ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، "اس‌ار‌اف" سوئیس در مطلبی با اشاره به برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک نوشت: نیویورکی‌ها هفته‌ای را در سپتامبر که قدرتمندان جهان در منهتن جمع می‌شوند، "هفته دیوانه" می‌نامند، منظور آنها خیابان‌های پرازدحام، قیمت‌های سرسام‌آور هتل‌ها و هزاران نفر از افراد مشهوری است که در این مجمع گرد هم می‌آیند.

در ادامه این مطلب آمده است: در واقع، مجمع عمومی سازمان ملل، هر سال جذاب‌تر می‌شود. سازمان ملل به‌عنوان یک مکان ملاقات و یک پلت‌فرم گفتگو همچنان مورد تقاضا و ضروری است، به همین دلیل است که تقریباً همه به‌صورت شفاهی متعهد به تقویت این نهاد می‌شوند و یا می‌خواهند آن را دوباره شایسته عمل کنند.

در ادامه این مطلب آمده است: اما بدیهی است که این نهاد بین‌المللی دیگر شایسته عمل نیست، حتی اگر یک پیمان بلندپروازانه برای آینده مورد توافق قرار گیرد هم تفاوتی ایجاد نمی‌شود زیرا اراده‌ای برای اجرای آن وجود ندارد. 193 کشور عضو سازمان ملل به‌ندرت می‌توانند خود را جمع‌وجور کنند، علت در درجه اول به سه قدرت بانفوذ در سازمان ملل مربوط می‌شود.

این رسانه سوئیسی در ادامه این مطلب نوشت: ایالات متحده آمریکا که زمانی سرعت‌سنج بلامنازع در سازمان ملل بود، وزن قابل‌توجهی را از دست داده است. آنچه آن‌ها می‌گویند دیگر لزوماً امر نیست، ایالات متحده آمریکا همچنین قابلیت اطمینان و اعتماد خود را از دست داده است. بسته به اینکه چه‌کسی در زمان حاضر در کاخ سفید قدرت را در دست دارد، ژئوپولیتیک ایالات متحده آمریکا کاملاً متفاوت به‌نظر می‌رسد. از بیل کلینتون گرفته تا جورج دبلیو بوش، باراک اوباما، دونالد ترامپ، جو بایدن و احتمالاً به‌زودی دوباره ترامپ...، در صندلی ریاست‌جمهوری بحث تفاوت‌های ظریف دیگر در اینجا مطرح نیست و ورطه‌هایی باز می‌شوند.

در ادامه این مطلب آمده است: از طرفی روسیه سازمان ملل را تنها جایی می‌بیند که می‌تواند در رأس آن نقش قدرت وتو را بازی کند. مسکو هر گونه اصلاحات سازمان ملل را رد می‌کند و تصمیمات را هر جا که می‌تواند متوقف می‌کند؛ نیروهای حافظ صلح در مالی، کمک‌های بشردوستانه برای شمال سوریه، تحریم‌ها علیه کره شمالی، صلح برای اوکراین. روسیه (به‌زعم غربی‌ها) مشکل‌ساز بدنامی شده است.

در نهایت، کشور چین هم به‌طور قانونی و با موفقیت به‌دنبال نفوذ بیشتر در سازمان ملل است. آنچه کمتر مشروع است این است که همچنین این کشور به‌دنبال دگرگونی اساسی سازمان جهانی، بر اساس روحیه رژیم‌های استبدادی و خلاف منشور ملل متحد است.

در ادامه این مطلب آمده است: و در این شرایط بیشتر و بیشتر دولت‌ها و کشورها ارزش‌ها را در سازمان ملل نادیده می‌گیرند و بلکه فقط منافع اغلب کوتاه‌مدت خود را نمایندگی می‌کنند. در این نهاد بین‌المللی اصول دیروز اعمال شد و در زمان حاضر خودپرستی حاکم است.

"اس‌اراف" سوئیس در ادامه این مطلب نوشت: با چنین اعضایی دنیای بهتری وجود ندارد، هنوز هم دیپلماسی مفید زیادی پشت این ناهنجاری بلند پنهان است. ارگان‌های سازمان ملل در حال انجام کارهای ضروری فوری هستند، اما وقتی نوبت به توسعه، اقلیم و صلح می‌رسد، فقدان اقدام وجود دارد. هر کسی که همیشه از سازمان ملل انتقاد کرده است، اکنون با بدخواهی پاسخ می‌دهد، اما فقط دیکتاتورها می‌توانند از این پیشرفت لذت ببرند، برای آنها بی‌ثباتی جهانی یک تهدید نیست، بلکه یک فرصت است.

در این شرایط دبیرکل سازمان ملل جهان را در آشفتگی می‌بیند و یک دیپلمات ارشد باسابقه از جهانی صحبت می‌کند که کاملاً در حال فروپاشی است، این درست است و این روندی خطرناک است.

انتهای پیام/+