با قیطاسی از پرسپولیس و تراکتور تا چوپان و بادیگاردی + فیلم
اقتصاد ایران: رضا قیطاسی قوی‌ترین مرد ایران با حضور در تسنیم درباره مسائل مختلف صحبت کرد؛ از رد پیشنهاد کشورهای خارجی تا هادی چوپان و البته رقابت پرسپولیس و تراکتور.
ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، برگزاری مسابقات قوی‌ترین مردان کشور در سالیان اخیر شور و حال فراوانی را به وجود است؛ به ویژه در آن سال‌هایی که این مسابقات در قالب یک برنامه تلویزیونی در صداوسیما پخش می‌شود.
در ادوار اخیر یک نام در بین نفرات برتر حضور داشته و در بیشتر مواقع نیز به مقام قهرمانی رسیده است. صحبت از رضا قیطاسی است؛ ورزشکاری که علاوه بر حضور در این رشته، در شغل آتش‌نشان نیز در همدان فعالیت می‌کند.
قیطاسی میهمان خبرگزاری تسنیم بود و پیرامون مسائل مختلف این رشته، حضور در مسابقات و نکات دیگر به صحبت پرداخت.
* تسنیم: اهل کدام شهر هستید؟
کبودرآهنگ استان همدان و کوچکترین عضو از خانواده بزرگ قوی‌ترین مردان کشور.
* تسنیم: چه شرایطی به وجود آمد که در بین این همه رشته ورزشی، به سمت این ورزش سنگین رفتید؟
از بچگی در ورزش بودم و در 10، 12 رشته فعالیت کردم و والیبال را بیش از سایر رشته‌ها به صورت جدی ادامه می‌دادم. به صلاحدید مربی‌ام که معتقد بود قدرت بدنی بالایی دارم و می‌توانم در رشته‌های قدرتی هم مقام بیاورم و همچنین علاقه شدیدی که به رشته‌های قدرتی داشتم، به سمت این رشته رفتم و چند بار در استان همدان قهرمان پاورلیفتینگ شدم. زمانی که 24 ساله بودم، یکبار برای مسابقات قوی‌ترین مردان از من تست گرفتند که در همان جلسه اول همه آیتم‌ها را زدم. بلند قد بودم، اما وزنم کم بود، چون در والیبال هم نمی‌توان با وزن زیاد پرش کرد. والیبال را که شروع کردم، 2 متر قد و 80 کیلوگرم وزن داشتم، اما الان 165 کیلوگرم شده‌ام.
* تسنیم: مسابقات قوی‌ترین در دهه 70 شروع شده بود و بیشتر از همه به چه کسی علاقه داشتید؟
سرسختانه این مسابقات دنبال می‌کردم و حتی تکرارش را هم می‌دیدم و علاقه زیادی داشتم. برادران قرایی، محراب فاطمی، حامد امیری را به یاد دارم که از او انگیزه می‌گرفتم و باعث شد که به این رشته بیایم.
* تسنیم: به حامد امیری اشاره کردید. تصادفی برایش رخ داد و به طور کامل رشته‌اش تغییر کرد و وارد ورزش توان‌یابان شد. ارتباط شما با او چگونه است؟
حامد امیری 13 سال است که مربیگری‌ام را بر عهده دارد و بدون هیچ چشم‌داشتی به من کمک می‌کند. او نه تنها یک مربی، بلکه مثل یک برادر بزرگتر و پدر دلسوز برایم است که نه تنها ورزش، بلکه در زندگی به من کمک و راهنمایی زیادی کرده است. شک نکنید که این قهرمانی‌ها با وجود اوست، وگرنه نمی‌توانستم قوی‌ترین مرد ایران شوم.
* تسنیم: اگر با حامد امیری رقابت می‌کردید چه کسی عملکرد بهتری داشت؟
او خیلی قوی‌تر است. سالی که حادثه برای امیری رخ داد، در اوج آمادگی بود. باور کنید اگر مسابقه برگزار می‌شد و امیری هم شرکت می‌کرد، رکوردهایی را جابجا می‌کرد که افسانه می‌شدند. متاسفانه در اوج آمادگی این اتفاق رخ داد. البته امیری در حوزه جدید و به لحاظ انگیزه و پیشرفت و ... الگوست.
