ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
جماران: همیشه ستاره های لیگ برتر انگلیس پس از بازنشستگی مفسر یا مربی فوتبال نمی شوند. برخی از آن ها در مسیر کاملا متفاوتی قرار می گیرند و به حرفه جدید مشغول می شوند.
یکی از دشوارترین سوال های بازیکنان لیگ برتر این است از خودشان بپرسند پس از پایان دوران حرفه ای چه کاری قرار است انجام دهند؟
خیلی از آن ها تنها نمی خواهند از زمین چمن فوتبال جدا شوند و تصمیم می گیرند به یک شکلی مرتبط با این رشته باشند. آن ها می توانند مربی شوند یا با حضور در شبکه های تلویزیونی به کارشناسی و تفسیر فوتبال بپردازند.
با وجود این همیشه به این شکل نیست. برخی از فوتبالیست ها به شغل کاملا متفاوتی مشغول می شوند که بعضی از آن ها خیلی عجیب است.
باور نخواهید کرد برخی از ستاره های انگلیس به چه کاری روی آوردند. در ادامه به تعدادی از آن ها اشاره می شود.
جودی کردداک سخت کوش، بازیکن بازنشسته لیگ برتر که هشت فصل به عنوان مدافع برای تیم های ساندرلند و ولورهمپتون بازی کرد از متوقف کردن مهاجم های برتر به نقاشی کردن رسید و به یک هنرمند حرفه ای تبدیل شد.
او همیشه به هنر علاقه داشت و پس از آویختن کفش هایش تمام وقت به آن مشغول شد. بیشتر کارهایش سفارشی هستند که به درخواست هم تیمی های سابقش در ورزشگاه های لایت و مولینکس بودند.
به نوشته میرر، کردداک در طی این سال ها در تعداد زیادی از نمایشگاه هایی که در کاخ چلتنهام، اسکوت و باث برگزار شدند شرکت کرد.
می توان با اطمینان گفت آرین د زئو، بازیکن بازنشسته ویگان و ستاره پورتسموث پس از خداحافظی از فوتبال در سال ۲۰۰۹ خواهان زندگی راحتی نبود. مدافع میانی هلندی خط دفاع را با مبارزه با جرم عوض کرد و به عنوان کارگاه در اداره پلیس هلند مشغول به کار شد.
د زئو در آلکمار، زادگاهش کار می کند. او در یک مصاحبه گفت: "من هنوز با پلیس هلند همکاری می کنم. متوجه شدم عاشق فوتبال بازی کردن هستم و نمی توانم همیشه آن را از کنار زمین دنبال کنم."
مدافع بازنشسته افزود: "چون مدرک پزشکی داشتم ابتدا می خواستم پزشک شوم اما در آن زمان اداره پلیس هلند به دنبال افرادی با تحصیلات بالا بود تا پس از طی یک دوره کوتاه به نیرویشان ملحق شوند. به عنوان یک پلیس بعد دیگر جامعه را می بینید، جذاب است."
مارتین گرینگر، مدافع پیشین بیرمنگام پس از کنار گذاشتن کارت قرمز ها و بازنشستگی از فوتبال راننده قطار شد. او به عنوان مربی غیر حرفه ای فوتبال و راننده پخش کار کرد و حتی به بخش وی ای پی راننده آژانس ملحق شد قبل از این که راننده وسیله حمل و نقل عمومی شود.
گرینگر در سال ۲۰۲۰ در یک مصاحبه اظهار کرد: "عجیب است، برخی از روزها تعداد جمعیت کم است اما روزهای دیگر ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر در قطار هستند. باورنکردنی است."
پس از بردن دل هواداران لیورپول از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ و بازنشستگی در سال ۲۰۱۶، دنیل اگر توجه اش را به یک چیز کاملا متفاوت معطوف کرد. مدافع دانمارکی از متوقف کردن برخی از بهترین مهاجم های لیگ برتر به عنوان تتو کار مشغول شد.
علاقه اش به تتو از ۱۵ سالگی شکل گرفت و اولین تتویش را در اردوی مدرسه به پایش زد. پس از آن فهمید این کاری است که دوست دارد انجام دهد و بعد تمام بدنش را پر از تتو کرد.
اگر اکنون عضو یکی از بزرگترین تتوکارهای جهان است با این حال آن تنها کار مورد علاقه اش نیست. او در سال ۲۰۱۳ برای شرکت فاضلاب کلواگر ۴۵۰ هزار پوند هزینه کرد. این شرکت سیستم های فاضلاب در دانمارک را مدیریت می کند.
کن مونکو، مدافع پیشین چلسی پس از خداحافظی از فوتبال در سال ۲۰۰۱ برای گذران زندگی به پنکیک پختن مشغول شد. او در شهر دلفت هلند یک مغازه پنکیک فروشی خرید و از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ که آن را رها کرد به مدیریتش پرداخت.
