ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام رمضانی در برنامه سحرنشینی با اشاره به مهجوریت قرآن کریم، گفت: قدم اول برای رفع این مهجوریت، کاشت عظمت قرآن در دل‌های مردم است. وی تأکید کرد که خشوع، نتیجه درک عظمت است و تا زمانی که انسان عظمتی در چیزی درک نکند، تواضع و خشوعی نسبت به آن نخواهد داشت.

رمضانی افزود: اگر عظمت قرآن در دل‌ها نهادینه نشود، حریم و احترام لازم برای آن ایجاد نمی‌شود و این مسئله در رفتارهای روزمره ما نیز مشهود است.

وی با اشاره به رفتارهای نادرست در مواجهه با قرآن، مانند دراز کشیدن هنگام تلاوت، گفت: این رفتارها نشان می‌دهد که ما عظمت قرآن را درک نکرده‌ایم.

رمضانی با تصریح بر اینکه عظمت، حریم ایجاد می‌کند، مثالی از حرم امام رضا علیه‌السلام زد و گفت: وقتی فردی در حرم مورد احترام قرار می‌گیرد، حتی اگر شناختی از او نداشته باشیم، به دلیل عظمتی که برایش قائل هستیم، به او احترام می‌گذاریم.

رمضانی با تفکیک بین معرفی و مدح، توضیح داد: معرفی، هدفش رفع جهل است، اما مدح، هدفش ایجاد عظمت در دل‌هاست.  مدح باعث می‌شود فرد در مقابل چیزی که مورد ستایش قرار گرفته، احساس کوچکی کند و این احساس، زمینه‌ساز تسلیم و خضوع است. رمضانی تأکید کرد که برای ایجاد عظمت قرآن در دل‌ها، باید جلسات مداحی قرآن تشکیل شود، نه صرفاً جلسات معرفی قرآن.

عظمت قرآن باید در دلها نهادینه شود

این سخنرانی مذهبی با اشاره به ضرورت تسلیم در برابر قرآن، گفت: عظمت قرآن باید در دل‌ها نهادینه شود تا خضوع و تسلیم در برابر آن ایجاد شود. وی خاطرنشان کرد که این مسئله نیازمند تلاش و برنامه‌ریزی جدی است تا قرآن جایگاه واقعی خود را در زندگی مردم پیدا کند.

حجت‌الاسلام رمضانی با تأکید بر اهمیت مدح در ایجاد عظمت قرآن، گفت: رکن اصلی عظمت، مدح است و مدح باعث می‌شود عظمت در دل انسان شکل بگیرد. وی با رد این تصور که مدح برای معرفت است، تأکید کرد: مدح برای عظمت است و هدف از آن، کوچکی انسان در برابر عظمت قرآن است.

وی با تمایز قائل شدن بین معرفی و مدح، توضیح داد: در معرفی، هدف رفع جهل و روشن کردن تصویر است، اما در مدح، هدف ایجاد حقارت در برابر عظمت است. رمضانی با اشاره به مثال فردی که در حرم مورد احترام قرار می‌گیرد، گفت: حتی بدون داشتن شناخت از آن فرد، مدح شنیده‌شده، عظمت را در دل ما ایجاد می‌کند. جهت معرفت در مدح، القای عظمت و کوچکی انسان در برابر آن است.

رمضانی با تأکید بر این نکته که مدح، عظمت، خضوع و تسلیم را به دنبال دارد، گفت: ما قرار است تسلیم قرآن شویم و این تسلیم با مدح و بزرگداشت قرآن به دست می‌آید. وی معتقد است که برای رسیدن به این هدف، باید جلسات مداحی قرآن تشکیل شود، نه صرفاً جلسات معرفی قرآن.

حجت‌الاسلام رمضانی بار دیگر بر اهمیت مدح و بزرگداشت قرآن تأکید کرد و خواستار تلاش برای ایجاد عظمت قرآن در دل‌های مردم شد. وی معتقد است که این رویکرد، زمینه‌ساز خشوع، تسلیم و در نهایت، عمل به دستورات قرآن خواهد بود.

تشکیل جلساتی برای مدح قرآن

وی در ادامه سخنان خود، به تشریح چگونگی برگزاری جلسات مدح پرداخت و گفت: باید جلساتی برگزار شود که در آن به مدح قرآن پرداخته شود، نه معرفی صرف. او تأکید کرد که در مدح قرآن، هدف اصلی، القای عظمت است و نه صرفاً ارائه اطلاعات. رمضانی با اشاره به مدح امیرالمؤمنین (ع)، تصریح داشت: در مدح ایشان نیز به دنبال اوصافی هستیم که عظمت ایشان را القا کند و فرد را به زانو درآورد.

این سخنران مذهبی با اشاره به اینکه عظمت، حریم ایجاد می‌کند، افزود: وقتی عظمت فردی در دل‌ها جای گرفت، کسی نمی‌تواند به سادگی به حریم او تعرض کند. این حریم، ناشی از عظمت ایشان در دل‌هاست. او تأکید کرد که باید تلاش کنیم حریمی حول قرآن ایجاد کنیم تا کسی جرأت بی‌احترامی به آن را نداشته باشد.

مهجوریت قرآن یعنی عظمتی از آن در دلها نیست

رمضانی با انتقاد از مهجوریت قرآن در جامعه، گفت: اگر می‌بینیم که قرآن مهجور افتاده است، به این دلیل است که عظمتی برای آن در دل‌ها وجود ندارد.

رمضانی تأکید کرد که باید به این عظمت قرآن توجه کنیم و با آن برخوردی شایسته داشته باشیم.

در ادامه‌ی مباحث مطرح‌شده پیرامون مهجوریت قرآن، حجت‌الاسلام رمضانی با تأکید بر ضرورت ایجاد عظمت قرآن در دل‌ها، به ارائه مثالی از مدح امیرالمؤمنین (ع) پرداخت. وی با تشریح روایاتی که عظمت و قدرت بی‌حد و حصر امیرالمؤمنین (ع) را نشان می‌دهد، بیان داشت که مدح، برخلاف معرفی، هدف القای عظمت و ایجاد خضوع و خشوع در برابر آن شخصیت والا را دارد. در مدح امیرالمؤمنین، هدف معرفی صرف نیست، بلکه به زانو درآوردن افراد در برابر عظمت اوست، و این همان رویکردی است که باید در مورد قرآن نیز اتخاذ شود. او بر اهمیت جلسات مداحی قرآن تأکید کرد تا عظمت قرآن در دل‌ها نهادینه شود و احترام و خشوع نسبت به آن افزایش یابد.

رمضانی سپس با طرح این سؤال که چرا با وجود آگاهی از عظمت امیرالمؤمنین (ع)، واکنش به بی‌احترامی به ایشان بسیار شدیدتر از بی‌احترامی به قرآن است، به تشریح تفاوت میان معرفی و مدح پرداخت. وی تأکید کرد که در معرفی، هدف رفع جهل است، اما در مدح، هدف القای عظمت و ایجاد احساس حقارت در مقابل آن شخصیت است. به گفته وی، مدح قرآن، زمینه‌ساز عمل به دستورات قرآن و ایجاد حریم احترام برای آن خواهد شد.

انتهای پیام/