تنظیمات
تصویر
مشخصات خبر
اندازه فونت :
چاپ خبر
شاخه : صفحات
لینک : econews.ir/5x3933466
شناسه : 3933466
تاریخ :
بازگشت اولویت بازدارندگی هسته‌ای مشترک به اروپا اقتصاد ایران: مسئله بازدارندگی هسته‌ای مشترک اروپا و لزوم استقلال بیشتر در این زمینه در سایه تغییر رهبری در آمریکا و آلمان مجددا در اروپا در اولویت قرار گرفته است.

ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

- اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه «دی ولت» در مطلبی به مسئله بازگشت اولویت بازدارندگی هسته‌ای به اروپا در سایه روی کار آمدن مجدد دونالد ترامپ در آمریکا و تغییر رهبری در آلمان پرداخته و نوشت: بحث ها در مورد بازدارندگی هسته‌ای مشترک در اروپا در حال افزایش است. بالا گرفتن این گونه بحث ها همچنین به اظهارات «فریدریش مرتس»، صدراعظم آینده فدرال آلمان مربوط می شود.

نقطه عطف واقعی اکنون آغاز می شود. فریدریش مرتس، صدر اعظم احتمالی آینده آلمان اندکی پس از پیروزی در انتخابات تعهد آشکاری به اروپا داد و به صراحت اعلام کرد که اکنون آلمان باید گام به گام به هدف استقلال از ایالات متحده آمریکا برسد.

مرتس همچنین در شب برگزاری انتخابات از دولت ترامپ انتقاد کرد که نسبت به سرنوشت اروپا بسیار بی تفاوت است. برای او اکنون اولویت مطلق تقویت گام به گام اروپا برای رسیدن به استقلال از ایالات متحده آمریکا است.

اگرچه مرتس روز بعد اظهارات خود را کمی متعادل تر کرد، اما به نظر می رسد که وی هشدارهای دائمی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا را جدی تر از اولاف شولتز، صدر اعظم فعلی آلمان گرفته است. ترامپ چندین بار به صراحت گفته بود که آمریکا دیگر در قبال امنیت اروپا احساس مسئولیت نمی کند. این بدان معنی است که بحث در مورد یک بازدارندگی هسته ای مشترک اروپا دوباره روی میز قرر می گیرد.

«ماریون فون رنترگم»، روزنامه نگار فرانسوی از یک انقلاب واقعی صحبت کرده و اظهار داشت که ایراد کلماتی مانند آنچه مرتس گفته است قبلاً غیرقابل تصور بودند.

«جوزف دی ویک»، دانشمند علوم سیاسی غربی هم در این باره گفت که سخنرانی جی دی ونس، معاون ترامپ در کنفرانس امنیتی مونیخ به غرور آلمانی ها ضربه زد و به عنوان زنگ خطری عمل کرد.

در این میان دو قدرت هسته‌ای فرانسه و انگلیس با هم می توانند نقش مهم تری در امنیت اروپا در آینده ایفا کنند. مشخص نیست که یک بازدارنده اروپایی چه شکلی می تواند داشته باشد. امانوئل مایتر، کارشناس امنیتی از بنیاد راهبردی پژوهشی در این باره گفته است که این موضوع قطعاً نه در سطح اتحادیه اروپا و نه در ناتو، بلکه در نوعی «قالب موقت» باید مورد بحث قرار گیرد.

البته کارشناسان فرانسوی ایجاد ساختار تصمیم گیری مشترک در این زمینه را رد می کنند.

نه فرانسوی ها و نه انگلیسی ها به طور جداگانه نمی توانند با زرادخانه‌های هسته‌ای روسیه همگام شوند. فرانسوی ها حدود 300 کلاهک هسته‌ای دارند که بیشتر آنها برای موشک های بالستیک پرتاب شده از زیردریایی ها در نظر گرفته شده است. جت های جنگنده رافال هم به نوبه خود می توانند به موشک های کروز هسته‌ای مجهز شوند.

بریتانیایی ها هم در مقایسه وضعیت بهتری ندارند. بنابراین، ماکسیمیلیان ترهال، کارشناس امنیتی آلمانی، مدت‌هاست که خواستار خرید حداقل 1000 کلاهک هسته‌ای از آمریکایی‌ها و توزیع در سراسر اروپا شده است.

کی یر استارمر، نخست وزیر بریتانیا برخلاف جناح چپ حزب کارگرش به عنوان حامی سرسخت زرادخانه های هسته ای بریتانیا مطرح است. وی البته تاکنون نتوانسته است پاسخ روشنی به این سوال بدهد که آیا بریتانیا حفاظت هسته‌ای اروپا را در صورت خروج آمریکا از این مسئولیت به دست می گیرد یا خیر.

اما درخواست او مبنی بر اینکه اروپا باید بیشتر برای دفاع از خود انجام دهد با اقداماتی همراه است که خود گویای این واقعیت است. به عنوان مثال، دولت بریتانیا اخیرا قراردادی به ارزش 9 میلیارد پوند با شرکت رولز رویس برای توسعه، تولید و نگهداری راکتورهای هسته‌ای برای ناوگان زیردریایی نیروی دریایی سلطنتی امضا کرد.

علاوه بر این، موشک‌های بالستیک کلاس ونگارد قرار است از سال 2030 با زیردریایی‌های قوی‌تر کلاس Dreadnought از BAE Systems جایگزین شوند. علاوه بر این، وزارت دفاع انگلیس صندوق بازدارندگی هسته ای را با حجم 3.3 میلیون پوند راه اندازی کرده است. هدف این صندوق تقویت تحقیقات و تخصص در زمینه بازدارندگی هسته‌ای است.

تحقیقات روزنامه انگلیسی «تلگراف» نیز حاکی از آن است که در این زمینه تحرکاتی صورت گرفته است. بر این اساس فرانسه آماده است تا از بازدارندگی هسته ای خود برای حفاظت از اروپا استفاده کند. برای این منظور پاریس استقرار هواپیماهای جنگنده با سلاح هسته‌ای در آلمان را بررسی می کند. این روزنامه به نقل از یک مقام فرانسوی اعلام کرد که ارسال این جنگنده ها پیامی به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه خواهد داشت.

بهر حال در دوران فعلی معاهدات خلع سلاح و اقدامات شفاف‌سازی دیگر معتبر نیستند. قدرت های بزرگ به طور فزاینده ای در حال مدرن سازی و ارتقاء زرادخانه‌های خود هستند و اروپا دیگر نمی تواند در این راستا به ایالات متحده آمریکا تکیه کند.

انتهای پیام/