برای مونکو رفت و آمد از بریتانیا به هلند سخت بود به همین خاطر این شغل را کنار گذاشت. بازیکن بازنشسته هلندی آن حرفه را فوق العاده عنوان کرد و گفت که هنگام ناهار ۱۵۰ مشتری برای خرید پنکیک به مغازه اش می رفتند.
فیلیپ آلبرت، مدافع بلژیکی که در اواسط سال های ۹۰ ستاره نیوکاسل بود پس از بازنشستگی تصمیم گرفت در کار میوه و سبزی باشد.
او گفت: "می خواستم زندگی عادی داشته باشم. دوست ندارم درباره دوران بازی ام صحبت کنم چون آن متعلق به گذشته است."
بازیکن سابق نیوکاسل ادامه داد: "محصولات را برای مشتری ها تهیه می کردم. این کار را برای یازده سال انجام دادم و هرگز به پولی که از راه فوتبال به دست آوردم دست نزدم."
آلبرت در پایان گفت: "می خواستم صبح زود بیدار شوم و تا دیروقت کار کنم؛ یک زندگی نرمال."
استوارت ریپلی، وینگر سریع بلکبرن که در سال ۱۹۹۵ فاتح لیگ برتر شد یک زندگی جدید در ساوتهمپتون را تجربه کرد. در طول دوران بازی اش که با تکل های فراوانی روبرو شد و پس از آویختن کفش هایش تصمیم گرفت قانون را در دستانش بگیرد.
ریپلی مدرک رشته حقوق را کسب کرد و همچنین به تدریس به دانشجویان مشغول شد.
بیش از به ثمر رساندن ۱۰۰ گل در لیگ برتر با تیم های منچستریونایتد، کاونتری و استون ویلا برای دیون دابلین کافی نبود تا پس از بازنشستگی فوتبال را دنبال نکند. بله، او چند بار به کارشناسی در این رشته پرداخته است اما حضورش در دنیای رسانه مانند دیگر بازیکنان بازنشسته نیست.
هواداران اکنون می توانند مهاجم بازنشسته را به عنوان مجری برنامه محبوب Home Under the Hammer شبکه بی بی سی ببینند.
دابلین پس از بازنشستگی هم ثابت کرد ذهن خلاقی دارد و ساز کوبه ای خود به نام The Dube را اختراع کرد.
یکی از کسانی که پس از بازنشستگی از مسیرش انحراف زیادی پیدا کرد فابین بارتز، دروازهبان منچستریونایتد بود. مرد فرانسوی دستکش هایش را با رانندگی عوض کرد و به نظر می رسد در این حرفه موفق بوده است.
او قهرمان سابق جی تی است و سال ها در مسابقات لومن رقابت کرد. دروازهبان سابق تیم ملی فرانسه در سال ۲۰۱۶ در کنار اولیویه پانیس (راننده فرمول یک) تیم خود را با نام پانیس بارتز تشکیل داد.
هواداران لیگ برتر توماس گروسن را با تکل های شدیدش در اورتون در سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ می شناختند قبل از اینکه در سال ۲۰۰۹ کفش هایش را بیاویزد. با این حال چیزی که غیر عادی است این است هافبک دانمارکی پس از ترک فوتبال ثروتمندتر شد.
او نه تنها ثروتش را در بیزنس های مختلف خرج کرد بلکه در لاس وگاس به یک پوکر باز حرفه ای تبدیل شد. گزارش ها تخمین می زنند دارایی گروسن نزدیک به ۱۰۰ میلیون پوند است پس از این که ۸۰ میلیون پوند از طریق کارت بازی به دست آورد.
دیگر ستاره لیورپول که چرخش خاصی نسبت به حرفه اش داشت جیبریل سیسه بود، کسی که پس از به ثمر رساندن ۲۷۲ گل باشگاهی در سال ۲۰۱۷ در ۳۵ سالگی تصمیم گرفت از فوتبال خداحافظی کند. به جای اینکه توجه اش روی عبور از مدافع های لیگ برتر باشد اوقات خود را صرف دی جی بودن کرد و تولید کننده شد.
بازیکن فرانسوی گفت: "فوتبالیست بودن را دوست داشتم. تا به امروز فوتبال همه چیز من بود. دوست داشتم به فوتبال خود ادامه دهم اما نشد. اکنون باید بپذیرم که فوتبالم تمام شده است."
او افزود: "می خواهم با تمام وجود به حرفه دی جی بودن بپردازم مانند توسعه برند لباسم."
اکنون سیسه در استیج با نام Tcheba حضور دارد و آهنگ هایش را در ساندکلود قرار داده است تا هوادارانش بتوانند به آن ها گوش بدهند. او همچنین ویدئو اجراهایش را در اینستاگرامش به اشتراک می گذارد.