ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

سارا مشهدی در گفتگو با خبرنگار مهر به تحلیل روانشناختی آیه ۹۲ سوره آل عمران پرداخت و اظهار کرد: آیه ۹۲ سوره آل عمران به ما می‌گوید: «لَن تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ»، هرگز به نیکی نخواهید رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید. و هر چیزی که انفاق کنید، خداوند به آن داناست.

کارشناس ارشد روانشناسی عمومی به تحلیل روانشناختی آیه پرداخت و گفت: این آیه به ما یادآوری می‌کند که نیکی واقعی و خیرخواهی به فداکاری نیاز دارد. از منظر روانشناسی، فداکاری به معنای قرار دادن نیازهای دیگران در اولویت بر نیازهای خود است. این عمل نه تنها به بهبود روابط اجتماعی کمک می‌کند، بلکه احساس رضایت و خوشحالی را در فرد تقویت می‌کند.

وی افزود: انفاق از آنچه که برای ما عزیز است، موجب تقویت پیوندهای اجتماعی و عاطفی می‌شود. این عمل می‌تواند به کاهش احساس تنهایی و افزایش حس تعلق به جامعه منجر شود. روانشناسان بر این باورند که ارتباطات مثبت و حمایت اجتماعی از عوامل کلیدی در سلامت روانی هستند.

مشهدی ادامه داد: انفاق و فداکاری به ما کمک می‌کند تا شخصیت خود را توسعه دهیم و به فردی با ارزش‌های انسانی و اخلاقی تبدیل شویم. این فرآیند می‌تواند به افزایش خودآگاهی و خودارزشمندی منجر شود. افراد با احساس ارزشمندی بیشتر، تمایل بیشتری به کمک به دیگران دارند.

کارشناس ارشد روانشناسی عمومی بیان کرد: این آیه به ما یادآوری می‌کند که انفاق باید از روی آگاهی و عشق به دیگران باشد. این آگاهی می‌تواند به ما کمک کند تا ارزش‌های واقعی زندگی را درک کنیم و به سمت اهداف بلندمدت و معنادار حرکت کنیم. در روانشناسی، این فرآیند به عنوان "خودشناسی" شناخته می‌شود که به فرد کمک می‌کند تا به درک بهتری از خود و محیط اطرافش برسد.

وی گفت: انفاق از آنچه که دوست داریم، نه تنها بر فرد بلکه بر جامعه نیز تأثیر مثبت دارد. این عمل می‌تواند به کاهش فقر و نابرابری‌های اجتماعی کمک کند و به ایجاد یک جامعه همدل و همکار منجر شود. در واقع، انفاق می‌تواند به عنوان یک عامل کلیدی در ایجاد تغییرات مثبت اجتماعی و اقتصادی در نظر گرفته شود.

مشهدی اظهار کرد: آیه ۹۲ سوره آل عمران به ما یادآوری می‌کند که نیکی و خیرخواهی واقعی نیازمند فداکاری و انفاق از آنچه که برای ما عزیز است، می‌باشد. این مفهوم در روانشناسی به عنوان یک عامل کلیدی در بهبود روابط اجتماعی، تقویت شخصیت و افزایش رضایت از زندگی شناخته می‌شود. با عمل به این آیه، می‌توانیم به رشد فردی و اجتماعی خود کمک کنیم و به ایجاد یک جامعه بهتر و عادلانه‌تر بپردازیم.