ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در طول ماه‌های گذشته دو وزیر افراطی کابینۀ «نتانیاهو»، «ایتمار بن گویر»، وزیر امنیت داخلی و «بتسلائل اسموتریچ»، وزیر دارایی، نه تنها برای «نتانیاهو»، بلکه برای منطقه و جهان، یک عامل بحران‌ساز بوده اند. پس از وقوع آتش‌بس در نوار غزه، «بن گویر» با همراهی حزبش که شش کرسی کنست را در اختیار دارد، رسماً از ائتلاف کابینه خارج شد و یکبار دیگر کابینۀ «نتانیاهو» را با 62 کرسی باقیمانده در وضعیت حداقلی و آستانۀ انحلال قرار داد. حال، نوبت «اسموتریچ» است و اگر او نیز با 7 کرسی موجود خود از کابینۀ «نتانیاهو» خارج شود، کابینه کنونی اسرائیل منحل و با سقوط کابینه به طور خودکار، کنست یا همان پارلمان رژیم صهیونیستی نیز منحل خواهد شد و صهیونیست‌ها باید ظرف مدت 3 ماه اقدام به برگزاری انتخابات پیش از موعد کنند.

 خروج «بن گویر» و ماندن «اسموتریچ» 

«ایتمار بن گویر»- که ریاست باندهای تخریب و ترور شهرک‌نشینان افراطی کرانۀ باختری را در دست دارد- در دوره‌های مختلف جنگ اعلام کرده بود، با آتش‌بس در غزه مخالف است و هرگونه آتش‌بس، عامل خروج او از ائتلاف کابینۀ رژیم صهیونیستی خواهد بود. با وقوع آتش‌بس در نوار غزه، «بن گویر» طبق گفتۀ خود از ائتلاف خارج شد. اما «اسموتریچ» که در چند مرحله با گرفتن امتیازهای رنگارنگ از «نتانیاهو» در کابینه مانده بود، اعلام کرد، در صورتی که آتش‌بس کنونی بخواهد در مراحل بعد نیز ادامه یابد و جنگ متوقف شود، از کابینه خارج خواهد شد.

حال در این مرحله از آتش‌بس او در حال بازخوانی شروط خود برای «نتانیاهو» و سایر اعضای کابینه است و همواره در رسانه‌ها تکرار می‌کند در صورتی که جنگ تا زمان از بین بردن حماس استمرار نیابد، از کابینه خارج خواهد شد.

او در حالی این شرط را مطرح می‌کند که- همانگونه که در سطور قبل نیز اشاره شد- در مراحل گذشته چند مرتبه با گرفتن امتیازهای مختلف، شروط پیشین خود را نادیده گرفته است. رهبر حزب صهیونیسم دینی این مرتبه نیز می‌تواند اینگونه عمل کند اما اگر او این بار نخواهد امتیاز جدیدی بگیرد یا مطالبات جدیدی که روی میز «نتانیاهو» خواهد گذاشت، بیش از ظرفیت و  توان نتانیاهو باشد، آنگاه باید منتظر سقوط ائتلاف کابینۀ رژیم صهیونیستی و انحلال کنست باشیم.

 دو راهی «ترامپ»- «اسموتریچ» 

«نتانیاهو» با گذشت دو و سال و اندی از آغاز به کار کابینه‌اش در نوامبر 2022 تا کنون، همواره با اعطای امتیازات مختلف، از بودجۀ درخواستی حزب «اسموتریچ» گرفته تا استمرار تصویب لایحۀ اصلاحات قضایی و آتش‌بس موقت، «اسموتریچ» جاه‌طلب را در کابینه نگاه داشته است، اما این بار متفاوت از دفعات گذشته است. این بار خواستۀ «اسموتریچ» با خواسته «ترامپ» در تعارض است.

پس از پیروزی «ترامپ» در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، او خطاب به صهیونیست‌ها و فلسطینی‌ها گفته بود، اگر تا ورود او به کاخ سفید، جنگ، اتمام نیابد، درهای جهنم به روی منطقه باز خواهد شد. در ابتدا تصور می‌شد این تهدید «ترامپ» تنها خطاب به فلسطینیان است اما بازخوانی‌های متعدد از این پیام و اعزام طیف‌های متنوعی از فرستادگان ایالات متحده به منطقه نشان داد این تهدید خطاب به صهیونیست‌ها نیز هست.

