش «ایر جردن» که توسط پیتر مور طراحی شده بود، در سال 1985 به بازار آمد. تا سال 1986، 100 میلیون دلار از محصولات و کفش‌های ایر جردن به فروش رسید.

یک جفت کفش قهرمانی که جردن در آنها بازی کرده بود، سال گذشته در حراجی به قیمت 8 میلیون دلار به فروش رفت.

در سال 1993، واکارو به آدیداس آمریکا پیوست. در دهه بعد، او با رقبای سابق خود در نایکی برای جذب امضای ستارگان آینده NBA جنگید.

یکی از موفقیت‌های واکارو در دوران حضورش در شرکت آلمانی، جذب کوبی برایانت 18 ساله به قرارداد پنج ساله 5 میلیون دلاری در سال 1996 بود، یک ماه قبل از ورود مستقیم او به NBA از دبیرستان.

او در کتابش می‌نویسد: کوبی فقط یک هفته وقت داشت تا به بالاترین لیست بااستعدادترین‌های من برسد. کوبی هیچ‌کس را تحت تاثیر قرار نداد و خودش را در مقابل بهترین 160 بازیکن آمریکایی و چندین بازیکن از کشورهایی مانند چین، فرانسه، استرالیا، کانادا و روسیه به نمایش گذاشت.

چیزی که بیشترین تاثیر را روی واکارو گذاشت، این بود که برایانت در پایان هفته از او خواست که برای عدم کسب عنوان MVP از او عذرخواهی کند، هرچند تنها 16 سال داشت.

واکارو ادامه داد: من می‌دانستم که این بچه، تلاش، انگیزه و ایمان به خودش را دارد.

برایانت سال بعد به کمپ تابستانی واکارو برگشت و عنوان MVP را به دست آورد.

انتهای پیام/