به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم، همیشه هم یک عامل خیلی ناخوشایند نیست که باعث بروز بیماری می‌شود! گاهی حتی تفریحات و شغل‌مان هم می‌تواند دردسرساز شود؛ شاید آن وقتی که بیشتر از آن حدی که باید در معرض صوت و صدا قرار بگیریم و به خیال این‌که همه چیز عادی است، همان وضعیت را ادامه بدهیم اما دکتر علی‌محمد اصغری، استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران و فوق‌تخصص گوش، معتقد است که در چنین موقعیت‌هایی هیچ‌چیز عادی نیست؛ مخصوصا وقتی گوش‌مان به وزوز بیفتد!
به نظر می‌رسد که آلودگی‌های صوتی خیلی بیشتر از یک عامل اذیت‌کننده لحظه‌ای برای گوش، مضر است؛ درست است؟
بله همین‌طور است.واقعیت این است که صدای زیاد و بسیار زیاد، می‌تواند به گوش و شنوایی فرد، آسیب‌های جدی برساند. اثرات منفی آلودگی‌های صوتی، خیلی بیشتر از ناخوشایند بودن در همان لحظه و موقعیت است و می‌تواند ادامه‌دار باشد.
منظورتان از آلودگی صوتی دقیقا چه است؟
الزاما این نیست که فکر کنیم فقط صداهایی که در خیابان و وقت ترافیک می‌شنویم،درتعریف آلودگی صوتی می‌گنجند، بلکه تعریف اصلی‌تر آلودگی صوتی، به صداهایی که در مشاغل پرسرو صدا وجود دارد اطلاق می‌شود.
و این نوع آلودگی صوتی است که می‌تواند آسیب‌زننده باشد؟
دقیقا همین است. کسانی که در محل کارشان با سروصدای بلند مواجه هستند و درکارگاه‌های پر سروصدا فعالیت می‌کنند، باید بسیار مراقب شنوایی‌شان باشند؛ چرا که با حضور روزانه و همیشگی در چنین فضایی، شنوایی‌شان در معرض خطر است.
یعنی شنوایی‌شان کم می‌شود؟
قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های صوتی و سر و صداهای بسیار زیاد، به دو اتفاق منجر می‌شود؛ یکی از آنها کم شدن شنوایی است و اتفاق دوم این است که گوش به وزوز می‌افتد؛ وزوزهایی گاهی موقت و گاهی دائمی!
و چه درمانی برای رفع این مشکلات وجوددارد؟
متاسفانه باید بگویم که کم شدن شنوایی از جنسی است که درمان دارویی و جراحی ندارد و نهایتا به سمعک ختم می‌شود. از طرف دیگر، وزوز گوش هم از معضلاتی است که درمان قطعی ندارد و می‌تواند تا آخر عمر باعث ناراحتی فردشود.
سر و صداهای بلند ناشی از موسیقی هم می‌تواند چنین تاثیری داشته باشد؟
البته که می‌تواند! در واقع یکی از موضوعاتی که از آن غافل می‌شویم، همین گوش دادن موسیقی با صدای بلند است. چه بسیار جوانانی که در مهمانی‌ها یا در خودروی‌شان یا حتی با هدفن، با صدای بسیار بلند موسیقی گوش می‌دهند و نمی‌دانند که این صدای بسیار بلند، می‌تواند آسیب‌های جدی و گاهی جبران‌ناپذیر به شنوایی‌شان وارد کند و دست کمی از همان آسیب‌های مشاغل پرسروصدا ندارد. متاسفانه باید بگویم که فرقی نمی‌کند به‌علت شغل‌مان دچار عارضه شده‌ایم یا تفریح به ما آسیب رسانده است؛ در نهایت ما با مشکلی در شنوایی‌مان روبه‌رو خواهیم شد که ماندگار خواهد بود و صرفا می‌توان برای کم کردن عارضه‌اش قدمی برداشت نه از بین بردن آن!
یعنی قرار گرفتن مداوم و طولانی‌مدت در برابر صدای بلند می‌تواند چنین آسیب‌هایی بزند؟
بستگی دارد؛ برخی گوش‌ها حساس هستند و حتی اگر برای یک‌بار در معرض صدای بلند باشند، همان یک‌بار ممکن است شنوایی‌شان را کم کند یا گوش‌شان را به وزوز بیندازد؛ وزوزهایی گاهی موقت و گاهی دائمی. اما برخی دیگر گوش‌های مقاوم‌تری دارند و در برابر آلودگی‌های صوتی طولانی‌مدت واکنش نشان می‌دهند.
و شما با چنین بیمارانی روبه‌رو هستید؟
مواردی که من در مطب با آنها روبه‌رو هستم، بسیار متنوع است. افرادی هستند که فقط یک‌بار به میدان تیر رفته‌اند، کسانی که در معرض صدای یک انفجار درزمان چهارشنبه‌سوری بوده‌اند، قرارگرفتن درمعرض صدای تیراندازی به‌واسطه شغل یا شکار و... . اینها هم از دیگر موقعیت‌هایی است که صداهای تولیدشده از آن بسیار برای شنوایی ضرر دارد.
بلند بودن همیشگی صدای تلویزیون که نمی‌تواند آسیبی داشته باشد، درست است؟
صدای تلویزیون هیچ‌وقت آن‌قدر بلند نیست که بتواند آسیب برساند مگر این‌که شنوایی افراد کم بوده و نیاز به صدای بلند داشته باشند. این را هم فراموش نکنیم که هرچقدر شنوایی کم شود، به همان اندازه میزان آسیب‌پذیری مجدد هم کمتر می‌شود. به‌طور کلی، یک فرد، نباید در معرض صدایی بیش از ۸۵ دسیبل در هر ساعت باشد؛ این درحالی است که در برخی از کارگاه‌ها، صداهایی تا ۱۳۰ دسیبل وجود دارد.
این‌طور که معلوم است، آسیب‌های شنوایی، بیشتر از درمان نیاز به پیشگیری دارد!
واقعیت این است که در این موضوع، مهم‌ترین اصل، پیشگیری است. استفاده از سمعک برای هیچ‌کس خوشایند نیست. درمان دیگر هم وجود ندارد و هرچه هست، صرفا جبران کم‌شنوایی است. بنابراین باید پیشگیری از ابتلا و مراقبت از گوش را پیش از آسیب جدی انجام بدهیم. حتی یکی از شعارهای سازمان جهانی بهداشت هم در سال‌های گذشته، مراقبت از جوان‌ها در برابر صداهای بلندی که در تفریحات‌شان استفاده می‌کنند، بود.