* تسنیم: اگر در دوران اوج رضا قرایی، محراب فاطمی و مرحوم روح‌الله داداشی رقابت می‌کردید، چه کسی بالاتر از سایرین می‌ایستاد؟
حتما آنها اول می‌شدند، چون خیلی قوی بودند و اسطوره این رشته هستند.
* تسنیم: این نگاه وجود دارد که ورزش شما خشن است. این را خودتان هم حس می‌کنید؟
این نگاه را همه دارند، اما اگر یکبار در کنار بچه‌های قوی‌ترین مردان باشند، نظرشان تغییر می‌کند. رئیس کمیته قوی‌ترین مردان می‌گوید که «مهربان‌ترین قلب‌ها در سینه قوی‌ترین مردان ایران است» و بچه‌ها این را ثابت هم کرده‌اند. الان برای مسابقات قوی‌ترین مردان که قرار است شرکت کنیم، 40 نفر از آدم حسابی‌های شهرشان حضور دارند.
* تسنیم: این قوی‌ترین بودن شما و دوستان‌تان، فقط در زورِ بازو است یا مرام پهلوانی هم وجود دارد؟
زورِ بازو فقط در زمان برگزاری مسابقه است، اما همه این رزشکاران در طول سال با معرفت هستند. در واقع همه در کارهای خیر و هیئت‌ها فعال بوده و همگی امام حسینی‌اند. برگزاری یک رقابت در بازه زمانی دو، سه روز است و بعد از آن همه با هم برادر هستیم و جور همدیگر را می‌کشیم و هوای هم را داریم.
* تسنیم: الگوی‌تان کیست؟
الگوی اصلی امیرالمومنین (ع) است و از امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) مدد می‌گیرند. البته زندگی‌شان مثل تختی پهلوانانه است.
* تسنیم: شنیده‌ایم که شما فرد معتقدی هستید و ترک زبان‌ها هم که علاقه زیادی به حضرت ابوالفضل (ع) دارند.
همه شیعیان علاقه خاصی به حضرت ابوالفضل (ع) دارند و فقط بحث ترک‌زبان‌ها نیست. همه از حضرت ابوالفضل مدد می‌گیرند و ذکر می‌گویند. برخی چیزها به بیان کردن نمی‌آید و حال و هوایی وجود دارد که گفتنی نیست. چند سال قبل در جریان یکی از مسابقات، در یکی از آیتم‌ها مشکل داشتم و قادر به انجام آن حرکت نمی‌شدم. به مرشد گفتم که اشعاری در وصف امام علی (ع) بخواند و خودم هم با ذکر «یا علی» جلو رفتم و آن آیتم را زدم و در میان بیش از 50 نفر دوم شدم. به‌والله قسم انگار وزنه‌ای روی دستم نبود و انگار روی آسمان می‌دویدم. این را حس و بعد از آیتم هم گریه کردم. من با تمام حس و وجودم کمک کردن امیرالمومنین را دیدم.
* تسنیم: حضورتان در آتش‌نشانی قبل از قوی‌ترین مردان بود یا بعد از آن؟
بعد از حضور در قوی‌ترین مردان و مربوط به سال 96 بود که آزمون دادم و قبول شدم. قبل از آن ورزش می‌کردم و البته راننده لودر بودم.
* تسنیم: شغل‌های سختی را هم انتخاب می‌کنید.
من گواهینامه پایه یک و همچنین گواهینامه بیل مکانیکی و لودر را هم دارم.
* تسنیم: آتش‌نشانی سخت‌تر است یا مسابقات قوی‌ترین مردان؟
قوی‌ترین مردان خیلی سخت است.
* تسنیم: چه شد که وارد این شغل شدید و آیا در عملیات‌ها نیز شرکت دارید؟
با توجه به اینکه نیروهای ما کم است، بچه‌های ما هم عملیاتی هستند، هم راننده و ... . بیشتر کسانی که وارد این شغل شدند، به خاطر علاقه شخصی‌شان بوده است. در واقع خدمتگذاری به مردم است و دوست داریم دعای خیر مردم پشت سرمان باشد.
* تسنیم: سخت‌ترین کاری که در عملیات‌ها کرده‌اید، چه بوده است؟
بیشتر سختی‌ها مربوط به مسائل روحی می‌شود. حادثه‌هایی را دیده‌ام که شاید یک هفته و بیشتر درگیر آن بوده‌ام و روی افکار و روحیات هم تاثیرگذار است. برای مثال در صحنه تصادفی بودم که اعضای یک خانواده همه به رحمت خدا رفته بودند.
