ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
هم زمان با تحولات سیاسی در سال ۲۰۲۲ میلادی و آغاز تحریمهای بینالمللی علیه روسیه، بسیاری از خودروسازان جهانی که در این کشور فعالیت داشتند، خاک آن را ترک کردند. در این بین شرکتهای روسی خودروساز نیز با کمبود قطعه، فعالیت خود را بهکمترین سطح ممکن رساندند؛ بهطوری که تولید خودرو شرکت «اوتو واز» (سازنده خودرو لادا) تقریبا متوقف شد؛ زیرا قطعات مورد نیاز این شرکت پیشتر از سوی شرکت رنو فرانسه تامین میشد.
در سال ۲۰۲۱، بیش از ۱۶ خودروساز اروپایی (شامل ۴ خودروساز از ۱۰ شرکت برتر از نظر سهم بازار) نزدیک به نیممیلیون دستگاه از کل فروش ۱.۶۷ میلیونی بازار روسیه را در اختیار داشتند و این کشور بههشتمین بازار بزرگ واردات خودرو در جهان از نظر حجم فروش تبدیل شده بود. پیش از تحریمها، روسیه یکپنجم کل فروش جهانی رنو را بهخود اختصاص داده بود. اما بعد از شروع تحریمها، فروش خودرو در روسیه ۸۴ درصد کاهش یافت.درچنین شرایطی بود که زمزمه ورود خودروسازان و قطعهسازان ایرانی بهروسیه بهگوش رسید.
فعالان صنعتی امیدوار بودند این جای خالی با حضور ایرانیها پر شود. از سوی دیگر خودروسازان و قطعهسازان کشورمان سالها در شرایط تحریمی فعالیت کردهاند؛ به این ترتیب تجربه ارزندهای در باب فعالیت در دوران تحریم دارند که همین مساله میتوانست بهبازار خودرو روسیه کمک کند.
به این ترتیب دو سال پیش ۱۲ تفاهمنامه بهمبلغ ۷۰۰ میلیوندلار در زمینه صادرات قطعات ایرانی بهروسیه و ۳۰۰ میلیوندلار نیز با خودروسازان کشورمان منعقد شد. این درشرایطی است که طبق آخرین آمار گمرک در ۶ ماه نخست سال جاری تنها ۵.۶ میلیوندلار صادرات قطعات خودرویی بهروسیه انجام شده است. درحال حاضر بخش اعظم بازار روسیه در اختیار خودروسازان چینی قرار دارد.
در این بین با سفر رئیسجمهور کشورمان بهروسیه خوشبینیهایی در مورد اجرای تقاهمنامه و قراردادهای خودرویی ایران و روسیه شکل گرفته است.
در سند همکاری ایران و چین نیز مفادی در باب توسعه روابط خودرویی دو کشور پیشبینی شده بود که تاکنون غیر از مونتاژ و واردات خودرو و قطعه، همکاری خودرویی دیگری اتفاق نیفتاده است. حال سوال این است که چرا چشماندازی در باب توسعه روابط خودرویی دو کشور ایران و روسیه دیده نمیشود یا بهتعبیری سد ورود خودروسازان و قطعهسازان ایرانی بهبازار روسیه چیست؟
خودروسازان ایرانی با توجه بهوضعیت اقتصادی پیچیده خود و برخی کمبودها در تامین مواد اولیه نمیتوانستند نیازهای بازار روسیه را بهطور موثر تامین کنند. این درشرایطی است که چینیها خلأ مذکور را بهسرعت پر کردند.از سوی دیگر برخی خودروهای ایرانی از نظر ایمنی، مصرف سوخت و دوام بهپای خودروهای چینی، کرهای یا اروپایی نمیرسند.
از سوی دیگر بسیاری از خودروسازان و قطعهسازان کشورمان انگیزه خوبی برای ورود بهبازار روسیه داشتند؛ حال آنکه روسیه بهطور سنتی بازاری برای برندهای معتبر چینی، ژاپنی، کرهای و اروپایی بوده است. برندهایی مانند Toyota، Hyundai و Geely در بازار روسیه بسیار محبوب هستند و خودروسازان ایرانی در رقابت با این برندهای بزرگ و شناختهشده حرف چندانی برای گفتن ندارند.
از سوی دیگر بهگفته یک کارشناس خودرویی کشورمان، روسیه برای خودروهایی که وارد این کشور میشوند، استانداردهای ایمنی و آلایندگی سختی دارد. در نهایت نیز بهگفته یک فعال صنعت قطعه، دولت روسیه بهحمایت از تولیدات داخلی یا کشورهایی که بتوانند مزایای اقتصادی و تجاری مشخصی بهروسیه ارائه دهند، اولویت میدهد.
افت قیمت ۵۰ میلیونتومانی نیسان سانی (۲۰۲۳)
خودروهای داخلی روز گذشته افت بهای یک تا ۳۰ میلیونتومانی را تجربه کردند. جایی که ریرا (۱۴۰۳) با ۳۰ میلیونتومان کاهش یکمیلیارد و ۵۱۵ میلیونتومان، دنا پلاس توربو ۶ دنده (۸۵ گانه) (۱۴۰۳) با ۶ میلیونتومان کاهش ۹۰۳ میلیونتومان، کوییک اتومات R (سفید مشکی) (۱۴۰۳) با ۶ میلیونتومان کاهش ۶۳۲ میلیونتومان، نیسان دوگانه آپشنال (دریچهسیمی) (۱۴۰۳) با ۵ میلیونتومان کاهش ۷۷۰ میلیونتومان، دنا پلاس (۵ دنده) (۱۴۰۳) با ۵ میلیونتومان کاهش ۸۳۰ میلیونتومان و دنا اتومات آپشنال (۱۴۰۳) با ۳ میلیونتومان کاهش یکمیلیارد و ۷۴ میلیونتومان ارزشگذاری شدند.
همچنین در میان خودروهای مونتاژی شاهد رشد قیمت ۵ تا ۶۵ میلیونتومانی بودیم. جایی که فونیکس تیگو ۷ پرو پریمیوم (۱۴۰۳) با ۶۵ میلیونتومان افزایش ۲ میلیارد و ۱۵۵ میلیونتومان، دیگنیتی پرستیژ (۱۴۰۳) با ۵۰ میلیونتومان افزایش ۲ میلیارد و ۴۵۰ میلیونتومان، فونیکس FX پریمیوم (۱۴۰۳) با ۴۵ میلیونتومان افزایش ۲ میلیارد و ۱۹۰ میلیونتومان، هایما S۷ پلاس (۱۴۰۳) با ۲۰ میلیونتومان افزایش یکمیلیارد و ۸۵۵ میلیونتومان و فیدلیتی پرستیژ ۷ نفره (۱۴۰۳) با ۱۰ میلیونتومان افزایش ۲ میلیارد و ۷۲۰ میلیونتومان قیمتگذاری شدند.
در گروه خودروهای وارداتی نیز شاهد افزایش و کاهش بهای ۵۰ میلیونتومانی بودیم. جایی که قیمت جتا VS۷ (۲۰۲۳) با ۵۰ میلیونتومان افزایش به ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیونتومان رسید. از طرفی نیسان سانی (۲۰۲۳) با ۵۰ میلیونتومان کاهش یکمیلیارد و ۵۵۰ میلیونتومان و هونگچی EQM۵ (۲۰۲۴) با ۵۰ میلیونتومان کاهش یکمیلیارد و ۷۵۰ میلیونتومان ارزشگذاری شدند.