چند نکته درباره سریال‌های جدید/از پوریای ولی تا خواجه نصیر!
اقتصاد ایران: سرعتِ عمل در خصوص ساخت آثار فاخر اهمیت بسزایی دارد. کاری که تلویزیون با طلایه‌داری در سال‌های گذشته می‌تواند اما نمایش‌خانگی نشان داده که در این راستا گام‌های مؤثری برنداشته است.
ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چندی پیش رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران همایش بین‌المللی حضرت جعفر بن ابی‌طالب (علیهما السلام) تأکید کردند «در مورد ساخت فیلم هم، دوستان دفتر ما اینجا حضور دارند، بگویند به مسئولین صدا و سیما؛ هم در مورد جناب حمزه، هم در مورد جناب جعفر، اینها دنبال موضوع می‌گردند؛ به‌قول خودشان دنبال سوژه می‌گردند، کدام موضوع بهتر از اینها؟
اینها مفاخر تاریخی‌اند، واقعیّت هم دارند، وجود هم دارند، مثل جومونگ خیالی هم نیستند امّا مثل جومونگ جنگ کردند، مبارزه کردند ــ مبارزه‌ی سیاسی کردند، مبارزه‌ی نظامی کردند ــ حضور داشتند، بعد هم شهید شدند.»
البته این دغدغه‌مندی را معظم‌له بارها نسبت به فراموش نشدن و غفلت از معرفی رسانه‌ای قهرمانان و شخصیت‌های اسطوره‌ای داشته‌اند. پیگیری‌ها نشان می‌داد چند ماه پیش فیلمنامه سریال حضرت جعفر بن ابی‌طالب تحویل داده شده و قراردادهای اولیه هم بسته شده است.
پیش از آن، مسعود جعفری جوزانی انتقادات صریحی به رئیس صداوسیما داشت که چرا «پوریای ولی» بلاتکلیف و متوقف مانده؟ پیمان جبلی در اظهارنظری ضمن دلجویی از این کارگردان، به پیش‌تولید و آماده‌سازی شرایط برای ساخت این پروژه اشاره کرد.
حتی گمانه‌هایی برای ساخت سریال شهید چمران به گوش رسید و نام جلیل سامان کارگردان «زیرخاکی» هم برای ساخت این پروژه مطرح شد. اما هیچ مدیری در تلویزیون نه این موضوع را تکذیب و نه تأیید کرد.
البته به غیر از پوریای ولی، سریال‌های فاخر بسیاری بر زمین مانده؛ حتماً نام سریال خواجه نصیرالدین طوسی که سال‌ها پیش محمدحسین لطیفی اعلام کرد قرار است من این سریال را بسازم. یا یک زمانی نام سریال حضرت نوح(ع) به گوش‌مان می‌رسید یا «پریزاد» محمدرضا ورزی.
این سریال‌ها کار چند سریالِ آپارتمانی که می‌آید و می‌رود و تأثیرگذاری چندانی هم ندارد را می‌کند. همچنان که «سرزمین مادری» و حتی «طوبی» این جریان‌سازی را توانستند انجام بدهند. در روزهایی که نمایش‌خانگی چرخه تولید خودش را گسترش داده و برای هر فصل و موقعیتی سریال‌سازی و برنامه‌سازی می‌کند اما کمتر در عرصه ساخت آثار فاخر و اصطلاحاً «الف ویژه» توانسته مؤثر باشد.
در مقابل، تلویزیون صاحبِ گنجینه‌ای از آثار فاخر و الف ویژه است.
خبرهایی از این پروژه‌ها به گوش می‌رسد؛ روزهایی که «سلمان فارسی» و «موسی کلیم‌الله» در دستور کارند و «میهمان‌کشی» هم با حضور بازیگران شناخته شده جلوی دوربین است تا به محرم و صفر سال آینده برسد.
سرعتِ عمل در خصوص ساخت آثار فاخر اهمیت بسزایی دارد. شاید یکی از ابزارهای اصلیِ آن که کمپانی‌های سریال‌سازی دنیا به آن اتکا می‌کنند، بحث استفاده از تکنولوژی (ویژوآل افکت؛ اسپیشال افکت) است که باید این نکته را جدّی گرفت.
محسن برمهانی معاون سیما در واکنش به ساخت سریال فاخر و گمانه‌زنی‌های فراوان، این نکته را مطرح کرد: سریال‌هایی که نام برده می‌شود مثلِ پوریای ولی، جعفر بن ابی‌طالب و بسیاری دیگر، جزو کارهای عظیم صداوسیما به شمار می‌رود؛ یعنی تولید هرکدام از این سریال‌ها به اندازه چندین شبکه کار اجرایی می‌برد.
او همچنین به این نکته اشاره کرد که «ما نمی‌توانیم بگوییم سریال «پوریای ولی» جزو سریال‌هایی است که امروز آن را فیلمبرداری می‌کنیم. مردم این اشتباه را نکنند، که تصور کنند فیلمبرداری آن آغاز شده است.»