* تسنیم: از زورِ بازو در عملیات‌ها استفاده می‌کنید؟
بله، دوست دارم که به مردم کمک کنم و در کنار آنها باشم. دو، سه شب قبل و پیش از آنکه به تهران بیایم، خانواده‌ای را در جاده دیدم که در سرما مانده بودند. به راننده گفتم که پشت فرمان بنشیند و کمک کنیم تا ماشین روشن شود، اما وقتی که متوجه شدم شرایط برای جابجایی فراهم است، ماشین را بلند کردم و در نقطه دیگری گذاشتم.
* تسنیم: درآمدتان از آتش‌نشانی بیشتر است یا قوی‌ترین مردان؟
قوی‌ترین مردان درآمدی برایم ندارد. همان جایزه‌ای که در مسابقات می‌گیریم، برایمان وجود دارد. جالب اینکه آن جایزه، پاسخگوی هزینه‌هایمان هم نیست.
* تسنیم: چقدر هزینه آماده‌سازی خودتان می‌کنید؟
هرچقدر که در می‌آورم، برای بدنم هزینه می‌کنم. با این حقوق‌هایی که ما داریم، زندگی‌ام را خدا می‌چرخاند. با این حقوق و گرانی‌ها نمی‌شود.
* تسنیم: فدراسیون بدنسازی چقدر به شما کمک می‌کند؟
فدراسیون در این چهار سال بهترین فدراسیون ادوار اخیر بوده است. نصیرزاده واقعاً برای همه ما سنگ تمام گذاشته و بهترین مسابقات و میزبانی را داشته و فکر می‌کنم پرتلاش‌ترین رئیس فدراسیون بدنسازی است.
* تسنیم: شاید برخی بخواهند شما را با هادی چوپان مقایسه کنند. تفاوت دو رشته و همچنین نظرتان درباره چوپان را بگویید.
هادی چوپان افتخار همه ایران و پرچمدار کشورمان در مسابقات برون‌مرزی است که دل همه را شاد می‌کند. او به لحاظ شخصیتی هم یک انسان باشرف، مردمی و آدم حسابی است. رشته‌های ما با هم فرق دارد. او در پرورش اندام است و باید رژیم بگیرد و شرایط غذایی خاص خودش را داشته باشد، اما من با توجه به اینکه آیتم‌های قدرتی می‌زنم و با سنگ و آهن و لاستیک و ... سر و کار دارم، شرایطم متفاوت است.
* تسنیم: تا الان با او دیدار داشتید؟
نه، این سعادت نصیبم نشده است. شاید او نتواند حرکات اسکات تعادلی و ... را بزند، اما با دمبل و هالتر وزنه‌هایی را می‌زند که ما نمی‌توانیم.
* تسنیم: غذایی که می‌خورید، به چه اندازه است؟
برای مثال صبحانه 4،5 تخم مرغ به صورت نیمرو با روغن حیوانی می‌خورم. وعده‌های غذایی‌ام بیشتر است و پرخوری نمی‌کنم. سعی می‌کنم تعداد وعده‌هایم بیشتر باشد. نمی‌توانم بیشتر از یک پرس غذا بخورم. شاید این تصور باشد که هر بار 4،5 پرس غذا می‌خورم، اما اینگونه نیست و نمی‌توانم پرخوری کنم.
* تسنیم: هزینه‌ها را چگونه تامین می‌کنید؟
با این حقوق‌های کم ما، خدا زندگی‌مان را می‌چرخاند.
* تسنیم: چند فرزند دارید؟
یک دختر 3.5 ساله دارم. همه او را در شهرمان می‌شناسند. سال قبل و بعد از ضبط مردان آهنین که پابوس امام رضا (ع) رفتیم، هر زمان که دخترم یک نوشته‌ای را می‌دید، می‌گفت «بابا، نوشته که رضا قیطاسی قهرمان شده»!
* اسنیم: به جز شهر کبودرآهنگ، شما را در سایر شهرها نیز می‌شناسند؟ اگر بخواهند با شما عکس یادگاری بگیرند، برخوردتان چگونه است؟
مردان آهنین بازتاب خوبی داشته و به هر شهری که می‌روم، می‌شناسند و بیشتر به صورت خانوادگی عکس یادگاری می‌گیرند. تا وقتی که مردم هستند و درخواست عکس یادگاری دارند، کنارشان می‌ایستم. حتی به همسرم می‌گویم که با خانواده خریدش را انجام بدهد و من بعد از عکس گرفتن به آنها ملحق می‌شوم. حوصله‌ام از این موضوع سر نمی‌رود و از حضور در کنار مردم لذت می‌برم.
