ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرگزاری مهر اخیراً فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی، ضمن مخالفت با مسکن مهر و سیاست‌های مسکنی دولت گذشته، از تمرکز پروژه‌های دولتی ساخت مسکن برای محرومان انتقاد کرد. وی با اظهار تأسف نسبت به طرح نهضت ملی مسکن از لزوم تغییر سیاست‌های حمایتی دولت از مسکن سخن گفت. این در حالی است که طبق داده‌های رسمی، فقر مسکن در کشور به بیش از ۵۰ درصد رسیده است و با سهم ۵۰ تا ۷۰ درصدی از سبدهزینه خانوار گران‌ترین کلاً به حساب می‌آید. در همین خصوص، برنامه تلویزیونی پایش میزبان مجتبی یوسفی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، بود. یوسفی در این برنامه گفت: «اگر برخی از مسئولین، مستأجر باشند، می‌فهمند که اگر یک کارمند، کارگر یا بازنشسته‌ای امروز یک سوم حقوقش را پس انداز کند، ۵۷ سال دیگر طول می‌کشد تا به شرط ثابت بودن قیمت مسکن، مثلاً یک واحد ۷۰ متری بخرد.» وی معتقد بود راه برون رفت از معضل مسکن عرضه زمین و تسهیلات به صورت مستقیم به مردم است تا مردم خود مسکن موردنیازشان را بسازند.

نگرانی‌ها در خصوص وضعیت مسکن در شهرهای بزرگ و تأثیر آن بر اقشار ضعیف

مجتبی یوسفی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، درباره سختی خرید مسکن گفت: «اگر برخی از مسئولین، مستأجر باشند، می‌فهمند که اگر یک کارمند، کارگر یا بازنشسته‌ای امروز یک سوم حقوقش را پس انداز کند، ۵۷ سال دیگر طول می‌کشد تا به شرط ثابت بودن قیمت مسکن، مثلاً یک واحد ۷۰ متری بخرد. اگر به حقوق بازنشسته‌ها و کارگران توجه کنیم، این مدت تا حدود ۷۰ سال دیگر طول می‌کشد. در مورد چه موضوعی می‌خواهیم صحبت کنیم؟ می‌خواهیم در مورد ۶۰ تا ۷۰ درصد هزینه خانوار صحبت کنیم. چرا می‌گویم ۶۰ درصد؟ در شهرهای کوچک می‌شود ۵۵ تا ۶۰ درصد و در تهران و کلان‌شهرها بیش از ۶۰ درصد هزینه سبد خانوار شده است.»

این عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: «مسکن مهر شروع شد به دلیل این‌که مشکل اقشار ضعیف و متوسط را در حوزه مسکن مرتفع کند. اشکالاتی هم داشت که باید آن‌ها را مرتفع می‌کردیم. نهایتاً این‌طور شد که واحدی که قرار بود در مسکن مهر با قیمت ۴۰۰ هزار تومان تمام شود، با یک رخوت از سوی مسئولین دولتی و وزیر مواجه شد. تسهیلات ندادند، گره‌گشایی نکردند، تورم هم روزانه بود، مثل الان. آن واحد تمام‌شده‌اش شد ۵میلیون و متقاضی با هزینه تمام‌شده‌ای مواجه شد که دیگر توان آوردن سهم خودش و پرداخت اقساط را نداشت.»

یوسفی اضافه کرد: «من مخالف تصویب قانون جهش تولید مسکن بودم که دولت را مکلف می‌کرد ۱میلیون واحد در سال بسازد. بله، ما هم این را می‌گوئیم که ۱میلیون واحد را قرار نیست دولت بسازد. بخش قابل توجهی از آن را مردم می‌سازند، انبوه‌سازان می‌سازند. در بافت فرسوده است که ما نگرانیم؛ در تهران، اهواز، شیراز، مشهد، با یک زلزله ۵ ریشتری این خانه‌ها سر مردم آوار می‌شود و در یک آتش‌نشانی هم نمی‌توانیم خدمات‌رسانی انجام دهیم. حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار واحد در این مناطق است. حدود ۲میلیون واحد هم باید در روستاها اتفاق بیفتد. کسی نگفته است که همه ۴میلیون واحد ظرف ۴ سال باید توسط دولت ساخته شود.»

دولت باید به تسهیل‌گری در ساخت مسکن بپردازد، نه سازندگی

این عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، در خصوص راه حل ارائه گفت: «ما ۲ راه بیشتر نداریم: زمین را حل کنیم و شرایط ساخت‌وساز را تسهیل کنیم. دولت قرار نیست همه آن ۴ میلیون واحد را بسازد؛ ولی باید تسهیل‌گر باشد. با تسهیلات، با زمین رایگان یا ارزان‌قیمت، صدور پروانه و همچنین به نوعی تسهیلات بانکی کار را تسهیل کند. کار مردم را به مردم بسپارد. ۱میلیون واحد را خودش نسازد. تراکم جمعیت در قم ۱۷۰ نفر در هکتار است، در تهران البته غیر از بافت فرسوده، ۱۵۰ نفر است، مشهد ۱۵۰ نفر. بعد می‌رویم به کشورهای دیگر. در شانگهای چین، که فکر می‌کنیم خیلی شلوغ است، ۱۳۰ نفر در هکتار است. در نیویورک یا لس‌آنجلس، به ۲۲ تا ۲۶ نفر در هکتار می‌رسیم. آمار با ما صحبت می‌کند.»

وی، اضافه کرد: «الان قانون داریم، بند پ ماده ۵۰ که باید ۰۲/۰ درصد وسعت سرزمینی افزایش پیدا کند. من قبول ندارم که بگویم همه جا امکان‌پذیر است، ولی در بسیاری از نقاط کشور می‌شود از وسعت ۱۶۶ میلیون هکتار اراضی ایران استفاده کرد. الان حدود ۱۶ میلیون هکتار اراضی کشاورزی است، ۱میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار شهرها است، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار هکتار روستاهاست. در مجموع می‌شود ۱۸ میلیون هکتار اراضی که ما داریم از آن بهره‌برداری می‌کنیم. حرف ما این است که ۰۲/۰ درصد معادل ۱۰۰ هزار هکتار به شهرها و روستاها اضافه شود.»

یوسفی، در پایان گفت: «شورای عالی مسکن در دولت فعلی ۱ بار تشکیل شد؛ البته بماند که ستاد ملی ترانزیت و… هنوز تشکیل نشدند. باید تلاش کنیم؛ امروز وقت کار است، هم برای نماینده مجلس و هم برای دولتمردان. مجلس علی‌رغم این‌که به نوعی راضی نبود که از ابزارهای نظارتی‌اش استفاده کند، مانند سوال، استیضاح، تحقیق و تفحص؛ البته خیلی‌ها به مجلس به نوعی هجمه وارد می‌کنند و می‌خواهند بگویند مجلس می‌خواهد به‌صورت سیاسی مثلاً طرح سوال یا استیضاح‌ها را مطرح کند. من وارد محتوا نمی‌شوم؛ این را مردم بدانند که ما کمک‌کار دولت هستیم. اگر مجبور شویم از ابزارهای نظارتی‌مان استفاده کنیم، قطعاً هزینه آن را خواهیم داد و متهم به سیاسی‌کاری خواهیم شد.»