به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث نیوز، از هر 36 کودک در ایالات متحده یک کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) است و احتمال ابتلای پسران به این بیماری تقریبا 4 برابر بیشتر از دختران است. علاوه بر این، اوتیسم در زنان معمولا دیرتر از مردان تشخیص داده می شود.
شواهد نشان می دهد که دختران اوتیستیک به سرعت یاد می گیرند که با کپی کردن و تقلید از از دیگران، اوتیسم خود را پنهان کنند. برخی تحقیقات به سوگیری تشخیصی اشاره می‌کنند که تفاوت‌هایی را در نحوه بیان اوتیسم در پسران و دختران در نظر نمی‌گیرد.
یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله اوتیسم و اختلالات رشدی شامل 400 کودک 9 تا 10 ساله در نیوزیلند بود که طیف کاملی از ویژگی‌های احتمالی اوتیسم را نشان دادند.
کودکان تحت انواع آزمایشات بینایی و پردازش بینایی حرکتی قرار گرفتند؛ به عنوان مثال، در یک آزمایش از شرکت‌کنندگان خواسته شد که در صفحه کامپیوتر به نقاط زیادی که در جهت‌های تصادفی حرکت می‌کنند، نگاه کنند و تعیین کنند که آیا این نقاط حرکت به سمت بالا یا پایین دارند. در آزمایش دیگری، از کودکان پرسیده شد که آیا نمایشگر حاوی دایره یا مربع است.
سطح علائم اوتیستیک کودکان به طور معناداری با عملکرد آنها در کارهای بصری مرتبط بود، اما تأثیر آن به جنسیت آنها بستگی داشت. مردان با ویژگی های اوتیسم بالا در هر دو تست تشخیص اشیا و هماهنگی چشم و دست بدتر عمل کردند.
اندرو سیلوا، دانشجوی فوق دکتری در دانشکده واترلو دانشگاه واترلو، گفت: «در مقابل، دخترانی که دارای ویژگی‌های اوتیسمی بالا بودند، به اندازه دخترانی با ویژگی‌های اوتیسم پایین، نمرات بالایی داشتند، بنابراین تشخیص اشیا به طور معنی‌داری با ویژگی‌های اوتیسم در دختران مرتبط نبود».
نویسندگان خاطرنشان می کنند، بخشی از سیستم بصری که تشخیص اشیا را کنترل می کند، به تشخیص چهره، تشخیص ارتباطات غیرکلامی و حالات چهره نیز مربوط است.
با این حال، دختران ارتباط مشابهی با مردان با تست های هماهنگی دست و چشم نشان دادند. سیلوا می‌گوید این یافته‌ها این احتمال را ایجاد می‌کند که تفاوت در سیستم پردازش بینایی به دختران اجازه می‌دهد تا محیط اطراف، ارتباطات غیرکلامی، چهره‌ها و غیره را بهتر تشخیص دهند و آنها را نسبت به پسران اوتیستیک «نامرئی‌تر» و غیر قابل تخشیص کند.
او خاطرنشان می کند که مشخص نیست که آیا این روند بصری به دلیل تفاوت در نحوه تربیت مردان و زنان در جامعه حفظ می شود یا اینکه آیا تفاوت ذاتی در سیستم های بینایی کودکان وجود دارد.
ابزارهای تشخیص اوتیسم
یک مطالعه در سال 2022 که در Biological Psychiatry منتشر شد، گروهی از کودکان را در معرض خطر بالاتر ابتلا به ASD نشان داد؛ به عنوان مثال داشتن خواهر و برادر اوتیستیک ریسک آن را بالاتر می برد. محققان تفاوت‌های ظریفی را در ساختار علائم اصلی اوتیسم بین دختران و پسران یافتند. هنگامی که این تفاوت ها اصلاح شد و کودکان برای ASD در مراحل اولیه غربالگری شدند، تعداد مساوی از دختران و پسران به عنوان مشکوک به اوتیسم شناسایی شدند.
مطالعه دیگری نشان داد که زنان همچنان به طور نامتناسبی از شرکت در تحقیقات اوتیسم به دلیل آزمایش برنامه مشاهده تشخیصی اوتیسم (ADOS) که واجد شرایط بودن برای مطالعات را تعیین می کند، کنار گذاشته می شوند. تست ADOS که در ابتدا با استفاده از یک نمونه عمدتاً مرد ساخته شد، تفاوت بین الگوهای رفتاری در مردان و زنان اوتیستیک را در نظر نمی‌گیرد.
افراد مبتلا به ASD ممکن است مشکلاتی در ارتباطات و تعامل اجتماعی داشته باشند و ممکن است در رفتارها یا علایق محدود یا تکراری شرکت کنند. ASD همچنین ممکن است در کسب درآمد، جابجایی یا توجه با چالش هایی مواجه شود.
ویژگی های تعامل اجتماعی مرتبط با ASD در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اجتناب یا عدم حفظ تماس چشمی
- پاسخ ندادن به نام و نشان ندادن حالات صورت تا 9 ماهگی
- استفاده از حرکات کم یا بدون اشاره، مانند دست زدن یا خداحافظی در سن ۱۲ ماهگی.
- زمانی که دیگران در سن 24 ماهگی آسیب دیده یا ناراحت می شوند، متوجه نمی شوند.
- عدم توجه به کودکان دیگر و همراهی آنها در بازی تا 36 ماهگی
کودکان مبتلا به ASD ممکن است رفتارها یا علایق محدود یا تکراری داشته باشند، مانند:
- تکرار کلمات یا عبارات بارها و بارها
- تمرکز بر روی قسمت هایی از اشیاء
- ناراحت شدن از تغییرات جزئی
- داشتن علایق وسواسی
- تکان دادن دست‌ها، تکان دادن بدن یا چرخش خود در دایره‌ها
برخی از نمونه‌های دیگر ویژگی‌های مرتبط با ASD به شرح زیر است:
- تاخیر در زبان، حرکت، مهارت های شناختی یا یادگیری
- رفتار بیش فعال، تکانشی و یا بی توجهی
- عادات غذایی غیرمعمول و خوابیدن
- اضطراب ، استرس یا نگرانی بیش از حد
- فقدان ترس یا ترس بیشتر از حد انتظار
پرداختن به اوتیسم کمتر تشخیص داده شده در دختران برای حمایت و مداخلات به موقع از آنها بسیار مهم است. آزمایش چشم می تواند به بهبود تشخیص کمک کند، اما تحقیقات بیشتری نیز همچنان ضروری است.