* تسنیم: تا الان پیشنهادی به شما برای رقابت زیر پرچم کشور دیگری شده است؟
بله، چند کشور پیشنهاد دادند، اما فکرش را هم نکرده‌ام. هر چند این همه مشکلات و کم لطفی وجود دارد، به ویژه در شهر خودم. بیش از 12، 13 مدال جهانی دارم و این جدا از قهرمانی‌های داخلی است. مسئولان شهرم قول‌های زیادی دادند، اما هیچ کدام عملی نشدند. برخی حتی حال دلم را خراب کردند، ولی توکلم به خداست و با کمک مربی‌ام حامد امیری و تمام توان جلو می‌روم.
* تسنیم: پیشنهادات چقدر بود؟
حقوقی معادل با چند برابر حقوق فعلی به همراه ماشین و خانه و امکانات کامل. حتی گفتند که برای یک سال به کشورشان بروم، اما قبول نکردم.
* تسنیم: اولین چیزی که در این پیشنهادات به فکرتان خطور می‌کند، چیست؟
کشورم، ایران عزیز. من نمی‌توانم این کار را انجام بدهم و خیلی هم اذیت می‌شوم، اما حتی به آن فکر هم نمی‌کنم. حتی در صفحه شخصی‌ام پیام می‌دهند که چرا با این همه موقعیت و قهرمانی‌ها، از اینجا نمی‌روم. این افراد جای من نیستند و نمی‌دانند و قضاوت می‌کنند. دوست دارم همیشه در کنار خانواده‌ام باشم. حتی پیشنهاد حضور در تهران هم شده، اما به خاطر مادرم نتوانستم شهرم را رها کنم و بیایم.
* تسنیم: پیشنهاد بادیگارد بودن هم داشتید؟
بله، اما وقتش را نداشتم، چون همیشه در حال تمرین هستم. امسال 5،6 مسابقه داده‌ام.
* تسنیم: سنگین‌ترین گوی که بلند کرده‌اید، چقدر بوده است؟
260 کیلوگرم.
* تسنیم: رکورد جهانی چقدر است؟
فکر می‌کنم در مسابقات حرفه‌ای 286 کیلوگرم است که به صورت تک حرکت است، یعنی هیچ رقابت و آیتم دیگری وجود ندارد. من در روسیه 250 کیلوگرم را زدم، آن هم در اوج خستگی و بعد از سه روز رقابت که آیتم آخر بود. به مسئولان کمیته قوی‌ترین مردان گفته‌ام که اگر شرایطش باشد و داور بین‌المللی بیاید، می‌توانم برنامه‌ریزی کنم و شاید بتوانم رکورد گوی را هم بشکنم.
* تسنیم: فکر می‌کنید چقدر طول می‌کشد تا به این رکورد برسید؟
به نظرم با علم مربی و تلاش خودم بتوانم نزدیک به 300 کیلوگرم بروم. خواستن توانستن است و این مسئله را قبلاً ثابت کرده‌ام.
* تسنیم: رشته‌های دیگر را هم پیگیری می‌کنید؟
پیگیر فوتبال و والیبال هستم.
* در فوتبال طرفدار چه تیمی هستید؟ ترک زبان‌ها که اکثراً تراکتوری هستند.
من هم به ترک بودن افتخار می‌کنم و طرفدار تراکتور و پرسولیس هستم. پرسپولیس را از بچگی و الان هر دو تیم را دوست دارم.
* تسنیم: نظرتان درباره کارتال سرمربی جدید پرسپولیس چیست؟
اوضاع روز به روز بهتر می‌شود. در واقع خوب بود و بهتر می‌شود. ورزش بدشانسی‌هایی هم دارد. پیش آمده که تیم 90 دقیقه حمله کرده، اما یک بر صفر باخته است. من سال اول که به روسیه رفته بودم، در زمان آیتم الوار 420 کیلویی که رکوردش هم دست خودم بود، بند‌های لیفتم پاره شدند و زمانی که بند لیفت جدید استفاده کردم، تایم تمام شد و از کسب مدال جا ماندم و این بدشانسی بود.
