به گزارش سلامت نیوز به نقل از شهروند، عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به علل اختلافات نوجوانان و والدین به ارائه راهکارهای موثر در کاهش تاثیر تفاوت بین نسلی پرداخت.
منصوره یزدانی ، اظهار کرد: بسیاری از والدین همواره از مواجهه با مواردی در رفتار فرزندان نوجوان خویش مانند احساس بی‌مسئولیتی و عدم پایبندی نوجوان نسبت به تعهدات توافق شده، بی‌نظمی، شلختگی رفتاری و عدم پایبندی به نظافت شخصی یا محیطی، توقعات غیر معمول و افراطی نوجوانان از والدین جهت برآوردن خواسته‌هایی که فراتر از توان والدین است، استفاده افراط گونه، بی‌برنامگی در استفاده ممتد از تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی و بی‌انگیزگی نوجوانان برای ادامه تحصیل و مقابله رفتاری با والدین در راستای حذف درس و مدرسه ابراز ناراحتی می‌کنند.
وی با تاکید بر اینکه آموزش مسئولیت‌پذیری در خانواده با واگذاری مسئولیت به اعضای خانواده به ویژه نوجوانان آغاز می‌شود و در نهایت به مشارکت اجتماعی و تعهدپذیری در حد توان و تداوم در کار و در اجتماع منجر خواهد شد، گفت: بی‌نظمی می تواند در راستای مفهوم قبلی یا بی‌مسئولیتی باشد؛ به بیان دیگر وقتی والدین همه امور خانواده را به تنهایی پیش می‌برند و مبحث مشارکت اجتماعی را که از بستر خانواده باید آغاز شود، نادیده می‌انگارند.
وی افزود: مسلما نظم فکری نیازمند هدف‌گذاری، برنامه‌ریزی و متعهد شدن به اجرا و ارزیابی و تصحیح اشتباهات است؛ نظم‌پذیری با وسواس فکری و عملی و ایده‌آل‌گرایی کاملا متفاوت است. در واقع نظم‌پذیری نوعی برنامه‌ریزی برای تعدیل و رسیدن به تعادل رفتاری است.
زمانی که نوجوانان ما نظم رفتاری غیر وسواس‌گونه را در روابط والدین خود با همسایگان، اقوام، اجتماع، رانندگی، پارک اتومبیل و در کار یا امور خانه می‌بینند و درک می‌کنند که فرصت مشارکت از آنان دریغ نمی‌شود، خود به خود رفتار نوجوان به سمت نظم‌پذیری غیرافراطی سوق می‌یابد.