به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیسن نت، اگرچه اسکیزوفرنی، استرس و اضطراب اختلالات روانی متفاوتی هستند، اما امکان ابتلا به آنها به‌صورت همزمان وجود دارد. استرس روانی می‌تواند برخی از علائم اسکیزوفرنی را تشدید کند، به‌ویژه اگر فرد مستعد ابتلا به این بیماری باشد. اضطراب نیز می‌تواند در مراحل اولیه اسکیزوفرنی ظاهر شود و ممکن است قبل از بروز یک دوره روان‌پریشی، علائم آن مشاهده شود.
استرس چیست؟
استرس واکنش بدن به فشارهای ذهنی، فیزیکی یا احساسی است. این فشارها می‌توانند ناشی از فعالیت‌های روزمره یا رویدادهای مهم زندگی مانند سوءاستفاده یا تروما باشند. استرس مزمن می‌تواند منجر به مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی شود و بر سلامت جسمانی نیز تأثیر بگذارد.
برخی از مشکلات جسمانی ناشی از استرس عبارتند از:
- بیماری‌های خودایمنی
- بیماری‌های قلبی
- اختلالات خواب
- مشکلات پوستی مانند اگزما
- ضعف حافظه
- دردهای مزمن
علائم استرس
علائم استرس را می‌توان به چهار دسته شناختی، عاطفی، فیزیکی و رفتاری تقسیم کرد:
علائم شناختی:
- تمرکز ضعیف
- بدبینی
- اضطراب
- قضاوت ضعیف
- نگرانی مداوم
- افسردگی
- نوسانات خلقی
- احساس انزوا
علائم فیزیکی:
- افزایش ضربان قلب
- حالت تهوع
- کاهش میل جنسی
- خواب‌آلودگی
- بیماری‌های مکرر
علائم رفتاری:
- تغییر الگوی خواب (خواب زیاد یا کم)
- تغییر اشتها
- سوءمصرف الکل و مواد مخدر
- بی‌توجهی به مسئولیت‌ها
نکاتی برای مدیریت استرس
برای کنترل استرس می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- ورزش منظم
- استراحت کافی
- معاشرت با دیگران
- حفظ رژیم غذایی سالم
- تمرین تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن و یوگا
- درگیر کردن حواس چندگانه (مانند بویایی و لامسه)
اضطراب چیست؟
اضطراب واکنش طبیعی بدن به موقعیت‌های استرس‌زا است. برخلاف احساس معمولی نگرانی، اضطراب می‌تواند شدیدتر و مداوم‌تر باشد. اضطراب شایع‌ترین اختلال سلامت روان محسوب می‌شود.
برخی از اختلالات مرتبط با اضطراب شامل موارد زیر است:
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال استرس حاد
- لالی انتخابی
- اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)
- اختلال سازگاری
انواع اختلالات اضطرابی
- فوبیا (ترس‌های غیرمنطقی)
- اختلال اضطراب فراگیر
- آگورافوبیا (ترس از مکان‌های شلوغ یا ناآشنا)
- اختلال هراس
- اختلال اضطراب اجتماعی
- اختلال اضطراب جدایی
علل اضطراب
عوامل زیر می‌توانند خطر ابتلا به اضطراب را افزایش دهند:
- عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی
- رویدادهای منفی زندگی
- شرایط جسمانی زمینه‌ای
- ویژگی‌های شخصیتی و مزاجی
راهکارهایی برای مدیریت اضطراب
- مدیریت استرس
- تمرین مدیتیشن
- شرکت در گروه‌های حمایتی
- آموزش و آگاهی‌بخشی به خود و اطرافیان
- دریافت کمک از متخصصان سلامت روان در صورت شدت علائم
اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی پیچیده است که بر نحوه تفکر، احساسات و رفتار فرد تأثیر می‌گذارد. این بیماری می‌تواند توانایی تصمیم‌گیری، تشخیص واقعیت و مدیریت روابط را مختل کند.
انواع اسکیزوفرنی
- اسکیزوفرنی پارانوئید: همراه با هذیان‌ها و توهمات پارانوئید.
- اسکیزوفرنی هبفرنی: شامل گفتار نامنظم، رفتار غیرقابل پیش‌بینی و انزوای اجتماعی.
- اسکیزوفرنی کاتاتونیک: مشخصه آن مشکلات روان‌حرکتی، بدبینی شدید و توهمات واضح است.
- افسردگی پس از اسکیزوفرنی: دوره‌ای از افسردگی که پس از تشخیص اسکیزوفرنی رخ می‌دهد.
- اسکیزوفرنی باقیمانده: علائم منفی مداوم در مراحل پیشرفته بیماری.
- اسکیزوفرنی ساده: بدون علائم روان‌پریشی، همراه با کاهش تدریجی عملکرد.
- اسکیزوفرنی تمایز نیافته: علائمی از انواع مختلف بدون تطابق دقیق با یک دسته.
علائم اسکیزوفرنی
علائم اسکیزوفرنی به سه دسته تقسیم می‌شوند:
- علائم مثبت: شامل توهم، هذیان و ادراکات غیرواقعی.
- علائم منفی: شامل کاهش انگیزه، بی‌احساسی و انزوای اجتماعی.
- علائم بی‌نظم: شامل اختلال در گفتار، آشفتگی تفکر و رفتارهای غیرمعمول.
علل بروز اسکیزوفرنی
عوامل مختلفی می‌توانند در بروز اسکیزوفرنی نقش داشته باشند، از جمله:
- ژنتیک: سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی.
- عوارض زایمان: مشکلات حین یا قبل از تولد.
- مشکلات رشد مغز: ناهنجاری‌های ساختاری مغز.
- ناهنجاری‌های انتقال‌دهنده عصبی: عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین و سروتونین.
- رویدادهای استرس‌زا: اتفاقات تغییر دهنده زندگی، مانند از دست دادن عزیزان یا سوءاستفاده.
- سوءمصرف مواد: مواد مخدر مانند کوکائین و حشیش می‌توانند علائم را تشدید کنند.
درمان اسکیزوفرنی
درمان اسکیزوفرنی شامل رویکردهای چندجانبه‌ای است که هدف آن مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار است. این درمان‌ها عبارتند از:
- داروهای ضدروان‌پریشی
- درمان شناختی-رفتاری (CBT)
- آموزش روانی
- مداخلات خانوادگی
- توانبخشی روانی-اجتماعی
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به حمایت در زمینه زندگی روزمره، مسکن و اشتغال نیاز داشته باشند. ارائه این حمایت‌ها برای بهبود و مدیریت مؤثر بیماری ضروری است.