ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حضور مجید زین‌العابدین در مدیریت فارابی یکی از دوره‌های مهم و تاثیرگذار در تاریخ سینمای ایران به شمار می‌رود. در زمان او، فارابی توانست تحولات مثبتی را تجربه کند و از وضعیت سنتی خود خارج شده، به مرکزی پویا و فعال در حمایت از سینمای کشور تبدیل شود. فروش قابل توجه فیلم‌ها، به ویژه در عرصه سینمای کودک و نوجوان، گواهی بر موفقیت‌های این دوران است.

سیدجواد هاشمی، پیشکسوت سینمای کودک و نوجوان، در این مصاحبه به تحلیل این دوره از مدیریت زین‌العابدین پرداخته و اهمیت حضور وی در فارابی را به وضوح بیان می‌کند. هاشمی همچنین از تأثیرات مثبت سیاست‌های مدیریتی ایشان بر سینماگران و فضای هنری کشور سخن گفته و بر ضرورت استمرار چنین رویکردهایی تأکید می‌کند.

در این گفت‌وگو، هاشمی از رفتن زین‌العابدین به عنوان یک خسارت بزرگ برای فارابی و سینمای ایران یاد می‌کند و به نقد فرآیندهای مدیریتی و نظارتی موجود در عرصه فرهنگ و هنر می‌پردازد.

تغییرات عجیب و غریب مدیریتی در فضای فرهنگی، اشتباه محض است

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:

* آقای هاشمی، به نظر شما چرا در بسیاری از دولت‌ها تغییرات مدیریتی زیادی در عرصه‌های فرهنگی و هنری رخ می‌دهد و آیا این تغییرات صحیح است؟

سیدجواد هاشمی: متأسفانه با تغییرات دولت‌ها، اکثرمدیران تغییر می‌کنند که به نظر من اشتباه محض است. بارها و مکرراً در وزارت ارشاد گفته‌ام که برای رشد زمینه‌های فرهنگی، باید مدیریت‌ها ثابت باشند. تغییرات بی‌پایان مدیریتی و به نوعی عجیب و غریب باعث می‌شود که برنامه‌ها و طرح‌ها با اختلال روبه‌رو شوند.

من مخالف تغییر نیستم اما به شرط آنکه درست انجام شود. در این زمینه، مثال فارابی بسیار واضح است. اگر فردی مانند آقای مجید زین‌العابدین در فارابی ادامه می‌داد، این مرکز می‌توانست مسیر خوبی را طی کند. در طی یک سال گذشته که آقای زین‌العابدین در فارابی بودند، شاهد تحولات مثبتی بودیم که این مرکز از آن شکل و وضعیت قدیمی خود خارج شد و شرایط بهتری پیدا کرد. حتی فیلم‌هایی که در زمان ایشان ساخته شد، به فروش مناسبی دست یافتند، چیزی که در سال‌های اخیر کمتر شاهد آن بودیم.

* شما اشاره کردید این تغییرات اشتباه محض است دامنه این اشتباهات را کجا می‌دانید و اینکه راهکارتان چیست؟

بله، به نظرمن خیلی حیف شد که آقای زین‌العابدین رفتند. وقتی افراد موفقی مانند ایشان در جایی فعالیت می‌کنند، باید به آنها فرصت داده شود تا تجربه و دستاوردهایشان را ادامه دهند. تغییرات مدیریتی به شکل مکرر، مخصوصاً در حوزه‌های فرهنگی و اقتصادی، باعث هدر رفتن تجربیات و انرژی می‌شود. اگر فارابی به خود هنرمندان سپرده می‌شد و مدیران از طریق رأی‌گیری انتخاب می‌شدند، بدون شک سیاست‌ها و انتصابات منطقی‌تر و دور از روابط سیاسی و رفاقتی شکل می‌گرفت.

باید فارابی سیاست‌ها و آدم‌های زیرینش را تغییر دهد

* به نظر شما در حال حاضر وضعیت فارابی چگونه است؟

سیدجواد هاشمی: من احساس می‌کنم که در فارابی، مدیر هرگز کارآیی صددرصد را ندارد باید فارابی سیاست‌ها و آدم‌های زیرینش را تغییر دهد. من از آقای جوادی صحبت‌های خوبی شنیده‌ام و حرکت‌های خوبی هم آقای زین‌العابدین شکل دادند. چیزهای خوبی شنیده‌ام اما واقعاً باید تغییرات اساسی در رویکردها و ساختارها صورت گیرد تا شرایط بهبود یابد.

این اقدامات نه تنها به نفع سینما نیست بلکه به نوعی هدردادن انرژی هنرمندان است

* در مورد سینمای کودک و نوجوان چه نظری دارید؟

سیدجواد هاشمی: یکی از مسائلی که در حال حاضر سینمای کودک و نوجوان با آن دست به گریبان است، فشارهای متعدد از سوی نهادها و شوراهای مختلف است. برای مثال، فیلم‌هایی که در بخش خصوصی تولید می‌شوند، مجبورند از چندین شورا و مرجع مختلف بگذرند تا بتوانند اکران شوند. این در حالی است که فیلم‌های دولتی توجه بیشتری دریافت می‌کنند. در سینمای کودک و نوجوان، مانند "شهر گربه‌ها"، که یک فیلم مستقل است، باید با چالش‌های زیادی روبه‌رو شویم. باید توجه داشت که بخش خصوصی نباید تحت فشارهای این‌چنینی قرار گیرد. این نوع اقدامات نه تنها به نفع سینما نیست بلکه به نوعی هدر دادن منابع و انرژی هنرمندان است.

سینمای کودک و نوجوان نیاز به حمایت و فضای بازتری دارد

* آیا فکر می‌کنید این فشارها و موانع به سینمای خصوصی آسیب می‌زنند؟

سیدجواد هاشمی: بله، قطعاً این فشارها و موانع به سینمای خصوصی آسیب می‌زنند. سینمای کودک و نوجوان نیاز به حمایت و فضای بازتری دارد. من به‌عنوان کسی که سال‌ها در این حوزه فعالیت کرده‌ام، به شدت از این روند نارضایتم و معتقدم که این نوع برخورد با سینمای خصوصی کاملاً غیرمنطقی است. در واقع، این رفتارها به نفع هیچ‌کسی نیست و فقط باعث می‌شود که هنرمندان و فیلمسازان دلسرد شوند. ما باید اجازه دهیم که آثار سینمایی در فضای رقابتی سالم و با توجه به نیاز بازار عرضه شوند، نه اینکه هر فیلم با هزار مشکل و مانع روبه‌رو شود.

انتهای پیام/