ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار مهر، سید محمدعلی ابراهیم زاد موسوی صبح سه شنبه در همایش ملی بیابان که در سالن اجتماعات امام خمینی (ره) دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: بیابان یکی از مظلوم ترین بخش‌های کشور است و کمترین توجه به آن صورت می‌گیرد، در صورتیکه بیشترین سهم را در جغرافیای کشور و تاریخ تمدنی و فرهنگی ایران دارد.

وی مطرح کرد: بیابان همواره مورد کم مهری قرار گرفته که مقصر بخشی از ماجرا دانشگاه‌ها، مراکز پژوهشی و دستگاه‌های اجرایی هستند. هر زمان که صحبت از بیابان شده یا همایش، سمینار و کنفرانسی در این زمینه برگزار می‌شود، بیابان را به عنوان یک تهدید می‌بینند، در صورتی که یک فرصت است و باید نگاه‌ها را نسبت به آن تغییر دهیم.

رئیس دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه تمدن ایران از بیابان آغاز شده و ایرانیان مدیریت بیابان را به دنیا معرفی کرده‌اند، بیان کرد: ایرانیان بر بیابان مسلط بودند و از دل آن تمدن سازی کردند که این تمدن همچنان ادامه دارد و پابرجاست و باید احیا شود. دنیا از نظر علمی در حال سرمایه گذاری روی بیابان است.

ابراهیم زاده موسوی با اشاره به اینکه ۶۵ درصد عرصه کشور را بیابان‌ها تشکیل می‌دهند، مطرح کرد: بیابان برای کشور یک فرصت است.

وی با تاکید بر ضرورت بهره مندی از تفکرات، ایده‌ها و نظرات صاحبان دانش در این زمینه اظهار کرد: این نظرات باید تجمیع و تبدیل به گفتمان ملی و به مسئولین معرفی شوند. اگر برخی مناطق بیابانی به عنوان الگو و پایلوت معرفی و جذابیت‌های آنها به مردم معرفی شود، صاحبان سرمایه به سرمایه گذاری در آنها ترغیب می‌شوند.

رئیس دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با اشاره به تولید ثروت و شغل از این طریق بیان کرد: باید کاری کنیم ترس در این حوزه بریزد که این کار بر عهده صاحبان علم است و مراکز آموزشی باید الگوسازی کنند و نمونه را ارائه دهند. هرچه برنامه توسط دولت‌ها نوشته شود تا زمانی که این موضوع توسط مردم لمس نشود، اتفاقی نمی‌افتد.

ابراهیم زاده موسوی عنوان کرد: خروجی اینگونه همایش‌ها باید تدوین یک مدل عملیاتی، اجرایی و قابل مشاهده و عرضه به جامعه باشد که منجر به تبدیل بیابان به فرصت شود. موضوع روز کشور، بحث امنیت غذایی و امنیت زیستی بوده که که به مؤلفه قدرت، اقتدار و تسلط پذیری و تسلط جویی در دنیا تبدیل شده است که انتظار می‌رود این گفتمان رواج یابد.

وی خاطرنشان کرد: باید کار بزرگی را در حوزه بیابان آغاز کنیم، با این رویکرد که نهایتاً بیابان‌های بی آزار داشته باشیم که مرکز تولید و پشتوانه امنیت غذایی و زیستی کشور، اشتغال و مهاجرت معکوس باشند. همچنین باید بر نقش بیابان در توسعه اقتصادی و امنیت غذایی کشور تمرکز کنیم. امید است خروجی این مراسم یک راهبرد عملی برای الگوسازی باشد.