معاون سیما همچنین این خبر را هم اعلام کرد که ساخت خواجه نصیرالدین طوسی، حضرت ابوطالب و حضرت جعفر بن ابی‌طالب در دستور کار است و سریال پوریای ولی هم در پیشِ پیش تولید و یا همان مره آماده‌سازی مقدمات تولید قرار دارد.
اما جزئیاتی از چند سریال؛
«قول مردونه» چندی پیش کلید خورد؛ سریالی که ماجرای جوانی است از ترس به سربازی نرفته و بر اثر تصادف زندانی می‌شود. برخی این مجموعه تلویزیونی را شبیه به ماجرای «لیلی با من است» می‌دانند و آن را به نوعی اسپین آف این نوستالژی عنوان می‌کنند. این سریال با 30 قسمت به نویسندگی مصطفی زندی، کارگردانی قربانعلی طاهرفر و تهیه‌کنندگی ایرج محمدی به تازگی جلوی دوربین رفت.
«عملیات مهندسی» که چند روز قبل خبر آغاز تولید آن رسانه‌ای شد. سریالی که گفته می‌شود در تلاش است خودش را به آنتن دهه فجر برساند؛ البته سریال تا زمان پایان یافتن تولیدش نمی‌توان درباره پخشِ آن اظهارنظر دقیقی داشت. داستان این سریال درگیری تیم اطلاعات سپاه و گروهک منافقین در دهه 60 را پیگیری می‌کند.
البته «سرباز کوچک امام» هم داستان اقتباسی در ژانر تاریخ انقلاب و دفاع‌مقدس است که گفته می‌شود در مراحل ابتدایی پیش‌تولید قرار دارد.
در ژانر تاریخی قرار است احمد معظمی که او را به عنوان کارگردان امنیتی و پلیسی می‌شناسیم وارد این عرصه شود و داستانی را در برهه قبل از واقعه عاشورا جلوی دوربین ببرد. نام این سریال «دروازه بهشت» است که گفته می‌شود تهیه‌کنندگی‌اش هم برعهده محمد مصری‌پور خواهد بود.
نام علی شاه حاتمی هم گویا در لیستِ سیمافیلم برای ساخت یک اثر قرار گرفته؛ این سریال «لبخند پشت خاکریز» نام دارد. شاه حاتمی که او را بیشتر به «خوش رکاب» می‌شناسیم اما چند سالی برای تلویزیون سریال نساخته است. گفته می‌شود این سریال روایت رزمندگان گردان مالک اشتر در یک اردوگاه را به تصویر خواهد کشید.
همچنین در حوزه کارهای حادثه‌ای و پلیسی نامِ «الگوریتم» به کارگردانی بیژن میرباقری به گوش می‌رسد؛ یا سپنتا با روایت مبارزه یک مرد ایرانی با رژیم بعث و داعش، «دو نیمه ماه» درباره گروهک منافقین و داستان «شیرعلی مردان‌خان» که هنوز مشخص نیست بالأخره سعید سلطانی آن را کارگردانی خواهد کرد یا خیر.
در میان سریال‌هایی که مرحله پیشِ پیش‌تولید را می‌گذرانند نام «کتاب مخفی» سریالی با داستان زندگی آیت‌الله مرعشی نجفی به چشم می‌خورد. یا «ژنرال بی‌سایه» که گفته می‌شود به نوعی درباره سردار سلیمانی است. چرا که در خلاصه داستان آن آمده: پسر جوان کرمانی به دنبال کشف ارتباط پدر مرحومش با شهید سردار سلیمانی است.
یا پروژه شهید نادر مهدوی که بارها درباره آن صحبت شده، گفته می‌شود در مرحله نگارش سیمافیلم قرار دارد. «پریزاد» محمدرضا ورزی با داستانی درباره نقش استعمار در دوران قاجاریه پیش می‌رود. پیش از این هم جواد شمقدری در گفت‌وگویی به خبرنگار تسنیم گفته بود فصل دوم «روزهای ابدی» در 35 قسمت مرحله نگارش را می‌گذراند؛ قرار است در این فصل به لانه جاسوسی و اتفاقاتش به صورت جزئی پرداخته شود.
البته پروژه‌های دیگری که در تلویزیون در دستور کار قرار گرفته و پیش می‌رود؛ اما شاید بیش از همه انتظارمان، ساخت آثار فاخر در تلویزیون باشد. آثاری که کارنامه درخشان چند سال گذشته تلویزیون این را به همگان ثابت می‌کند شاید هیچ‌کدام از مدیوم‌های دیگر حتی شبکه نمایش‌خانگی با کارگردانان بزرگی همچون حسن فتحی هم نتوانست آن دوران طلایی فاخرسازیِ تلویزیون را در نمایش‌خانگی تکرار کند.
لازمه این ظهور و بروز و رقابت بهتر و حتی حفظ مرجعیت در حوزه سریال‌سازی، با شتاب در روند تولید این آثار است؛ البته این نکته بدان معنا نیست که در جریان توجه به ظرافت‌های تولید، دقت نظر فدای عجله‌سازی شود بلکه بیشتر باید محتوا و فیلمنامه آن مورد توجه قرار بگیرد.
انتهای پیام/