ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
مهدی زارع در گفتگو با خبرنگار مهر به بررسی زلزلههای اخیر در نطنز پرداخت و بر اهمیت پایش گسل زفره و ارزیابی دقیق خطر لرزهای تأکید کرد.
زارع با اشاره به زلزله اول فروردین ۱۴۰۴ با بزرگی ۴.۸ و پسلرزه ششم فروردین با بزرگی ۴.۵ در نزدیکی جزن، گفت: توجه به موقعیت گسل زفره که از کنار شهر نطنز میگذرد، پس لرزهها از نظر مقدار و انتقال استرس ضروری است.
وی افزود: زلزله M4.8 در اول فروردین ۱۴۰۴ در راستای گسل اردستان، انرژی نسبتاً کمی آزاد کرده است.
این استاد زلزلهشناسی توضیح داد که گسل اردستان و گسل جنوب اردستان هر دو در شمال نطنز به گسل زفره میرسند. زلزله اول فروردین در ۱۰ کیلومتری شرق نطنز و در ۳ کیلومتری جنوب جزن رخ داد و به عنوان بخشی از یک پهنه گسل فعال در ایران مرکزی شناخته میشود.
زارع همچنین به تأثیرات احتمالی زلزلهها بر گسلهای مجاور اشاره کرد و گفت: زمینلرزهها میتوانند زمینلرزههای بعدی را از طریق انتقال تنش استاتیکی و دینامیکی تحریک کنند.
وی افزود: تغییرات تنش قابل توجهی که قادر به ایجاد یک زلزله بزرگ هستند، معمولاً با زلزلههای کوچکتر به عنوان مقدمه رخداد بزرگتر همراه میشوند.
وی در ادامه به احتمال گسیختگی در نطنز اشاره کرد و گفت: جهت گسترش گسیختگی به سوی غرب بوده است.
زارع تأکید کرد که پایش گسل زفره و کل سامانه گسل قم-زفره بسیار مهم است.
این استاد زلزلهشناسی به زمینلرزه بزرگ تاریخی منجر به نابودی تمدن سیلک – کاشان در حدود ۵۰۰۰ سال قبل اشاره کرد و گفت: میتوان سامانه گسل قم-زفره و قطعه گسل فین - کاشان را مسبب این رخداد در نظر گرفت.
وی همچنین به پتانسیل لرزهای گسل زفره اشاره کرد و گفت: این گسل توان لرزهزایی برای رخداد زمینلرزهای با بزرگی ۷ را دارد.
زارع تأکید کرد: برای پایش دقیق احتمال گسیخته شدن گسل زفره، نیاز به مطالعات دیرینه لرزهشناسی، نقشهبرداری دقیق و شبکه لرزهنگاری بر روی گسلهای این پهنه است.
وی گفت: نظارت مستمر و مطالعات خاص منطقه برای ارزیابی ریسک دقیق ضروری است.