به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،بهمن صبور، رئیس انجمن داروسازان تهران در این نشست بیان کرد که طرح دارویار که از تیرماه ۱۴۰۱ به اجرا درآمد، ابتدا با هدف اصلاح قیمت دارو و جلوگیری از افزایش پرداختی از جیب مردم، در نظر گرفته شده بود. او افزود: «تا زمانی که اعتبار تخصیص یافته برای این طرح موجود بود، طرح عملکرد خوبی داشت، اما پس از آن، مشکلات زیادی برای آن پیش آمد.»
وی ادامه داد که در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، این طرح با بدهی‌هایی روبرو شد و در حال حاضر، ۲۵ هزار میلیارد تومان از اعتبار تخصیص یافته برای دارویار عقب است. صبور اشاره کرد که مهمترین مشکل این است که ۱۰ هزار میلیارد تومان از اعتبار این طرح که باید صرف هزینه‌های دارو شود، به جای دیگری خرج شده است. «این اقدام باعث برگشت چک‌های داروخانه‌ها شده و وضعیت به شدت نگران‌کننده است.»
رئیس انجمن داروسازان تهران بر این نکته تأکید کرد که پول دارویار باید به طور اختصاصی برای خرید دارو مصرف شود و هیچ‌گونه هزینه‌ای نباید از این اعتبار به سایر بخش‌ها اختصاص یابد. «متأسفانه از اعتبار تخصیص یافته از صندوق توسعه ملی نیز خبری نیست و ظاهراً قرار نیست پولی به داروخانه‌ها برسد.» وی از نهادهای نظارتی خواست که وارد عمل شوند و از بروز بحران در داروخانه‌ها و کمبود دارو جلوگیری کنند.
محمدرضا مرادی، نایب رئیس انجمن داروسازان تهران نیز در این نشست تأکید کرد که صنعت داروسازی به نقطه‌ای رسیده است که مجبور به پذیرش طرح دارویار شد. «مهمترین نکته این بود که بیمه‌ها نقش خود را به درستی ایفا کنند و مطالبات صنعت داروسازی به موقع پرداخت شود، اما متأسفانه همه این موارد برخلاف انتظار اجرا شد.» مرادی همچنین به مشکل کمبود دارو اشاره کرد و افزود: «این کمبودها نتیجه مشکلاتی است که چند ماه قبل شروع شده است، و داروهایی که قیمت آنها اصلاح نشده، اکنون با کمبود مواجه شده‌اند.»
مرادی در خصوص وضعیت بحرانی چک‌های داروخانه‌ها نیز اظهار کرد: «سه هزار میلیارد تومان چک‌های برگشتی داروخانه‌های بخش خصوصی است که نشان‌دهنده بحران نقدینگی در این بخش است.» این موضوع به وضوح نشان‌دهنده فشار مالی زیادی است که بر دوش داروخانه‌های بخش خصوصی قرار دارد.
محمدعلی مظلومی، عضو هیأت مدیره انجمن داروسازان تهران، به بحران مهاجرت داروسازان اشاره کرد و گفت: «مهاجرت داروسازان به کشورهای دیگر، مشابه سایر رشته‌های پزشکی، به شدت افزایش یافته است. کشورهای اطراف ما تمایل زیادی به جذب داروسازان ایرانی دارند.» این امر به وضوح نشان‌دهنده مشکلات متعدد شغلی و اقتصادی در این حوزه است.
کاوه کاظمیان، دبیر انجمن داروسازان تهران، با اشاره به مشکلات موجود در زنجیره تأمین دارو و بی‌توجهی به تخصص‌های این رشته، اظهار داشت: «شناخت ضعیف از رشته داروسازی در کشور ما باعث بروز مشکلات زیادی در تأمین دارو و اجرای صحیح طرح‌های دارویی شده است.» وی همچنین افزود که در سال‌های اخیر، درخواست‌های زیادی برای ابطال داروخانه‌ها وجود داشته است، که نشان‌دهنده بحران در این بخش است.
کاظمیان همچنین به تمایل افزایش مهاجرت میان داروسازان اشاره کرد و گفت: «به دلیل مشکلات اقتصادی و شغلی، بسیاری از داروسازان به دنبال مهاجرت به کشورهای دیگر هستند.»
با توجه به سخنان اعضای انجمن داروسازان تهران، به نظر می‌رسد که طرح دارویار نتواسته است به طور کامل به اهداف خود دست یابد و در عوض، مشکلات جدی برای داروخانه‌ها، صنعت داروسازی و تأمین دارو در کشور ایجاد کرده است. عدم تخصیص درست اعتبار، کمبود منابع مالی، مشکلات نقدینگی و مهاجرت داروسازان تنها بخشی از چالش‌های این صنعت است. به نظر می‌رسد که برای رفع این مشکلات، نیاز به اصلاحات جدی در سیاست‌گذاری‌ها، نظارت‌ها و اجرای صحیح طرح‌ها است تا از بحران بیشتر در این بخش جلوگیری شود و سلامت دارویی کشور تأمین گردد.