ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

فوتبال ۳۶۰: شکست استقلال در داربی بار دیگر اثر وقت‌‌کُشی مدیران تیم برای سروسامان دادن به وضعیت نیمکت را پر رنگ کرد.

استقلال داربی را به رقیب سنتی واگذار کرد تا شرایطش در جدول رده‌بندی لیگ برتر، آنطور که میل هوادارانش است، پیش نرود. این تیم در جدال با پرسپولیس پس از دریافت گل نخست، به بازی برگشت ولی در ادامه نتوانست از امتیاز کسب شده در این دیدار مراقبت کند تا نه تنها نبردن‌هایش در داربی تمدید شود، بلکه این‌بار یک شکست دیگری در کارنامه این تیم در تقابل با رقیب دیرینه‌اش ثبت شود. البته که شاید با توجه به حال و روز استقلال، تصور اینکه این تیم نتواند دست بالا را در داربی داشته باشد، محتمل بود.

امان از آشفتگی نیمکت

قبل از هر تحلیل فنی در این مورد، شکست در داربی برای استقلال بدون تردید حاصل آشفتگی‌های مکرری است که روی نیمکت سرمربیگری این تیم حاصل شده است. آبی‌پوشان تهرانی در این فصل 5 سرمربی مختلف را بالای سر خود داشته‌اند که این عدد برای 21 هفته، بسیار قابل تامل است. این تیم با جواد نکونام فصل را شروع کرد و سپس به ترتیب، سهراب بختیاری‌زاده، موسیمانه، محمد نوازی و بوژوویچ را روی نیمکت نشانده است. روشن است که با چنین عدم ثباتی، انتظار رسیدن به موفقیت، به غیر از حالات غیرمترقبه، صفر است.

وقتی همه خواب بودند

درست است که این حجم از تغییر روی نیمکت سرمربیگری، می‌تواند هر باشگاهی را آزار دهد ولی تعلل بیش از اندازه مدیران استقلال برای معرفی سرمربی جدید این تیم پس از پیتسو موسیمانه از همه آزاردهنده‌تر بود. مسئولان باشگاه استقلال در یک ماجرای عجیب و غریب که بوی «سرکاری بودنش» از کیلومترها آن طرف‌تر هم به مشام می‌رسید، اهمال زیادی کرده و فرصت لازم برای سروسامان دادن به نیمکت استقلال را هدر دادند.

عجیب آنکه برای آن‌ها هیچ پلن دومی هم تعریف نشده بود و زمانی که پی بردند نشستن ماتزاری روی نیمکت استقلال شبیه به یک افسانه است، دوباره به تنظیمات کارخانه برگشته و در پی توافق با یک سرمربی جدید بودند. نهایتا در شرایطی که بوژوویچ چمدان‌هایش را به مقصد صربستان بسته بود، او را در مسیر خروج از ایران به ساختمان باشگاه استقلال آورده و برای داربی هم این مربی را روی نیمکت نشاندند. واضح است که در چنین شرایطی، نقش مدیریت، بهتر از آن، نقش اهمال مدیریت در شکست داربی، پررنگ‌تر هم خواهد بود.