حال «نتانیاهو» در یک دو راهی قرار دارد. اگر جنگ را خاتمه ندهد با تهدید «ترامپ» روبرو است. اگر به جنگ خاتمه دهد با تهدید «اسموتریچ» مبنی بر خروج از کابینه و سرنگونی کابینه‌اش روبرو خواهد شد.

 محدودیت های «نتانیاهو» برای ورود به جنگ 

در شرایط حاضر «نتانیاهو» برای ورود به جنگ با محدودیت‌های متعددی مواجه است. از یکسو، در یک سمت ماجرا «ترامپ» قرار دارد که در صورتی که «نتانیاهو» بخواهد وارد جنگ شود، همانند «بایدن» با او مماشات نخواهد کرد و درهای جهنم را به رویش خواهد گشود. در سمت دیگر ماجرا، با برقراری آتش‌بس و انتقال جمعیت به شمال نوار غزه، فضای حملۀ دوباره به غزه در این سرزمین برای صهیونیست‌ها فراهم نیست و ورود آنها هم تبعات میدانی و هم تبعات بین‌المللی شدیدی علیه این رژیم به همراه خواهد داشت.

این در حالی است که براساس گزارش‌هایی که خود آمریکایی‌ها و دستگاه‌های امنیتی- نظامی رژیم صهیونیستی منتشر کرده‌اند، با ترمیم و بازسازی به وجود آمده در ساختار حماس، ورود صهیونیست‌ها به جنگ مجدد با مقاومت در غزه با ضربات و تلفات جدی برای آنها همراه خواهد بود. ضربات و تلفاتی که طی یک ماه پیش از آتش‌بس، به تلخی آن را تجربه کرده‌اند.

لذا به نظر می‌رسد کفۀ عدم ورود به جنگ برای صهیونیست‌ها سنگین‌تر از کفۀ ورود به جنگ است. هرچند ورود دوبارۀ صهیونیست‌ها به جنگ محتمل است اما امکان وقوع آن، از عدم وقوعش، سخت‌تر خواهد بود. این وضعیت در صورتی رقم خواهد خورد که «نتانیاهو» در سفر به ایالات متحده و دیداری که با «ترامپ» خواهد داشت بتواند امتیازات قابل توجهی از «ترامپ» بگیرد؛ کاری که چندان ساده نیست و شاید مسیر کاملاً معکوسی از این تصور را طی کند.

 «نتانیاهو» و خروج «اسموتریچ» 

در کنار سناریوهای مفروض در بالا اگر «نتانیاهو» نتواند وارد جنگ شود و «اسموتریچ» طبق شروط مدنظرش از کابینه خارج شود، آنگاه کابینه دچار فروپاشی و به تبع آن کنست نیز منحل خواهد شد و سرزمین های اشغالی ظرف مدت 3 ماه پذیرای انتخابات آتی پارلمانی خواهد بود. در این شرایط «نتانیاهو» در وضعیت بحرانی قرار خواهد گرفت.

براساس ارزیابی حزب متبوع نخست وزیر رژیم صهیونیستی، یعنی «لیکود» در حال حاضر در نظرسنجی‌های دو ماه گذشته بین 22 تا 26 کرسی کسب کرده است که با 32 کرسی به دست آورده از انتخابات گذشته فاصلۀ قابل توجه دارد. در این شرایط، وضعیت هم پیمانان او نیز چندان مساعد نیست و مجموع کرسی‌هایی که اعضای ائتلاف کنونی کابینه به دست خواهند آورد به 32 کرسی دورۀ گذشته نمی‌رسد. این بدان معنا است که ائتلاف کابینۀ کنونی در انتخابات احتمالی پیش از موعد توان کسب حداکثر کرسی‌های لازم برای تشکیل کابینه را نخواهد داشت و این به معنای عدم بازگشت دوبارۀ «نتانیاهو» به عرصه قدرت خواهد بود.

این بار این عدم بازگشت بی بی به راس قدرت سیاسی در فلسطین اشغالی در شرایطی اتفاق می‌افتد که او علاوه بر پرونده‌های فساد، اختلاف جدی با هم‌پیمانان و مشکلات اقتصادی و اجتماعی، یک شکست در میدان نبرد را نیز با خود به همراه دارد و این امر می‌تواند با تشکیل کمیته حقیقت‌یاب و تعیین مقصران جنگ، آن هم در روزگاری که وضعیت جسمانی او چندان رو به راه نیست، به پایان عمر سیاسی او ختم شود.

انتهای پیام/