* تسنیم: امسال چه تیمی قهرمانی می‌شود؟
با این شرایط پرسپولیس و انگیزه تراکتور، شک نکنید که قهرمانی بین این دو تیم خواهد بود.
* تسنیم: فوتبال خارجی هم پیگیری می‌کنید؟
قبلاً وقتش را داشتم و پیگیری می‌کردم.
* تسنیم: طرفدار چه تیمی هستید؟
بارسلونا. الان هم نتایج را می‌پرسم و می‌بینم و دیگر وقتش را ندارم که ببینم.
* تسنیم: در خیابان از شما خواسته می‌شود که کمک کنید؟
بله، این انتظار را دارند. یک بار کمرم در باشگاه آسیب دیده بود و پزشکم یک ماه استراحت مطلق تجویز کرده بود. روزهای پایانی این مصدومیت را سپری می‌کردم رو به بهبودی بودم که دیدم یک ماشین داخل چاله افتاده است. وقتی که رسیدم، گفتند «کنار بروید، رضا قیطاسی آمد». من هم نتوانستم بگویم که کمردرد دارم و جلو رفتم و ماشین از چاله درآمد. همین مسئله باعث شد یک ماه دیگر استراحت کنم و خیلی اذیت شدم.
* تسنیم: دستان شما پینه بسته و زخمی است. شده که از این ورزش خسته شوید؟
خیلی زیاد. آن بدن دردهایی که کشیده‌ام، باعث شده نه تنها خودم، بلکه خانواده‌ام نیز خسته شوند، ولی علاقه‌ای که دارم و شرایطی که هست، باعث شده فعلا ادامه بدهم.
* تسنیم: خانواده با این رشته چگونه کنار می‌آید؟
مادرم در سال‌های گذشته به خاطر آسیب‌هایی که در این رشته وجود دارد، مخالفت می‌کرد. زمانی که به مسابقات می‌رفتم و التماس دعا از اعضای خانواده داشتم، مادرم دعا می‌کرد که در همان آیتم اول بازنده شوم و سریع برگردم. حالا که متوجه شده ول‌کن این رشته نیستم، شب و روز دعا می‌کند. او وقتی مسابقات را به صورت آنلاین تماشا می‌کند، به خاطر تپش قلب و استرس فراوان به بیمارستان می‌رود.
* تسنیم: تلخ‌ترین اتفاقی که برایتان در مسابقات افتاده، چه بوده است؟
چند سال فینالیست مسابقات بودم و فقط به عشق این موضوع تلاش می‌کردم که رقابت‌ها پخش تلویزیونی شود و در شبکه سه دیده شوم. سال 97 خسته شده بودم و با خودم می‌گفتم که 10 سال است وزنه می‌زنم و مسابقات هم برگزار و پخش نمی‌شود. به همین دلیل رقابت آن سال را بی‌خیال شدم. بلافاصله پس از این انصراف، قرار شد که مسابقات برگزار و پخش شود و من جا ماندم. البته از 98 به بعد حضور داشتم و مقام‌های زیادی آوردم، اما هیچ‌کدام پخش نشدند. سرانجام امسال با کمک وزارت ورزش، شبکه سه و فدراسیون، برنامه مردان آهنین روی آنتن رفت.
* تسنیم: بزرگترین آرزوی ورزشی‌تان چیست؟
دوست دارم در کمپانی WSM که بخش حرفه‌ای‌ها در قوی‌ترین مردان است، شرکت کرده و بتوانم پرچمداری کنم. فعلاً که قسمت نشده بروم، اما در مسابقات ازبکستان که قهرمان شدم، بیش از 10 نفر از ورزشکاران شرکت کننده در WSM نیز حضور داشتند و همه را شکست دادم.
* تسنیم: حضور در این مسابقات شرایط خاصی دارد؟
مسابقات در آمریکاست و ویزا داده نمی‌شود. اگر دعوتنامه بیاید و ویزا بدهند، قول می‌دهم فینالیست شوم.
* تسنیم: اگر بخواهیم با یک نفر دیدار کنید، علاقه‌مند هستید این اتفاق با چه کسی بیفتد؟
(با مکث فراوان) تا به حال به این موضوع فکر نکرده بود. البته علی دایی را خیلی دوست دارم و حتی به او در صفحه مجازی‌اش پیام هم دادم، اما متاسفانه جواب مرا نداد. شاید سرش شلوغ است و وقت نمی‌کند که پیام‌ها چک کند.
انتهای پیام/