به گزارش سلامت نیوزبه نقل از ایسنا،تشخیص سرطان در کودک، لحظه‌ای پر از درد و نگرانی برای هر والدینی است. این بیماری، که به دلیل رشد غیرقابل کنترل سلول‌های غیرطبیعی در بدن بروز می‌کند، نه تنها برای کودک، بلکه برای خانواده نیز یک چالش بزرگ به همراه دارد. در چنین شرایطی، یکی از مهم‌ترین اقدامات والدین، ایجاد ارتباطی صادقانه و باز با کودک است. کارشناسان بر این باورند که وقتی والدین اطلاعات صحیح و به موقع را به فرزندشان منتقل کنند، می‌توانند از سردرگمی و اضطراب او جلوگیری کنند و مسیر درمان را برایش راحت‌تر سازند.
ارتباطی باز و صادقانه با کودک
یکی از اشتباهات رایج، پنهان کردن واقعیت از کودک است. به گفته متخصصان، اگرچه ممکن است والدین بخواهند کودک خود را از اخبار ناخوشایند محافظت کنند، اما این کار تنها موجب ترس و اضطراب بیشتر او می‌شود. بنابراین، والدین باید حقیقت را با کلمات ساده و مطابق با سن کودک توضیح دهند. برای مثال، به جای استفاده از اصطلاحات پیچیده پزشکی، می‌توانند از واژه‌هایی مانند «بیماری» یا «داروی رهایی از سرطان» استفاده کنند. به کودک باید گفته شود که ابتلا به سرطان تقصیر او نبوده و این بیماری مسری نیست.
کمک به کودک برای مقابله با درمان‌ها
کودکان ممکن است از عوارض جانبی درمان‌ها مانند ریزش مو یا دردهای ناشی از شیمی درمانی ترس داشته باشند. در این راستا، والدین باید صادقانه به فرزند خود توضیح دهند که ممکن است با چنین مشکلاتی روبرو شوند و آنها را از این تغییرات آگاه کنند. همچنین، والدین باید اطمینان دهند که همواره در کنار فرزندشان خواهند بود تا از او حمایت کنند و در طول درمان، همه‌چیز را برایش ساده‌تر کنند.
ایجاد یک فضای امن برای پرسش و پاسخ
والدین باید کودکان خود را تشویق کنند تا هرگونه سوالی که در ذهن دارند، بپرسند. همچنین، در صورتی که کودک نگران یا دچار احساسات مختلفی باشد، باید به او این پیام داده شود که ابراز احساسات طبیعی است و هیچ ایرادی ندارد اگر گریه کند یا بترسد. این روش، به کودک احساس امنیت می‌دهد و او می‌فهمد که در این دوران سخت، تنها نیست.
حفظ روال عادی زندگی کودک
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای کودکان مبتلا به سرطان، تغییرات در زندگی روزمره و اجتماعی‌شان است. والدین باید تلاش کنند تا تا حد امکان، روال عادی زندگی را برای کودک حفظ کنند. به عنوان مثال، می‌توانند با برنامه‌ریزی‌های مناسب، زمان‌هایی برای تفریح یا ملاقات با دوستان فراهم کنند و حتی در صورت لزوم، در مدرسه و فعالیت‌های اجتماعی او نیز مشارکت داشته باشند.
پشتیبانی از فرزند و خودتان
در این مسیر دشوار، والدین باید از حمایت‌های روانی و عاطفی نیز بهره‌مند شوند. حضور یک مشاور، گروه‌های حمایتی و خانواده‌های حامی می‌تواند به والدین کمک کند تا با فشارهای روحی ناشی از بیماری فرزندشان مقابله کنند. همچنین، به فرزند خود نیز کمک کنید تا از طریق تماس با دوستان و خانواده احساس تنهایی نکند.
با استفاده از این توصیه‌ها، والدین می‌توانند به فرزند خود در مقابله با بیماری و درمان کمک کنند و او را در مسیر بهبودی همراهی کنند. مهم‌ترین نکته این است که هرگز کودک را در این مسیر تنها نگذارید و همواره در کنار او باشید.