ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها- *دکتر حسین شهابی: زندگی ایرانیان با زمزمه لالایی گفتن مادران و شعر آغاز شده و در مسیر زندگی با شعرهای کار تداوم یافته است و حتی پس از مرگ نیز با سرودن و استفاده از اشعار سوگ، ادبیات را می‌توان در لایه‌های مختلف زندگی ایرانی دید.

بدون تردید ضرورت دارد تا از حریم زبان و ادبیات فارسی به ویژه شعر فارسی پاسداری و حفاظت کنیم. در بین کشورهای اسلامی، زبان فارسی رتبه دوم فراگیری را دارد و با اندکی تأمل و تحقیق در قفسه کتابخانه ها در خواهیم یافت که هزاران تألیف، تصحیح، تدوین و گردآوری آثار فاخر ادبی، عرفانی، فلسفی، کلامی تاریخی، هنری و مذهبی چاپ و منتشر و در اختیار مشتاقان علم و ادب و فرهنگ قرار گرفته است که این رود خروشان همواره مسیرهای جدیدی را در سطح جهانی می‌گشاید.

به بهانه بیست و هفتم شهریورماه، سالروز درگذشت استاد محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار شاعر معاصر ایرانی که با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ملی شعر و ادب پارسی نامگذاری شده است پیشنهادهای زیر به متولیان فرهنگی، علمی و ادبی ایران تقدیم می‌شود:

یک: پیشنهاد می‌شود از آنجا که شعر در نزد ایرانیان همواره عالی‌ترین و ناب‌ترین صورتی بوده که در هنر کمال و متجلی شده برای این روز برنامه‌های ویژه ای طراحی و اجرا شود.

دو: پیشنهاد می‌شود انجمن‌های ادبی و کانون‌های شعر حرفه‌ای در زمینه عمومی و همگانی سازی برنامه مدونی داشته باشند.

سه: برای ترویج زبان و ادبیات فارسی به ویژه شعر فارسی جشنواره‌های بین المللی با حضور سایر کشورهای فارسی زبان برگزار شود و در همین راستا نسبت به چاپ و انتشار مجلات علمی و پژوهشی و ترویجی با همکاری وزارت خانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی، علوم و تحقیقات، علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی و سایر مؤسسات آموزش عالی برنامه ریزی شود.

چهار: در دانشگاه‌ها نسبت به ایجاد و تقویت انجمن‌های ادبی استادان و دانشجویان و جلسات نقد شعر شاعران جهان و ایران همت گماشته شود.

پنج: آثار فاخر ادبی شاعران معاصر ایرانی در قالب کتاب شعر معاصر ایران سالانه چاپ و منتشر شود.

شش: به بهانه این روز نسبت به معرفی شعر فارسی و شاعران بلند پایه زبان فارسی همچون: فردوسی، حافظ، سعدی، عطار، خواجو، صائب، مولوی، نظامی و… از طریق صداوسیما و رسانه‌های مجازی اقدام شود.

هفت: پیشگامان و استادان زبان و ادب فارسی و شاعران پیشکسوت بتوانند به شهرهای شعر خیز ایران همچون: مشهد، تبریز، تهران، کرمان و شهرهای شمالی در قالب کاروان شعر و ادب سفر گردشگری و ادبی داشته باشند.

هشت: وزارت آموزش و پرورش با همکاری سازمان بهزیستی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان‌ها می‌تواند نسبت به ترویج شعر فاخر فارسی در مهدهای کودک و مدارس با همراهی معلمان فرهیخته و ادیبان و شاعران برجسته اقدامی در خور داشته باشد.

نه: پیشنهاد می‌شود نسبت به تدوین شیوه نامه‌های رعایت قواعد دستوری و ادبی در شبکه‌های اجتماعی داخلی اقدامی همراه با فرهنگ سازی صورت گیرد.

ده: پیشنهاد می‌شود رسانه‌ها اعم از دیداری، شنیداری، مکتوب و مجازی نسبت به استفاده بجا و مناسب از شعر فارسی همت گمارند و شهرداری و دهیاری‌ها با نامگذاری اماکن عمومی به نام شاعران ایرانی تلاش شایسته ای برای ترویج فرهنگ و هنر و ادب ایرانی داشته باشند.

در پایان امیدواریم در دوره دولت جدید مجموعه‌های ادبی تحت پوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش و پرورش و سایر مجامع ادبی بتوانند به نقش واقعی خود در سطوح محلی، استانی و بین المللی جامه عمل بپوشانند.

این هم غزلی عاشقانه از شهریار:

گرچه پیر است این تنم، دل نوجوانی می‌کند

در خیال خام خود هی نغمه خوانی می‌کند

شرمی از پیری ندارد قلب بی پروای من

زیر چشمی بی حیا کار نهانی می‌کند

عاشقی‌ها می‌کند دل، گرچه می‌داند که غم

لحظه لحظه از برایش نوحه خوانی می‌کند

هی بسازد نقشی از روی نگاری هر دمی

در خیالش زیر گوشش پرده خوانی می‌کند

عقل بیچاره به گِل مانده ولیکن دست خود

داده بر دست ِ دل و، با او تبانی می‌کند

گیج و منگم کرده این دل، آن‌چنانی کاین زبان

همچو او رفته ز دست و، لنَتَرانی می‌کند

گفتمش رسوا مکن ما را بدین شهر و دیار

دیدمش رسوا مرا، سطحِ جهانی می‌کند

بلبلی را دیده دل اندر شبی نیلوفری

دست و پایش کرده گم، شیرین زبانی می‌کند

‌*مدیر خانه ادبیات کرمان‌