به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، دکتر آروین تقی‌زاده، متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، توضیح داد که اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم، باعث تفاوت در برقراری ارتباط، تعامل اجتماعی و رفتارهای روزمره می‌شود. این تفاوت‌ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به همین دلیل به آن "طیف" گفته می‌شود.
علائم اوتیسم:
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است با مشکلاتی مانند عدم برقراری ارتباط چشمی، عدم پاسخ به نام، دشواری در درک زبان بدن و احساسات، مشکلات در دوستیابی و رفتارهای تکراری مانند تکان دادن دست‌ها مواجه شوند. این علائم معمولاً بین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی قابل مشاهده هستند و ممکن است شامل تاخیر در گفتار یا پیشرفت اجتماعی نیز باشد.
علل بروز اوتیسم:
علت دقیق اوتیسم هنوز مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. تغییرات در ژن‌ها، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا عفونت‌ها در دوران بارداری، و سابقه خانوادگی می‌توانند از عوامل خطر باشند.
ریسک فاکتورها:
فرزندآوری در سنین بالا، وزن کم هنگام تولد، و قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سموم محیطی نیز از ریسک فاکتورهای مهم به شمار می‌آیند.
روش‌های تشخیص:
تشخیص اوتیسم معمولاً از طریق مشاهده غربالگری رشد، آزمایش DNA، ارزیابی رفتاری و پرسشنامه‌های رشد انجام می‌شود.
دکتر تقی‌زاده یادآور شد که اگرچه اوتیسم قابل درمان نیست، اما با مداخلات درمانی می‌توان علائم آن را بهبود بخشید. درمان‌های رایج شامل رفتاردرمانی، گفتاردرمانی، کاردرمانی و در برخی موارد، دارو درمانی هستند.